این افراد چیزی برای خوردن ندارند

ارمغان زمان فشمی در یادداشتی در ضمیمه جامعه امروز روزنامه اطلاعات نوشت: مدت‎ها پیش مطلب جالبی خوانده بودم که ادعا می‎کرد: «اگر امروز با احساس تندرستی بیشتری از خواب بیدار شوید از میلیون‌ها نفری که تا پایان هفته نیز دوام نخواهند آورد سعادتمندترید.

اگر هرگز تنهایی زندان، زجر شکنجه یا گرسنگی را تحمل نکرده‌اید از ۵۰۰ میلیون نفر در این دنیا پیش‎ترید. اگر بتوانید بدون ترس از ارعاب، دستگیری، شکنجه یا مرگ، مراسم مذهبی خود را انجام دهید، از سه میلیارد مردم این جهان خوشبخت‌ترید.

اگر غذایی در یخچال، پوشاکی بر تن، سقفی بالای سر و جایی برای خوابیدن دارید، از ۷۵ درصد مردم جهان ثروتمندترید. اگر در بانک یا کیف دستیتان پول دارید و جایی برای استراحت و تفریحتان وجود دارد، از جمله هفت درصد ثروتمندان جهان هستید. اگر پدر و مادرتان هنوز در قید حیات هستند و با هم زندگی می‌کنند شما از جمله نوادر حتی در آمریکا و کانادا می‌شوید.

اگر می‌توانید این مطلب را بخوانید دو بار سعادتمند هستید، یک بار به خاطر این که کسی به فکر شماست [که این مطلب را در اختیارتان گذاشته]، دوم این که شما از بیش از چهارمیلیارد نفر در دنیا که بی‌سواد هستند، خوشبخت‌تر هستید.»

مشخص نیست اطلاعات این مطلب چقدر دقیق و درستند، اما کمی توجه به وضعیت آشفته جهان و کشور‌های درگیر جنگ و فقر و بیماری، نشان می‎دهد که چندان بی‌راه هم نیست.

۱۶ اکتبر، «روز جهانی غذا» نامیده شده که تلاشی است برای توجه به گرسنگان جهان. ۱۷  اکتبر نیز «روز جهانی مبارزه با فقر» نامیده شده که هدفش به رسمیت شناختن مبارزات مردم محلات فقیرنشین و رساندن صدای آن‌ها به دولت‌ها و شهروندان عادی است. این دو مناسبت باهم ارتباط تنگاتنگی دارند، چنان‌که اگر فقر ریشه‌کن شود، گرسنگی از بین خواهد رفت.

این بار که مشغول صرف صبحانه، ناهار یا شام شدیم، به یاد می‌آوریم کسانی در دنیا هستند که چیزی برای خوردن ندارند. در این صورت ضمن آن که قدر غذای سفره خودمان را بیشتر خواهیم  دانست و اسراف نخواهیم کرد، به گرسنگان هم خواهیم اندیشید و سهمی از سفره‌مان را با آن‌ها شریک خواهیم شد.