خبرآنلاین نوشت: زمان پیدایش نخستین سلول میلیاردها سال می‌گذرد اما طول عمر زیست کره زمین هم در نهایت محدود است. جدای از توانایی جابجا کردن زمین به مدار یک ستاره جوان‌تر، طول عمر زیست کره زمین محدود است. این واقعیت، نتیجه چرخه زندگی ستاره‌های ماست. خورشید از زمان تولدش در چهار و نیم میلیارد […]
خبرآنلاین نوشت: زمان پیدایش نخستین سلول میلیاردها سال می‌گذرد اما طول عمر زیست کره زمین هم در نهایت محدود است.
جدای از توانایی جابجا کردن زمین به مدار یک ستاره جوان‌تر، طول عمر زیست کره زمین محدود است. این واقعیت، نتیجه چرخه زندگی ستاره‌های ماست. خورشید از زمان تولدش در چهار و نیم میلیارد سال گذشته تدریجا درخشان‌تر شده؛ چرا که هیدروژن در هسته خورشید به هلیم تبدیل می‌شود.
در آینده بسیار دور و حدود ۲ میلیارد سال دیگر، تمام ذخایر بیوژئوشیمیایی که زمین را قابل سکونت نگاه داشته‌اند، از محدودیت‌هایشان عبور خواهند کرد؛ در ابتدا گیاهان زمینی از بین خواهند رفت و در نهایت آب اقیانوس‌ها تبخیر شده و زمین تبدیل به سیاره‌ای سنگی و بی‌جان خواهد شد. همانطور که در ابتدا آن‌گونه بود.
