علی خطیر مهمان برنامه شب‌های فوتبالی بود و در بیشتر جاهای صحبتش از کلید واژه «کسانی نمی‌خواهند استقلال آرامش داشته باشد» استفاده کرد.
در این فوتبال تکلیف همه ما با برخی اصطلاحات مشخص است؛ دست‌های پشت پرده یا آنها که نمی‌خواهند ما جام بگیریم برای همه ما معنایی مشخص دارد، معنای توجیه و رفع مسئولیت!
حقیقت این است که از این کلمات و جملات در جهتی خلاف معنای واقعی آنها بسیار استفاده شده و ما دیگر حق داریم به هر کسی که اینجور حرف بزند، شک کنیم. اما این واقعیت هم غیر قابل انکار است که هستند کسانی که در پشت پرده برای از بین بردن آرامش مدیر و مربیان تیم‌های بزرگ اقدام می‌کنند.
علی خطیر با ویژگی‌های متفاوت به فوتبال ما آمد و از همان ابتدا همه انتظار داشتند که برخلاف روال همیشگی مدیریت در فوتبال عمل کند. خطیر جوان بود و با انگیزه، مدیریت و زبان می‌دانست و ارتباطات بین المللی خوبی داشت و خلاصه همه امیدوار بودند که او بتواند گره از مشکلات استقلال باز کند.
پس چرا او باید متوسل به روشی مرسوم سنتی و نخ نما شود؟ واقعیت این است که منظور خطیر در این یک مورد کاملاً با منظوری که قبلاً افراد با گفتن این جملات به دنبالش بودند متفاوت بود.
اگر همیشه مخاطب این «کسانی که نمی‌خواهند …» افرادی خارج از مجموعه یک باشگاه بودند، این بار به نظر می‌رسد مدیرعامل استقلال کاملاً افراد حاضر در باشگاه خودش را نشانه رفته و با گفتن این جمله می‌خواهد به هواداران آدرس بدهد!
این حقیقت که اعضای فعلی هیئت مدیره استقلال منصوب وزیر قبلی ورزش و رئیس سابق سازمان خصوصی‌سازی هستند، قابل انکار نیست. همینطور اختلاف نظر و سلیقه‌ای که بین این افراد وجود دارد!
این را نیز همه دنیا پذیرفته‌اند که مدیرعامل، مسئول اجرایی در هر باشگاه است و قرار نیست اعضای هیئت مدیره دخالتی در کار اجرایی کنند. پس وقتی یک عضو هیئت مدیره از بی‌اطلاعی بابت یک جلسه متداول بین سرمربی و مدیرعامل ابراز ناراحتی می‌کند، باید پذیرفت که مشکلات مدیریتی در استقلال خیلی فراتر از اختلاف نظر و سلیقه است.
شاید به زبان راحت‌تر بتوان گفت منظور خطیر این بود که؛ من از بیگانگان هرگز ننالم، که با من هرچه کرد آن آشنا کرد!
