طی ضیافت هایی که در دوران قرون وسطی برگزار می شد، بسیاری از خانواده های سلطنتی و افراد طبقه فرادست از کیک های زنده به عنوان گزینه ای برای سرگرمی استفاده می کردند. حیوانات کوچک در این کیک های زنده قرار می گرفتند. پس از برش زدن و باز شدن کیک، این حیوانات از آن خارج شده و […]
طی ضیافت هایی که در دوران قرون وسطی برگزار می شد، بسیاری از خانواده های سلطنتی و افراد طبقه فرادست از کیک های زنده به عنوان گزینه ای برای سرگرمی استفاده می کردند. حیوانات کوچک در این کیک های زنده قرار می گرفتند. پس از برش زدن و باز شدن کیک، این حیوانات از آن خارج شده و فرار آنها موجبات سرگرمی افراد را فراهم می آورد.
در یک شعر معروف انگلیسی با عنوان “Sing a Song of Sixpence” به این که مردم چگونه پرندگان آوازخوان کوچک و زنده را در کیک ها قرار می دادند تا طبقات فرادست و اشراف را در جشن ها و مهمانی ها سرگرم کنند، اشاره شده است.
کیک ها از خوراکی های مورد علاقه مردم در سراسر جهان هستند. اما برخی از این خوراکی های خوشمزه در قرون وسطی با هدف دیگری سرو می شدند که در شعر “Sing a Song of Sixpence” به آن اشاره شده است.
افراد بسیاری تلاش کرده اند تا این شعر را در زمینه های مختلف تفسیر کنند، اما بخشی که به پخت پرندگان آوازخوان در یک کیک و آواز خواندن آن پس از باز شدن کیک اشاره می کند، به غذای خاصی اشاره مستقیم دارد که بین وعده های غذایی سرو می شد و قدمت آن به دوران قرون وسطی باز می گردد.
طی قرن شانزدهم، اشراف و افراد طبقات فرادست بین وعده های غذایی، خوراکی را دریافت می کردند که هدف اصلی آن سرگرم کردن آنها بود.
برای ضیافت های سلطنتی، آشپزها یک کیک عظیم با مجموعه ای از پرندگان آوازخوان زنده در زیر پوسته بیرونی کیک را آماده می کردند. پس از اینکه کیک روی میز قرار می گرفت، پوسته بیرونی پخته شده برش داده می شد و پرندگانی نمایان می شدند که بلافاصله از کیک بیرون پریده و افراد حاضر این گونه سرگرم می شدند.
کیک پرنده سیاه یکی از معروف ترین نمونه های کیک زنده برای سرگرمی طبقات اشراف و فرادست بود. اما پرنده ها تنها حیواناتی نبودند که در این قبیل کیک ها قرار می گرفتند و از حیوانات کوچک دیگر مانند لاک پشت ها، خرگوش ها، و قورباغه ها نیز استفاده می شد.
ماکتی از این کیک را مشاهده می کنید:
عصرایران
