آرایشگاه‌هایی که مرگ را به بهانه زیبایی تزریق می‌کنند

نرگس خانعلی زاده در ضمیمه خانواده امروز روزنامه اطلاعات نوشت: خبرش دست به دست و دهان به دهان می‌چرخد؛ خبری که از ابتلای سه زن به ویروس HIV  بعد از تزریقات زیبایی در یک سالن آرایشی در آمریکا می‌گوید. اینطور که مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا می‌گوید هر سه این زن‌ها، تزریقات زیبایی را در یک مرکز بدون مجوز انجام داده‌اند؛ سالنی که پروتکل‌های بهداشتی در آن به صورت استاندارد رعایت نشده است. اما این خبر و این اتفاق بهانه‌ای است که به موضوع مهم و با اهمیت«رعایت بهداشت در سالن‌های زیبایی» بپردازیم. در کشور ما چقدر بهداشت و مجوز و رعایت قوانین و پروتکل‌ها در سالن‌های آرایشی اهمیت دارد و به آن توجه می‌کنیم؟ 

دیگر خیلی وقت است که استاندارد و چهارچوبی برای زیبا بودن و زیباتر شدن وجود ندارد و مرزهای آن، یکی بعد از دیگری پشت سر گذاشته می‌شود؛ خواسته‌ای که باعث می‌شود نه فقط در کشور ما بلکه در سراسر دنیا، افراد برای رسیدن به آن، تن به هر کاری بدهند که عجیب‌ترینش، تزریقات زیبایی در سالن‌های آرایشی است؛ تزریقاتی که جزو خدمات پزشکی دسته‌بندی می‌شود اما بسیاری از فعالان صنعت زیبایی هم به آن ورود کرده و خودشان را محق به انجامش می‌دانند.

اما ما درباره خطوط قرمزی که باید در سالن‌های زیبایی جدی گرفته شود چه می‌دانیم و چقدر به این خط‌های قرمز پررنگ، پایبند هستیم؟ 

در جستجوی یک سالن استاندارد

همه‌چیز به انتخاب یک سالن ایمن و مطمئن برمی‌گردد؛ سالنی که باید ویژگی‌های مشخص داشته باشد تا بتواند عنوان سالن آرایشی بهداشتی را بر شانه‌هایش تحمل کند. رعایت بهداشت با تعویض به موقع ملافه و زیرانداز یکبار مصرف برای پرهیز از بیماری‌های پوستی شروع می‌شود و با استفاده از ماسک و تعویض دستکش کارکنانش ادامه پیدا می‌کند. سالنی که استفاده از حوله شخصی را اولویت اقدامات زیبایی مراجعه‌کنندگانش قرار می‌دهد و تحت هیچ شرایطی حوله‌های عمومی آرایشگاه را در اختیار افراد قرار نمی‌دهد. ضدعفونی کردن روزانه محیط آرایشگاه، رعایت فاصله اجتماعی و نظافت ظاهری و باطنی سالن و… هم از دیگر مسائلی است که می‌تواند یک آرایشگاه را به حد استاندارد بهداشتی برساند. 

تزریق کیلویی

« یک کیلو ماده بوتاکس با خودش آورده بود و اصرار داشت که ماده‌اش را خودم دارم؛ شما فقط تزریق کن!» این را یکی از پزشکان متخصص پوست و مو می‌گوید که تجربه‌های متعددی درباره خواسته‌های عجیب و غریب مراجعه‌کنندگان درباره اقدامات زیبایی دارد:« وقتی هم قبول نکردم که ماده‌ای که نمی‌دانم چطور و از کجا و کدام برند تهیه شده است را برایش تزریق کنم، یادم انداخت که همین کار را آرایشگرش با مبلغی کمتر برایش انجام می‌دهد و رفت!»

و این واقعیتی است که در بسیاری از مراکز زیبایی و آرایشگاه‌ها، فراوان انجام می‌شود؛ سالن‌هایی که باید تمام تمرکزشان بر فعالیت‌هایی که در حیطه اختیاراتشان تعریف شده است باشد ولی به نظر می‌رسد که برای کمی سود بیشتر، دستی در حوزه پزشکی و تزریقات هم دارند. نتیجه هم همین خبرهایی است که از نارضایتی‌ها، شکایت‌ها و به خطر افتادن جان افرادی می‌شنویم که به هدف یک تزریق ساده ارزان، گرفتار دردسرهایی جدی‌تر شده‌اند. 

جانی در کف دست

« آرایشگاه را بگذارید برای  کارهای ساده‌تری مانند اصلاح صورت و ابرو و نهایتا رنگ و مش مو؛ تزریقات زیبایی مختص به کلینیک‌های پوست و مو است و در حوزه مسائل پزشکی دسته‌بندی می‌شود.» این را قریب به اتفاق متخصصان پوستی می‌گویند که معتقدند، کوچکترین و ساده‌ترین تزریقات زیبایی هم باید توسط پزشکان متخصص پوست و مو و زیبایی انجام شود و در حیطه اختیارات آرایشگران نیست.  

واقعیت این است که تجربه متخصصان پوست از بیماران متعددی می‌گوید که برای ناراحتی‌های شدید پوستی به مطب مراجعه می‌کنند؛ مشکلات و عوارضی که در اثر تزریق نادرست آمپول بوتاکس پیش آمده است و بعد از بررسی‌های بیشتر، نهایتا معلوم می‌شود که این تزریق را در آرایشگاه انجام داده‌اند و یک بوتاکس چینی بی‌کیفیت چنین معضلی را برایشان ایجاد کرده است.

آنچه که مشخص است این است که در این زمینه، به نظارت‌های بیشتر و جدی‌تری از طرف وزارت بهداشت نیاز است تا از ورود بوتاکس‌های بی‌کیفیت با برندهای نامشخص و با قیمت ارزان که باعث ترغیب افراد می‌شود، جلوگیری کند. از طرف دیگر، نظارت بر عملکرد آرایشگاه‌های زیبایی هم یکی دیگر از ضعف‌هایی است که به نظر می‌رسد آنقدر جدی گرفت نمی‌شود که نتیجه، بروز چنین عواقبی شده است. آرایشگاه‌هایی که نه‌تنها با گذراندن یک دوره نامعتبر خودشان را مجاز به تزریق می‌دانند بلکه در برخی موارد، ماده تزریقی را در شرایط ایده‌آل و استاندارد نگهداری نمی‌کنند.