رعایت اخلاق در مشاغل تحت عنوان اخلاق حرفه‌ای همیشه مورد توجه بوده است، دانشیار دانشگاه شهید بهشتی درباره اخلاق حرفه‌ای گفت: «خوشبختانه اخلاق حرفه‌ای در یکی دو دهه اخیر در کشور ما مورد توجه جدی قرار گرفته است و آگاهی و تعهد به اخلاق حرفه‌ای خودش یکی از عواملی است که می‌تواند ارتقای کیفیت انجام وظایف شغلی را به‌میزان زیادی بهبود ببخشد.»
به گزارش زیرنویس،یکی از مشاغلی که مسائل مربوط به اخلاق حرفه‌ای در آن اهمیت دارد امدادگری است، فاطمه وجدانی با اشاره به‌همین شغل بیان کرد: «ما در همه حرفه‌ها بحث اخلاق حرفه‌ای را داریم و بین حرفه‌ها امدادگری یکی از حرفه‌های حساسی است که هم با جامعه انسانی در ارتباط است و هم موقعیت‌های پرخطر را در بر می‌گیرد بنابراین پر از موقعیت‌هایی است که امدادگر باید در شرایط پر استرس، در محدودیت زمانی شدید و در میان تداخل‌ها و تزاحم‌های گوناگون، تصمیم‌گیری‌های دشواری را به‌لحاظ اخلاقی انجام بدهد بنابراین ارتقای مداوم اخلاق امدادگران بسیار ضروری به‌نظر می‌رسد.»
وی ادامه داد: «از طرف دیگر برای این که ارزش‌ها و وظایف اخلاقی در افراد نهادینه شود و بخشی از شخصیت و هویت حرفه‌ای آنها را تشکیل بدهد، نیاز است که هم، برنامه تفصیلی و جامع و کامل این آموزش‌ها به دقت طراحی شود و همه افرادی که به نوعی در ارتقای اخلاق امدادگران می‌توانند موثر واقع شوند، به انجام وظایف خود بپردازند و هم این که ملاحظات مربوط به کیفیت آموزش‌ها رعایت شود.»
وجدانی در پاسخ به این پرسش که «ارتقای اخلاق امدادگران بر عهده چه کسی است؟» گفت: «اگر بخواهیم بگوییم که چه‌کسانی در ارتقای اخلاق حرفه‌ای امدادگری نقش دارند و باید با هم همکاری داشته باشند، باید سازمان‌های امدادی، خانواده فرد امدادگر و خود او را در این زمینه سهیم بدانیم. در واقع، یکی از مهم‌ترین مسئولیت‌های سازمان‌های امدادی علاوه بر آموزش دانش‌ها و مهارت‌ها و تکنیک‌های فنی مربوط به‌حرفه، این است که برنامه‌های جدی در جهت تقویت اخلاق حرفه‌ای امدادگران در دستور کار خود داشته باشند. در این زمینه می‌توانیم به مواردی مثل تدوین منشورهای اخلاقی، برنامه‌های جدی آموزش اخلاق حرفه‌ای، تدوین آیین‌نامه‌ها و قوانین حرفه‌ای روشن و کافی، ارتقای فرهنگ اخلاقی سازمان، تعیین و اعمال مشوق‌ها و بازدارنده‌ها، و بسیاری موارد دیگر اشاره کنیم.»
این استاد دانشگاه بیان کرد: «از طرف دیگر خانواده‌ها هم در زمینه حمایت روانی و ارتقای بهداشت روانی فرد امدادگر – که لازمه و زمینه پایبندی به تعهدات اخلاقی هست- نقش مهمی بر عهده دارند. چرا که انسان در وضعیت روانی آشفته و خستگی و استهلاک روانی نمی‌تواند به‌درستی تصمیمات عقلانی و اخلاقی بگیرد. اما در نهایت، خود فرد امدادگر است که باید مسئولیت ارتقای خود را به عهده بگیرد و خودش در جستجوی آنچه به آن نیاز دارد، تلاش کند و خصوصیات و شخصا مهارت‌های اخلاقی لازم را در خودش تقویت کند. به عبارت دیگر، درست است که سازمان، آموزش‌های لازم را به او می‌دهد، اما در نهایت ، خود امدادگر است که باید تصمیم بگیرد و تغییرات لازم را در خودش ایجاد کند و با انگیزه و با جدیت، آموزش‌ها را دنبال کند و با تمرین مداوم آنها را در خودش نهادینه کند .»
