مجید جلالی از سرمایه های فوتبال ایران است که منهای بحث سرمربیگری، در آنالیز مسائل فنی فوتبال حرف های زیادی برای گفتن دارد. جلالی که ماجراهایش با امیر قلعه نویی مسبوق به سابقه است، این بار فارغ از قیاس مع الفارق مورینیو و امیر، بحث قرار گرفتن تیم ملی در جمع ۴ تیم جام ملت […]
مجید جلالی از سرمایه های فوتبال ایران است که منهای بحث سرمربیگری، در آنالیز مسائل فنی فوتبال حرف های زیادی برای گفتن دارد.
جلالی که ماجراهایش با امیر قلعه نویی مسبوق به سابقه است، این بار فارغ از قیاس مع الفارق مورینیو و امیر، بحث قرار گرفتن تیم ملی در جمع ۴ تیم جام ملت های آسیا را پیش کشید و آن را در صورت تحقق، یک امر قابل توجه محسوب کرد.
سوال مهم در همین ابتدای بحث: چرا ناگهان به این نتیجه رسیدیم که حتی چهارمی در جام ملت ها، یک اتفاق خارق العاده است؟ چرا دوباره به گذشته باید برگردیم و همان عنوان های قبلی که خودمان هم دوستش نداشتیم و منتقدش بودیم را به عنوان یک ابتکار تازه به افکار عمومی معرفی کنیم؟
مگر تیم ملی در همین سال های اخیر در جام ملت ها به جمع ۴ تیم نرسید؟ این اتفاق در همین جام ملت های گذشته رخ داد و منتقدان فوتبال کشور، مقام سومی را نپسندیدند و از سرمربی وقت تیم ملی انتظار قهرمانی داشتند که توقع بی جایی هم نبود و نفرات قبلی در تحقق آرزوهای فوتبال ما ناکام بودند. به اندازه کافی هم از آن تیم و حرکتی که در دیدار با ژاپن صورت گرفت انتقاد شد که این هم حق مسلم منتقدان و کارشناسان فوتبال بود.
در گذشته ای نه چندان دور، نتایج تیم ملی مقابل پرتغال، اسپانیا، آرژانتین و… با استقبال منتقدان مواجه نمی شد و قریب به اکثریت کارشناسان، توقع صعود تیم ملی از مرحله گروهی و حتی قرار گرفتن در جمع ۴ تیم برتر جام جهانی را داشتند؛ آن روزها چرا به همین سادگی فراموش شدند؛ آیا این فراموشی محض، علت خاصی دارد؟
مجید جلالی می گوید در شرایط فعلی، رسیدن به نیمه نهایی نیز برای ایران در حد قهرمانی است اما نمی گویند مگر ما امروز در چه شرایطی هستیم که صعود تیم ملی به نیمه نهایی جام ملت ها در حد قهرمانی می شود؟ اصلا چرا این شرایط در گذشته وجود نداشت و ناگهان همه نظرها و دیدگاه ها تا این اندازه دچار تحول و استحاله شدند؟
بیشتر بخوانید: خیلی مردی آقای جلالی! جمله‌ای که دوباره تکرار می‌شود
فوتبال 
پرسپولیس
استقلال
