بهزیستی که فلسفه وجودی آن جبران و ارتقای خلأ ناشی از ناتوانی‌های گروهی از آحاد جامعه بوده توانسته محدودیت ایجاد شده برای این افراد را بردارد، تا بتوانند فرصت برابری با سایر افراد جامعه داشته باشند؟
زیرنویس-گروه جامعه: سال‌های زیادی است که از تشکیل نهادهای حمایتی نظیر بهزیستی می‌گذرد. سازمانی که گاهی تنها مأمن و پناهگاه افراد کم برخورداری است که به خدمات آن نیاز دارند؛ افرادی با کم‌توانی جسمی یا حسی و یا زنان بی‌سرپرست، بدسرپرست، کودکان خیابانی، کودکان کار و…
سازمان بهزیستی ارائه خدمات خود را در سه سطح؛ پیشگیری، توان‌بخشی و اجتماعی تقسیم کرده است و برای همه‌ی این بخش‌ها اهداف و برنامه‌هایی دارد که بر اساس اعتبارات و نیازسنجی‌های انجام شده به توزیع آن می‌پردازد.
حال سؤال اینجاست، این سازمان که فلسفه وجودی آن جبران و ارتقای خلأ ناشی از ناتوانی‌های گروهی از آحاد جامعه بوده توانسته محدودیت ایجاد شده برای این افراد را بردارد، تا بتوانند فرصت برابری با سایر افراد جامعه داشته باشند؟
- در این زمینه کار کارشناسی صورت‌گرفته و تداوم آن چگونه است؟
- نیازهای روحی، روانی و اجتماعی خانواده این عزیزان مورد توجه قرار می‌گیرد؟
- وسایل و ابزار کمک توان‌بخشی در اختیارشان قرار می‌گیرد و آیا با وسایل روز دنیا هماهنگ هست؟
- خیابان‌ها و معابر برای عبور و مرور آنها مناسب‌سازی شده است؛ دستگاه‌ها و نهادهای ذی‌ربط چقدر در طراحی مبلمان شهری به این مسئله توجه کرده‌اند؟
- فروشگاه‌ها و مراکز خرید می‌توانند پاسخگو نیاز آنها باشند؟
- در وسایل حمل‌ونقل عمومی جایگاه ویژه‌ای برای سوار یا پیاده‌شدن این افراد در نظر گرفته شده است؟
آنچه مسلم است؛ تکریم و امیدبخشی به این عزیزان با حرف و سخنرانی و نصب بنر محقق نخواهد شد. برای کاستن درد و رنج معلولیت و رسیدن به شعار «معلولیت محرومیت نیست»؛ یک عزم جمعی در همه‌ی بخش‌های حاکمیتی و مردمی می‌طلبد. عزمی که بتواند موانع را شناسایی کند و از میان بردارد.
- نویسنده : گروه اجتماعی زیرنویس
- منبع خبر : زیرنویس نیوز
