برنامه شامل ارسال دو فضاپیما به مدار بود. سایوز ۱، حاوی کوماروف، قرار بود ابتدا پرتاب می‌شود و یک روز منتظر رسیدن سایوز ۲ می‌شد. سفینه‌ها سپس قرار بود به هم برسند، و کوماروف یک راهپیمایی فضایی انجام دهد و از سفینه خود خارج می‌شود و به سایوز ۲ برود . سپس دو فضانورد سوار […]
برنامه شامل ارسال دو فضاپیما به مدار بود. سایوز ۱، حاوی کوماروف، قرار بود ابتدا پرتاب می‌شود و یک روز منتظر رسیدن سایوز ۲ می‌شد. سفینه‌ها سپس قرار بود به هم برسند، و کوماروف یک راهپیمایی فضایی انجام دهد و از سفینه خود خارج می‌شود و به سایوز ۲ برود . سپس دو فضانورد سوار بر سایوز ۲، قبل از اینکه هر دو کشتی به سمت زمین حرکت کنند، وارد سایوز ۱ بشوند.
در روز پرتاب، گاگارین طبق پروتکل معمول عمل نکرد و قبل از رفتن به سکوی پرتاب برای صحبت با کوماروف، خواستار لباس فشاری شد. این احتمال وجود دارد که او سعی کرده است پرتاب را آنقدر به تعویق بیندازد تا لغو شود، اما این ترفند کار نکرد. کوماروف به فضا پرتاب شد و به فضا رفت. با این حال، هنگامی که به آنجا رسید، هنگامی که یکی از صفحات خورشیدی باز نشد، همه چیز به سرعت خراب شد و سفینه او دیگر نیروی لازم را نداشت.
آژانس فضایی شوروی دستور فرود او را صادر کرد، اما کپسول او شروع به چرخش کرد. او راهی برای کنترل ارتفاع خود نداشت و نمی‌توانست کف فضاپیما را به سمت زمین بگیرد، در این وضعیت موشک‌های فرود که سرعت سقوط را کند می‌کردند، نمی‌توانستند فرود را مهار کنند. بنابراین، او مستقیماً به پایین سقوط کرد و مثل یک شهاب سنگ ۲.۸ تنی به زمین برخورد کرد.
