مادری تعطیلی ندارد حتی روز مادر

میم مثل مظلومیت مادر

زیرنویس-گروه جامعه: روز ولادت حضرت زهرا ^(س) چهارشنبه ۱۳ دی ۱۴۰۲ است. روزی که از سال ۱۳۵۹ در ایران به‌ روز مادر و زن شناخته می‌شود؛ اما تقویم را که باز می‌کنید خبری از تعطیلی روز مادر نیست. روزی که در فرهنگ ما ایرانیان بزرگ محسوب می‌شود و فرصت فوق‌العاده‌ای است برای تکریم جایگاه زن و مادر. اما مانند همه مناسبت‌های دیگر از آن فقط بنر و تبلیغاتش به مردم می‌رسد.

درحقیقت، وجود این تعطیلی کارکردی فراتر از تعطیلات دیگر برای خانواده و جامعه خواهد داشت. چرا که فرصتی به دست می‌دهد تا هر یک از فرزندان بتوانند به مادر خود خدمت کنند، چالشی که زندگی مدرن کارگری و کارمندی این فضا را نمی‌تواند فراهم کند.

این تناقض بزرگ مسئولان کشور ما است که از یک طرف مردم را به تشکیل و حفظ کانون خانواده و فرزندآوری تشویق می‌کنند و از طرف دیگر حاضر به پرداخت هزینه آن نیستند.

به گزارش زیرنویس، همچنان که شب یلدای امسال به‌عنوان «روز ترویج فرهنگ میهمانی و پیوند با خویشان» ثبت شد و سروصدای زیادی به پا کرد؛ اما کسی نپرسید برای ترویج فرهنگ میهمانی و پیوند با خویشان سهم دولت چیست و چه هزینه‌ای را باید پرداخت کند؟

شبی که آیینش شب‌زنده‌داری و پاسداشت سنت‌ها و در کنار عزیزان بودن است؛ اما زندگی ناگزیر از کارفرما داشتن، افراد را مجبور به کوتاه سپری‌کردن این شب کرده است. آیا اگر تغییر نام شب یلدا همراه با تعطیلی روز بعد با هم می‌شد آن وقت همدلی و پذیرش مردم بیشتر نمی‌شد؟

آیا اساساٌ برای ترویج فرهنگ پیوند با خویشان تغییر نام کارکرد دارد یا فراهم‌کردن تمهیداتی برای این امر؟

این دو مثال، مشت نمونه خرواری است که می‌تواند نشان دهد نوع نگاه ما به تغییرات فرهنگی در کشور چگونه است؟ چقدر ما برای فرهنگ ایرانی – اسلامی تلاش می‌کنیم و چقدر ادعا داریم.