فرهیختگان نوشت: پناهیان به واسطه خلاقیتی که در فرم بیان به کار میگیرد توانسته مخاطبان بسیاری در جامعه را به خود جذب کند. این توانایی اما مسئولیتآفرین نیز محسوب میشود. فردی که در جامعه صاحب تریبون محسوب شده و سخنانش ضریب پیدا میکند باید به این نکته توجه داده شود که هرگونه خطای او در […]
فرهیختگان نوشت: پناهیان به واسطه خلاقیتی که در فرم بیان به کار میگیرد توانسته مخاطبان بسیاری در جامعه را به خود جذب کند. این توانایی اما مسئولیتآفرین نیز محسوب میشود.
فردی که در جامعه صاحب تریبون محسوب شده و سخنانش ضریب پیدا میکند باید به این نکته توجه داده شود که هرگونه خطای او در بیان با شدت بیشتری جامعه را درگیر میکند، به همین دلیل حتی رسانههای معاند نیز به کمین امثال پناهیان نشسته تا هرگونه اشتباه او را ضریب دهند.
گاهی همین رسانهها که تمام ارکان و شعائر دینی را مورد وهن قرار میدهند در قامت دفاع از دین ایفای نقش کرده و به تعبیر کاتولیکتر از پاپ به دنبال بیرون کشیدن مو از ماست میشوند. لذا اینکه برخی رسانهها نیز ممکن است به دنبال تخریب وجهه پناهیان باشند امری غیرمعقول نیست که نیاز به تفسیر داشته باشد اما چنین فضاسازیهایی نهتنها از مسئولیت امثال پناهیان نکاسته بلکه بر آن افزوده و لزوم دقت در استفاده از کلمات را بیشتر میکند.
از آنجایی که اشتباهات واعظان مطرح ضریب اجتماعی وسیعی دارد هرگونه خطا در مورد آنها نیز نیاز به عذرخواهی و اصلاح سریع دارد. کنش چند روز اخیر پناهیان اما نشان داد که او از این آزمون سربلند بیرون آمده است.
پس از جنجالهای به وجود آمده پس از اظهارت پناهیان، او ضمن آنکه اشتباه خود را پذیرفت برای دلجویی به دیدار شیخ حسین انصاریان رفت. احترام پناهیان به انصاریان بهعنوان بزرگتر و منتقد دلسوز برای سایر واعظان مطرح نیز میتواند بسیار درسآموز باشد. پذیرش اشتباه و احترام به جایگاه بزرگان نشان داد پناهیان در آزمون انتقادپذیری سربلند بیرون آمده است.
آزمونی که سایر تریبونداران نیز هرلحظه که در حال خطابه یا نگارش مطلبی هستند ممکن است به آن دچار شوند. بسیاری از سخنرانان ممکن است در یک سخنرانی چندساعته اشتباهات لفظی مرتکب شوند که این اشتباهات به خودی خودی نیاز به عذرخواهی و اصلاح دارد، بهویژه اگر که جنبه عمومی گستردهای پیدا کرده و افکار عمومی را جریحهدار کرده باشد.