پس از ماجراهای عجیب و غریبی که در دو دربی سال ۷۳ به وقوع پیوست، استقلال که به لطف یک پیروزی انضباطی مقابل پرسپولیس و تساوی بدون گل در جدال برگشت با این تیم توانسته بود مجوز حضور در فینال لیگ آزادگان فصل ۷۳ را به دست آورد، یازدهم بهمن آن سال در جدال نهایی […]
پس از ماجراهای عجیب و غریبی که در دو دربی سال ۷۳ به وقوع پیوست، استقلال که به لطف یک پیروزی انضباطی مقابل پرسپولیس و تساوی بدون گل در جدال برگشت با این تیم توانسته بود مجوز حضور در فینال لیگ آزادگان فصل ۷۳ را به دست آورد، یازدهم بهمن آن سال در جدال نهایی به میزبانی ورزشگاه آزادی به مصاف سایپا رفت. مسابقه‌ای که جو ورزشگاه در آن کاملا به نفع استقلالی‌ها بود و پرسپولیسی‌هایی که از اتفاقات رخ‌داده برای تیمشان حسابی ناراحت بودند، حضور پررنگی در ورزشگاه برای حمایت از سایپا نداشتند.
استقلال با هدایت نصرالله عبداللهی و البته در شرایطی که چند مهره کلیدی خود مانند امیر قلعه‌نویی، صادق ورمزیار، محمود فکری و مسعود غفوری‌های اصل را به خاطر محرومیت در اختیار نداشت، به مصاف نارنجی‌پوشانی رفت که بیژن ذوالفقارنسب را به عنوان سرمربی بالای سر خودشان می‌دیدند. مردی که اگرچه یک تجربه ناموفق سرمربی‌گری در استقلال داشت اما در دوران بازیگری خود پیراهن پرسپولیس را بر تن کرده و یک پرسپولیسی به حساب می‌آمد.
مسابقه در مجموع جذاب بود و تا پایان وقت قانونی با تساوی بدون گل خاتمه یافت اما در دقیقه ۱۱۴ سایپا به گل رسید و با همان گل عنوان قهرمانی لیگ آزادگان در سال ۱۳۷۳ را به خودش اختصاص داد. نکته حائز اهمیت این‌که گل سایپایی‌ها توسط فرشاد فلاحت‌زاده به ثمر رسید. بازیکنی که سالیان متمادی در استقلال توپ زده و با این تیم قهرمان جام باشگاه‌های آسیا و لیگ آزادگان هم شده بود اما به جرات می‌توان گفت مهم‌ترین گل زندگی‌اش را درون دروازه استقلال کاشت.
فوتبال 
پرسپولیس
استقلال
