دعوای جواد نکونام و علی خطیر وارد فاز تازهای شده و طرفین حسابی از خجالت هم در میآیند. تقریبا تمام فوتبالیها مطمئن هستند که ادامه این دعوا به ضرر استقلال و هواداران این تیم است. پس همین جا این سوال ایجاد میشود که چطور میشود همه فوتبالیها چیزی را بدانند و مدیرعامل و سرمربی استقلال […]
دعوای جواد نکونام و علی خطیر وارد فاز تازهای شده و طرفین حسابی از خجالت هم در میآیند. تقریبا تمام فوتبالیها مطمئن هستند که ادامه این دعوا به ضرر استقلال و هواداران این تیم است. پس همین جا این سوال ایجاد میشود که چطور میشود همه فوتبالیها چیزی را بدانند و مدیرعامل و سرمربی استقلال ندانند؟
به نظر میرسد حمله دوباره نکونام در این شرایط و بعد از از دست دادن فاصله ۳ امتیازی با پرسپولیس در صدر جدول نوعی فرار به جلو و برای توجیه از دست دادن احتمالی صدرنشینی است. یعنی نکونام میخواهد بگوید اگر صدر را از دست دادیم و قهرمان نشدیم، تقصیر من و شاگردانم نیست.
وسط این افشاگریهای طرفین یک حقیقت قدیمی هم روی آب آمد تا همه ببینند آنچه در تمام این سالها رسانهها فریاد میزدند و متاسفانه در هیاهوی بزرگان استقلال گم میشد، واقعا وجود داشت و توهم نبود! حالا خود سرمربی و مدیرعامل استقلال اعتراف میکنند که این تیم همیشه از درون بیشتر ضربه خورده تا رقبا و این یعنی تمام بهانههای سالهای اخیر که نمیخواهند ما جام بگیریم و وزیر پرسپولیسی و داستانهای از این دست، همه صرفاً توجیهی برای کوتاهی و کم کاری خود آقایان بوده است!
وقتی خود استقلالیها اعتراف میکنند که در تمام دهه اخیر این مشکلات ادامهدار بوده و همیشه این تیم بزرگ از ناحیه دست اندرکاران خودش ضربه خورده است، دیگر امیدواریم بعد از این کسی شایعه کارشکنی رقبا و دستهای پشت پرده را باور نکند. حقیقت این است که این استقلال نیاز به رقیب و دشمن ندارد و خود برای زمین زدن خود کافی است!
بیشتر بخوانید: دیگر از نکونام خسته شدیم، مردم هم خسته شدهاند؛ این آقا شورش را درآورده است!