به گزارش زیرنویس، سفیر دوچرخه‌سوار ایالات‌متحده در ویتنام که علاوه بر انگلیسی، ویتنامی، فرانسوی و ایتالیایی به زبان‌های عربی، هندی، ژاپنی و اندونزیایی نیز صحبت می‌کند، معتقد است، آشتی ایالات‌متحده با ویتنام، صلحی که مربوط به مردم و روابط میان آنهاست به ۲ کشور کمک کرد تا پس از جنگ مرگبار به یک وضعیت دوستانه […]
به گزارش زیرنویس، سفیر دوچرخه‌سوار ایالات‌متحده در ویتنام که علاوه بر انگلیسی، ویتنامی، فرانسوی و ایتالیایی به زبان‌های عربی، هندی، ژاپنی و اندونزیایی نیز صحبت می‌کند، معتقد است، آشتی ایالات‌متحده با ویتنام، صلحی که مربوط به مردم و روابط میان آنهاست به ۲ کشور کمک کرد تا پس از جنگ مرگبار به یک وضعیت دوستانه برسند.
اوسیوس ۶۲ساله مریلندی‌تبار که بعد از انتصاب به عنوان سفیر از سوی اوباما، در میان ویتنامی‌ها لقب «سفیر مردم» را گرفت، تاکید می‌کند که دیپلماسی بسیار فراتر از یک معامله است و معنای پول و قدرت را نمی‌دهد، چون با روابط انسانی و اعتماد تعریف می‌شود و به عنوان یک قدرت نرم می‌تواند باعث پویایی بین‌المللی شده و کمک کند دولت‌ها با وجود تاریخچه‌های پرتنش به روابطی نزدیک برسند.
او که به عنوان اولین دیپلمات آمریکایی در هانوی با رهبری یک تیم ۹۰۰نفره استراتژی‌های متعددی را برای تعمیق روابط امنیتی، افزایش قراردادهای تجاری میلیارد دلاری، گسترش مبادلات آموزشی، انعقاد موافقت‌نامه‌های بازرگانی، اسناد قانونی، توافقات حفاظت از محیط زیست، و رسیدگی صادقانه به چالش‌های دشوار جنگی، اجرا و به ایجاد تحولات مثبت در روابط ایالات‌متحده و ویتنام کمک کرد، عمیقاً قبول دارد که آموزش اعتمادسازی و نشان دادن احترام متقابل، ولو با روندی کند و پیچیده، می‌تواند امنیت و فرصت اقتصادی را برای طرف‌های درگیر در جنگ‌های مرگبار افزایش دهد.
اوسیوس، در کتاب «هیچ چیز غیرممکن نیست: آشتی آمریکا با ویتنام» -که علیرضا قاسمی، دیپلمات و کارشناس روابط بین‌الملل آن را با زیرعنوان «چگونه ویتنام با آمریکا آشتی کرد؟» ترجمه کرده است- با تایید کامل و خوش‌بینانه‌ای از آرمان‌های انترناسیونالیسم لیبرال، اثبات می‌کند که اگر دشمنی کردن برای عده‌ای ابزار حکمرانی نباشد با معجزه دیپلماسی، می‌توان حتی وقتی کسی چون ترامپ رئیس‌جمهور است، بر اساس اعتماد و صلح و غلبه بر تراژدی جنگ و منازعه، به کسب‌وکارها اجازه داد تا از اقتصاد رو‌به رشد بهره ببرند و در هر دو کشور درگیر سرمایه‌گذاری کنند.
او در این کتاب ۱۲فصلی که به صورت خاطره‌نگاری، طرح حکایت‌های مردمی و گفت‌وگوهای ساده خیابانی، به نبرد ویتنام، ریشه‌ها و چگونگی تداوم و پایان جنگ تا صلح و آشتی میان دو کشور پرداخته است، واقعیاتی از نقش و تاثیر دیپلماسی در تسهیل و تغییر نگاه شهروندان ۲ کشور، پیچیدگی و تضاد منافع بین گروه‌های سیاسی و باندهای قدرت در قبال اقدامات سیاسی و دیپلماتیک در تعامل با کشورها و چگونگی اصرار و پیگیری سیاست‌های ایالات‌متحده در قبال کشورهای هدف از مسیرهای گوناگون به‌وسیله دیپلمات‌های آمریکایی را به نمایش می‌گذارد؛ حتی او به خوبی توضیح می‌دهد که رهبرانی ازجمله سناتورها، جان مک‌کین و جان کری، دو کهنه‌سرباز ویتنام و مخالفان ایدئولوژیک که اختلافات خود را برای هدفی بزرگ‌تر کنار گذاشتند یا پیت پترسون، اسیر جنگی که در اسارت شکنجه هم شد چگونه کمک کردند تا رویکردهای سیاسی برای آینده‌ای روشن تغییر کند و چه‌بسا ۲ کشوری که سال‌ها علیه هم جنگیده‌اند در برابر توسعه‌طلبی کشورهای دیگر، متحد و هم‌پیمان یکدیگر شوند.
منبع: کتاب نیوز
