اگر بیش از یک ساعت در روز را صرف بازی‌های ویدئویی کنید، یعنی ۵ درصد از زندگی روزانه شما این ذهنیت را ایجاد می‌کند که آیا این زمان سرمایه‌گذاری برای مغز شما مفید است؟ این سوالی است که گروهی در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا، در دو دهه گذشته در حال بررسی آن بوده‌اند. می‌خواهیم بدانیم […]
اگر بیش از یک ساعت در روز را صرف بازی‌های ویدئویی کنید، یعنی ۵ درصد از زندگی روزانه شما این ذهنیت را ایجاد می‌کند که آیا این زمان سرمایه‌گذاری برای مغز شما مفید است؟
این سوالی است که گروهی در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا، در دو دهه گذشته در حال بررسی آن بوده‌اند. می‌خواهیم بدانیم آیا انجام بازی‌های ویدئویی می‌تواند مهارت‌های شناختی را افزایش دهد یا خیر و یا به‌عبارت‌دیگر، آیا بازی می‌تواند شما را باهوش‌تر کند؟
آن‌ها در این زمینه آزمایش‌ها و فراتحلیل‌هایی از ادبیات پژوهشی انجام داده‌اند و حتی چند کتاب تولید کرده‌اند تا بدانند بازی‌های رایانه‌ای تأثیراتی بر روی یادگیری و آموزشی مبتنی بر بازی وجود دارد یا نه؟
نتایج این تحقیقات شگفت‌انگیز بوده است و در سه گروه با عنوان اخبار بد، خبرهای خوب و اخبار خیلی خوب دسته‌بندی شده است.
این تیم بر آزمایش‌های پیامد‌های شناختی تمرکز دارد. محققان آن، گروهی از افراد را می‌گیرند و به آن‌ها آزمونی می‌دهند که برخی از مهارت‌های شناختی؛ مانند توجه، ادراک، انعطاف‌پذیری ذهنی، پردازش فضایی، استدلال یا حافظه را ارزیابی می‌کند. سپس گروه را به دو نیم تقسیم می‌کنند. یک نیمه یک بازی ویدئویی را با هدف قرار دادن آن مهارت به مدت دو ساعت یا بیشتر در جلسات متعدد انجام می‌دهد. نیمی دیگر درگیر فعالیت دیگری هستند، مانند انجام یک بازی جست‌وجوی کلمه و سپس دوباره همان آزمایش را به همه آن‌ها می‌دهند.
اول
خبر بد این است که بررسی دقیق تحقیقات علمی منتشر شده نشان می‌دهد که اکثر بازی‌های ویدئویی، مهارت‌های شناختی را بهبود نمی‌بخشند. این در مورد بازی‌های استراتژیک، بازی‌های ماجراجویی، بازی‌های پازل و بسیاری از بازی‌های آموزشی مغز صدق می‌کند.
دوم
خبر خوب هم این است که به نظر می‌رسد یک سبک از بازی‌های تجاری وجود دارد که می‌تواند مهارت‌های شناختی را بهبود بخشد و ممکن است شما را شگفت‌زده کند. انجام بازی‌های ویدئویی اکشن، از جمله بازی‌های تیراندازی اول‌شخص، می‌تواند به طور مداوم توجه ادراکی شما را با بازخورد فوری، تحت انواع زمینه‌های همیشه در حال تغییر و با افزایش سطوح چالش، اعمال کند.
سوم
و، اما خبر بهتر این است که برخی از گروه‌های تحقیقاتی در ساخت بازی‌های یادگیری بدون خشونت، موفق عمل کردند. برای مثال، آزمایشگاه دانشگاه کالیفرنیا با آزمایشگاه CREATE در دانشگاه نیویورک برای توسعه بازی‌ها با استفاده از نظریه‌های مبتنی بر شواهد همکاری کرده است. در نمونه‌ای، بازی All You Can ET که موجودات فضایی از آسمان سقوط می‌کنند و شما باید بسته به قوانین همیشه در حال تغییر غذا یا نوشیدنی را به سمت بالا شلیک کنید، را بررسی کرده‌اند. این آموزش «تغییر وظایف» یا آنچه که برخی افراد چندوظیفه‌ای می‌نامند را با عنوان یک مهارت عملکرد اجرایی مرتبط با موفقیت تحصیلی آموزش می‌دهد.
ما دریافتیم که بازی All You Can ET به مدت کمتر از دو ساعت، مهارت‌های تعویض کار را بیشتر از انجام یک بازی جستجوی کلمه برای مدت زمان مشابه بهبود می‌بخشد.
چند آزمایشگاه دیگر نیز موفقیت‌های مشابهی را مشاهده کرده‌اند. به‌عنوان‌مثال، آدام گازالی، عصب‌شناس و گروه مجهزش در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، بازی NeuroRacer را بررسی کردند: یک بازی چندوظیفه‌ای رانندگی با ماشین که نشان داده مهارت‌های کنترل توجه را در بزرگسالان مسن‌تر آموزش می‌دهد. این فناوری توسط یک شرکت برای توسعه بازی EndeavorRx استفاده شد که هدف آن کمک به کودکان مبتلا به کمبود توجه بود. در سال ۲۰۲۰، این بازی تبدیل به اولین بازی ویدئویی مورد تأیید FDA برای بازاریابی پزشکی شد که با نسخه در دسترس است.
در آخر این پرسش در ذهن مخاطب ایجاد می‌شود که چرا این بازی‌ها به هوش و مهارت شما کمک می‌کنند درحالی‌که بازی‌های دیگر این چنین نیستند؟ موضوع این است که چنین بازی‌هایی با شش اصل طراحی شده‌اند: تمرکز بر یک مهارت و هدف مشخص، ارائه تمرین مکرر، ارائه بازخورد فوری، حفظ سطوح فزاینده چالش، فراهم کردن زمینه‌های مختلف برای تمرین مهارت و اطمینان از لذت‌بخش بودن بازی؛ و در نهایت با در دست داشتن مطالعاتی مانند این، می‌توانیم به آینده‌ای امیدوار باشیم که محققان و توسعه‌دهندگان برای ساخت بازی‌های سرگرم‌کننده که مهارت‌های شناختی خاصی را آموزش می‌دهند، همکاری کنند. سپس آن ساعت بازی در روز واقعاً شما را باهوش‌تر خواهد کرد.
منبع: وبگاه تبیان
