علت اصلی عدم اقبال جامعه و به‌ویژه جوانان به فرزندآوری صرفاً مسائل مالی و معیشتی نیست و برای کسانی که مسائل مالی علت عدم فرزندآوری بوده است نیز این مشوق‌ها راه به جایی نمی‌برد.

با نگاهی به زندگی‌نامه مریم میرزاخانی در می‌یابیم که وی در ایران اسطوره شد و بال‌های رؤیاهای بزرگش را در دانشگاه‌ها و مراکز علمی ایران پرورش داد و سپس توانست بر قله‌های علم پرواز کند تا نشان دهد زن در هر جای دنیا اگر خودِ واقعی خود را پیدا کند، حتی در ریاضیات هم می‌تواند از خیلی از مردان پیشی بگیرد.

با وجود فروشگاه‌های مجازی و کتاب‌خوان‌های الکترونیکی صرف هزینه برای برگزاری نمایشگاه کتاب، چقدر می‌تواند سرانه مطالعه را در ایران افزایش دهد؟

ورزشِ زورخانه‌ای گمشده نسل امروز ماست که باید برای احیای آن یک یا علی بگوییم و به جای هزینه برای این همه دستگاه‌های عریض و طویلِ فرهنگی – که نمی‌دانیم بودجه‌های‌شان را چگونه و در کجا مصرف می‌کنند- با اختصاص یارانه در هر شهری صدای زنگ مرشد را به گوش مردمان آن برسانیم.

گرایش جوانان به برگزاری جشن‌های غربی در ایران به نسبت جشن‌های باستانی هر سال بیشتر از قبل می‌شود. جشن‌هایی مثل هالووین که نه تنها با هویت ایرانی-اسلامی ما سازگار نیستند، بلکه با فلسفه وجودی انسان نیز در تناقض هستند.

هلال‌ احمر می‌تواند با رسالتی که در آموزش دارد، نقش مؤثری در آمادگی آحاد جامعه پیش از وقوع هر حادثه داشته باشد و همچنین با تعامل و پر رنگ‌تر شدن نقش آن در رسانه‌های دیداری و شنیداری می‌توان سطح اطلاعات و آگاهی جامعه را نیز افزایش داد.

شورای رقابت به دنبال افزایش قیمت خودروهای مونتاژی است. خودروهایی که در ایران، مصرف کنندگان باید ماه‌ها در صف بایستند و در نهایت ۲ برابر قیمتِ چین، آن خودرو را خریداری کنند.

ماما در مسیر تولد نوزاد اولین کسی است که با مادر همراه می‌شود. چرا که وقتی به بلوک زایمان مراجعه می‌کنیم قبل از حضور پزشکِ زنان در تمام مراقبت‌های پیش از زایمان ماماها هستند که مسئولیت رسیدگی، ویزیت و کنترل شرایط را بر عهده دارند.

گویا قرار هست سال‌ها «روزِ معلم» را مانند «روزِ دانشجو» که هر دویشان بعد از ریختن خونِ بهترین فرزندان این سرزمین نام‌گذاری شده‌اند، پس از فراموشی رسالتِ صاحبان خون، به جشن و شادی بگذرانیم.