در دهه ۶۰ و تا زمستان ساله ۱۳۷۰ رقابتهای قهرمانی باشگاههای تهران از سطح کیفی بسیار بالایی برخوردار بود و حضور استقلال و پرسپولیس در این عرصه موجب شده بود تا بازیها گرمای خاصی داشته باشد. در چنین شرایطی کاملا بدیهی بود که آبی و قرمز همیشه برای قهرمانی در تهران با یکدیگر نبرد داشته […]
در دهه ۶۰ و تا زمستان ساله ۱۳۷۰ رقابتهای قهرمانی باشگاههای تهران از سطح کیفی بسیار بالایی برخوردار بود و حضور استقلال و پرسپولیس در این عرصه موجب شده بود تا بازیها گرمای خاصی داشته باشد. در چنین شرایطی کاملا بدیهی بود که آبی و قرمز همیشه برای قهرمانی در تهران با یکدیگر نبرد داشته باشند و اتفاقا استقلال روز چهارم بهمن سال ۱۳۷۰ به لطف مساوی بدون گل مقابل پرسپولیس در آخرین هفته رقابتهای قهرمانی جام باشگاههای تهران توانست پس از ۶ سال دوباره قهرمانی در این عرصه را از آن خود کند.
این بازی در حالی برگزار شد که ترکیب هر دو تیم مملو از ستاره بود و اگرچه مسابقه با مساوی بدون گل خاتمه یافت ولی انصافا فوتبال بهمراتب زیبایی را شاهد بودیم. شاید بتوان اینطور گفت که برخورد احمدرضا عابدزاده با مجتبی محرمی و درگیری لفظی این دو نفر در نیمه دوم، تنها نکته حاشیهای مسابقه مذکور محسوب میشد. دو بازیکنی که سالها در تیم ملی با یکدیگر همبازی بودند و اتفاقا چند سال پس از این ماجرا در پرسپولیس نیز کنار هم بازی کردند.
از سال ۱۳۷۱ و خارج شدن استقلال و پرسپولیس از گردونه رقابتهای قهرمانی جام باشگاههای تهران مسابقات فوق به معنای واقعی کلمه از سکه افتاد.