«ماریز کُنده» نویسنده اهل گوادلوپ، که درباره استعمار و برده‌داری می‌نوشت، در سن ۹۰ سالگی در جنوب فرانسه درگذشت. «ماریز کُنده» که اغلب از او به عنوان یکی از شانس‌های دریافت جایزه نوبل ادبیات نام برده می‌شد، در سال ۲۰۱۸ موفق به کسب تنها جایزه جایگزین نوبل ادبیات شده بود. پی برگزار نشدن جایزه نوبل […]
«ماریز کُنده» نویسنده اهل گوادلوپ، که درباره استعمار و برده‌داری می‌نوشت، در سن ۹۰ سالگی در جنوب فرانسه درگذشت.
«ماریز کُنده» که اغلب از او به عنوان یکی از شانس‌های دریافت جایزه نوبل ادبیات نام برده می‌شد، در سال ۲۰۱۸ موفق به کسب تنها جایزه جایگزین نوبل ادبیات شده بود.
پی برگزار نشدن جایزه نوبل به دلیل حواشی مربوط به رسوایی اخلاقی در آکادمی سوئد (مرجع انتخاب برنده نوبل ادبیات)، جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۸ برگزار نشد و عده‌ای از چهره‌های شاخص فرهنگی سوئد دست به کار شدند و جایزه‌ای را به عنوان جایگزین نوبل به راه انداختند تا جای خالی نوبل اصلی ادبیات را در آن سال پر کنند و این جایزه به این نویسنده اهل گوادلوپ، یکی از مناطق فرادریایی فرانسه اعطا شد.
به گزارش سن‌ان‌ان، امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در واکنش به درگذشت این نویسنده در شبکه اجتماعی X نوشت: «ماریز کنده، غول ادبی، تصویری از غم و امید، از گوادلوپ تا آفریقا، از دریای کارائیب تا پروانس را به زبانی مبارزانه و شکوهمندانه، منحصر به فرد و جهانی روایت می‌کرد».
«کُنده» با داستان حماسی پرفروش خود در سال ۱۹۸۴ با نام «سِگو» و دنباله آن «فرزندان سگو»، که زندگی یک خانواده در دربار سلطنتی مالی را در طول چندین نسل به تصویر می‌کشد، مورد تحسین بین‌المللی قرار گرفت. رمان «سگو» چندین جایزه برای او به ارمغان آورد.
این نویسنده پس از آن به تدریس ادبیات در دانشگاه کلمبیا در نیویورک، چندین دانشگاه دیگر ایالات متحده و دانشگاه سوربن پاریس ادامه داد.
«ماریز کُنده» در رمان‌های بعدی از جمله «من، تیتوبا: جادوگر سیاه سالم» و «کریول زیبا» به بررسی روابط نژادی، فمینیسم و مبارزات مهاجران سیاه‌پوست کارائیب در جهان غرب پرداخت.
این نویسنده در سال ۲۰۰۱ با دریافت نشان هنر و ادب فرانسه مورد تقدیر قرار گرفت.
ایسنا
