«تابناک با تو» – دانشمندان چینی با موفقیت یک میمون رزوس را شبیهسازی کردند که توانسته بیش از دو سال پس از تولدش زنده بماند. محققان چینی ادعا میکنند که روشهای تازه اصلاحشده آنها میتواند «استراتژیامیدوارکنندهای برای شبیهسازی پستانداران» در آینده ارائه کند. نام او “ReTro” است که به دلیل یکی از تکنیکهای مورد استفاده در […]
«تابناک با تو» – دانشمندان چینی با موفقیت یک میمون رزوس را شبیهسازی کردند که توانسته بیش از دو سال پس از تولدش زنده بماند. محققان چینی ادعا میکنند که روشهای تازه اصلاحشده آنها میتواند «استراتژیامیدوارکنندهای برای شبیهسازی پستانداران» در آینده ارائه کند.
نام او “ReTro” است که به دلیل یکی از تکنیکهای مورد استفاده در خلقت او نامگذاری شده است: جایگزینی تروفوبلاست.
این اولین بار نیست که یک میمون رزوس شبیهسازی یا کلون میشود. در سال ۱۹۹۷، یک میمون رزوس شبیهسازی شده به نام تترا توسط دانشمندان آمریکایی با استفاده از تکنیکی به نام “شکاف جنین” ساخته شد. در این کار یک جنین ماکاک در مراحل اولیه به چند قسمت تقسیم شد و مجموعهای از دوقلوهای همسان ژنتیکی ایجاد شد. این ابزار شبیهسازی با فناوری نسبتاً پایین، گاهی اوقات دوقلوسازی مصنوعی نامیده میشود.
اما در تازهترین تحقیق، دانشمندان آکادمی علوم چین و دانشگاه آکادمی علوم چین موفق شدند یک میمون رزوس نر سالم را از طریق تکنیک پیچیدهتری که به عنوان انتقال هستهای سلول سوماتیک (SCNT) شناخته میشود، شبیهسازی کنند.
SCNT همان تکنیکی است که برای شبیهسازی گونههای متعدد پستانداران، از جمله گوسفند دالی و همچنین موشها، موشها، خرگوشها، سگها، خوکها، بزها، گاوها و بزکوهی پیرنهای استفاده میشود.
در این روش شامل هسته یک سلول سوماتیک (هر سلولی غیر از اسپرم یا سلول تخمک) در یک سلول تخمکی قرار داده میشود که هستهاش را از پیش خارج کردهاند. سپس سلول بازسازی شده را میتوان تحریک کرد تا تحت تقسیم سلولی قرار گیرد و به یک ارگانیسم کامل تبدیل شود که از نظر ژنتیکی با دهنده هسته سلول سوماتیک یکسان است.
این روش شبیهسازی قبلاً روی میمونهای رزوس انجام شده بود – اما در نهایت شکست خورده بود. تحقیقی در سال ۲۰۲۲ نشان داد که یک میمون رزوس شبیهسازی شده با سلولهای سوماتیک به دنیا آمد و کمتر از ۱۲ ساعت پس از تولدش مرد.
با این حال، SCNT در گونه مشابه دیگری از میمونها انجام شده است. در سال ۲۰۱۸، محققان دو کلون میمون سینومولگوس به نامهای ژونگ ژونگ و هوآ هوآ ایجاد کردند که اولین پستانداران با موفقیت شبیهسازی شده از طریق SCNT را نشان میدهند.
هدف مطالعه جدید شبیهسازی یک میمون رزوس برای درک بهتر مکانیسمهای تکنیکهای شبیهسازی تولیدمثلی پستانداران و اصلاح فرآیندها بود.
از طریق ایجاد ReTro، دانشمنداتن موفق شدند ناهنجاریهایی را در نحوه خواندن اطلاعات ژنتیکی توسط جنین شبیهسازیشده و جفت آن شناسایی کنند. آنها با توسعه روشی جدید بر این مشکل غلبه کردند که سبب میشود جنین شبیهسازی شده با جفت سالم رشد میکند.
بدیهی است که شبیهسازی پستانداران – دستهای از پستانداران که انسانها را نیز در بر میگیرد – انبوهی از سؤالات اخلاقی را ایجاد میکند. با هر مطالعه جدیدی مانند این، منتقدان اغلب میپرسند که آیا ما در یک پرتگاه به سمت شبیهسازی انسان قرار داریم؟
مقاله جدید به این معماهای اخلاقی آزارنده نمیپردازد. از نظر علمی، قبل از اینکه بتوان شبیهسازی انسان را حتی در نظر گرفت، چندین مرحله باید طی شود. به عنوان مثال، دانشمندان هنوز هیچ عضوی از جنس میمونهای بزرگ مانند شامپانزه یا گوریل را شبیهسازی نکردهاند.
با این وجود، پیشرفت سریع تکنیکهای شبیهسازی پستانداران در حال رسیدن به نقطهای است که جهان باید اطمینان حاصل کند که چارچوبهای اخلاقی قوی قبل از باز شدن جعبه پاندورا تنظیم شده باشد.
منبع: یک پزشک