به گزارش گروه ورزشی پایگاه خبری تحلیلی زیرنویس، در حالت عادی سوریه در مستطیل سبز دست به عصا جلوی تیم‌ملی در هر شرایطی بازی خواهد کرد چرا که توان فنی و شخصیت تیمی آن‌ها اجازه بازی در فضای بالای زمین را به آن‌ها نخواهد داد پس این تیم قطعا ابتدا گل نخوردن را در ذهن […]
به گزارش گروه ورزشی پایگاه خبری تحلیلی زیرنویس، در حالت عادی سوریه در مستطیل سبز دست به عصا جلوی تیم‌ملی در هر شرایطی بازی خواهد کرد چرا که توان فنی و شخصیت تیمی آن‌ها اجازه بازی در فضای بالای زمین را به آن‌ها نخواهد داد پس این تیم قطعا ابتدا گل نخوردن را در ذهن خود مرور خواهند کرد تا تدارک حملات وسیع و دامنه‌دار روی دروازه ایران.
به این دلایل اضافه حضور هکتورکوپر که استاد ضدحمله و حملات سریع در فوتبال دنیا بوده است را اضافه کنید. این سرمربی با ترفند دفاع و ضدحملات سریع افتخارات زیادی بدست آورده است.
علاوه بر این‌ها اتفاقات این جام کمی متفاوت پیش رفته چرا که پیش‌بینی‌های بازی‌ها هم برعکس شده است.
در روز‌های اخیر کامبک اردن، حذف امارات در مقابل تیم‌هایی که به نظر از آن‌ها سرآمدتر در آسیا بودند و حداقل پرآوازه‌تر بودند قطعا از بُعد روانی تاثیر مثبتی را روی کلیت تیم سوریه خواهد گذاشت.
نعمتی به نام فاز حمله
عناصر فاز تهاجمی ایران در این جام شدیدا شبیه به یک نعمت برای هر کادرفنی است. نعمتی که در صورت استفاده صحیح از آن‌ها برای هر تیمی آرزوست. خط جلو تیم ملی به حدی شرایطی دارا است که مهدی‌ترابی، شهریارمغانلو و کریم انصاری‌فر عملا به فراموشی سپرده شده‌اند در حالیکه شاید هر تیمی چنین بضاعتی را روی چَشم خود می‌گذارد و هرکدام می‌توانند بار یک تیم را در همین جام به دوش بکشند، اما یا در حسرت بازی هستند و یا به نیمکت پیچ و مهره شده‌اند و در صورت نیاز مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
نعمتی که نقمت نشود
اما به یک نکته در این‌میان باید توجه کرد اگرچه ما باید به وجود چنین نعمتی در تیم‌ملی در این جام هرچند باید ببالیم، اما نباید بی‌توجه به این موضوع باشیم که همین شرایط موردپسند و قابل اتکا ما می‌تواند سمت و سوی غفلتی جبران‌ناپذیر را برای ما رهنمون کند.
درک این شرایط که در بین تمام بازیکنان حاضر در زمین در ترکیب تیم‌ملی شش بازیکن حضور دارند که اساساً خصوصیات تهاجمی آن‌ها بر خصلت‌های دفاعی آن‌ها می‌چربد. به این اسامی دقت کنید، مهدی‌طارمی، سردارآزمون، مهدی‌قایدی، علی‌قلیزاده، علیرضاجهانبخش و محمد محبی هیچکدام از آن‌ها شرایط فوتبال تدافعی را در ذات فوتبال خود نمی‌بینند. هرچند شرح وظایف دادن به آنهاشرایط بازی را برای هر بازیکنی تعریف می‌کند، اما باتوجه به شرایطی که دربازی‌های قبلی خصوصاً بازی با امارات دیده شد
احتمال فاصله‌ها و عدم حمایت‌ها در بازیمقابل سوریه را خواهند داشت.
در حقیقت ما با تیم‌ملی روبرو هستیم که شدیدا وابسته به مکمل‌هایی در خط جلو خود است و خطوط عقب زمین متاثر از آن‌ها بازی می‌کنند.
فازدفاعی تیم ملی
بیشترین انتقاد را در این جام به فاز دفاعی تمی‌ملی بوده است، اما به نظر می‌رسد اگر فاز دفاعی را منحصر به خط دفاعی نکنیم این تیم بیشتر از ابزار تهاجمی خود امکان ضرر کردن دارد که به انجام وظایف دفاعی علاقمند نیستند. حضور یک هافبک دفاعی هم نمی‌تواند شرایط را خصوصا در بازی‌های با تیم‌های باشخصیت و بزرگ به نفع تیم‌ملی تبدیل کند.
مدافعین کناری هم از این قاعده مستثنی نیستند و خصوصاً رامین‌رضاییان و احسان‌حاج‌صفی پنجاه‌متر رو به جلوی بهتری نسبت به خط عقب خود دارند.
سوریه مدل هکتورکوپر
سوریه و هکتورکوپر یک سخنیت عجیبی با هم دارند. در بالا به سبک و سیاق و فلسفه کوپر اشاره شد و اینکه سوریه هم به دنبال پیاده‌سازی چنین نگاهی در زمین ناخودآگاه است اضافه کنید به اینکه هکتورکوپر روانشناس عجیبی است و در این چندروز یک کُری زیرپوستی را در رسانه‌ها برای این بازی شروع کرده است. به مصاحبه‌های بازیکنان این تیم در این چند روز توجه کنید. واقعیت این است که به نظر می‌رسد سوریه و کوپر شدیدا به هم می‌آیند و شباهت دارند.
امیرقلعه‌نویی و کادرفنی تیم‌ملی شدیدا نیاز به تحلیل گل‌های خورده و مرور تفکرات کوپر برای بازی با سوریه دارند.
انتهای پیام/
