ضمیمه دانش امروز روزنامه اطلاعات نوشت: شترمرغ پرنده‌ای بی‌پرواز و بزرگ‌ترین پرنده زنده در سیاره زمین است که بزرگ‌ترین تخم را می‌گذارد. دارای رژیم غذایی گوناگون اما اغلب شامل جوانه‌ها و برگ‌ها است. هنگام غذا خوردن، در گله‌های پراکنده که تعداد متغیر دارند به چریدن مشغول می‌شوند. شترمرغ‌ها دشمنی طبیعی غیر از انسان ندارند. توانایی […]
ضمیمه دانش امروز روزنامه اطلاعات نوشت: شترمرغ پرنده‌ای بی‌پرواز و بزرگ‌ترین پرنده زنده در سیاره زمین است که بزرگ‌ترین تخم را می‌گذارد. دارای رژیم غذایی گوناگون اما اغلب شامل جوانه‌ها و برگ‌ها است. هنگام غذا خوردن، در گله‌های پراکنده که تعداد متغیر دارند به چریدن مشغول می‌شوند.
شترمرغ‌ها دشمنی طبیعی غیر از انسان ندارند. توانایی دویدن در آن‌ها شگفت‌انگیز است. با داشتن مقاومت فیزیکی باورنکردنی می‌توانند خود را به ادامه دویدن‌های با سرعت بسیار برای کیلومترهای زیاد سازگار کنند؛ درحالی‌که حیوانات دیگر برای مدت کمی می‌توانند ادامه دهند.
یک نر بالغ در حداکثر سرعت می‌تواند ۷۰ کیلومتر بر ساعت را طی کند. با یک گام بلند می‌تواند به‌اندازه ۳ متر در یک زمان به‌طرف جلو پیش رود. پرها نقش مهم را در حفظ تعادل حیوان هنگام دویدن بازی می‌کنند. همچنان که سرعت آن‌ها اضافه می‌شود، بال‌ها پرنده را در پیش رفتن به سمت جلو حفظ می‌کنند، خودشان را به کمک گردن حرکت می‌دهند و به‌طور استثنایی هنگامی‌که منحرف می‌شوند ناگهان در یک لحظه پرواز می‌کنند.
شترمرغ بیشتر سال را در گله‌هایی با اندازه و ترکیب متنوع به سر می‌برند. هر نر دارای چند همسر است و در موقع مناسب با همه ماده‌ها جفت‌گیری می‌کند و در این زمان اطراف را برای یک مکان مناسب جهت ساختن آشیانه زیر نظر می‌گیرد.
آشیانه معمولاً در ناحیه‌ای از زمین شنی یافت می‌شود زیرا در این زمین‌ها گودال مدور راحت‌تر حفر می‌شود؛ جایی که تخم‌ها به‌خوبی در زمینی نرم نگهداری می‌شوند. فقط شترمرغ نر محل آشیانه را انتخاب خواهد کرد و برای یک مرتبه تقریباً گودالی را خواهد ساخت.
او با مواد گوناگون آن را آستر می‌کند. هنگامی‌که آشیانه ساخته شد، چندین ماده به آن نزدیک شده و تخم‌هایشان را می‌گذارند. سپس ماده حکم‌فرما بعضی اوقات همه ماده‌های دیگر را از محل آشیانه بیرون می‌راند و به تنهایی همراه با نر و با کمک او به انجام وظیفه جوجه‌کشی می‌پردازد.
پس از ۳۹ تا ۴۲ روز دوره جوجه‌کشی، جوجه‌ها در فواصل زمانی متناوب از تخم‌ها بیرون می‌آیند. معمولاً بیرون آمدن جوجه تا پایان دو روز تکمیل می‌شود.
جوجه‌ها بیش از یک روز باید تلاش کنند تا بتوانند پوسته تخم را بشکنند. پس از ۲ تا ۳ روز آشیانه را ترک می‌کنند. آن‌ها به دنبال والدین می‌روند و چگونگی جست‌وجو کردن غذا و شناختن دشمنانشان را یاد می‌گیرند. جوجه‌ها با کوچک‌ترین احساس و آگاهی از خطر بی‌حرکت روی زمین می‌خوابند.
