ضمیمه دانش امروز روزنامه اطلاعات نوشت: در حال حاضر سرطان پانکراس سومین عامل شایع در مرگ‌ومیر ناشی از سرطان است و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۳۰ به جایگاه دوم صعود کند. درمان سرطان پانکراس دشوار است، به این خاطر که در بیشتر مواقع پس از انتشار در خارج از غده پانکراس (لوزالمعده) تشخیص داده می‌شود. تومور […]
ضمیمه دانش امروز روزنامه اطلاعات نوشت: در حال حاضر سرطان پانکراس سومین عامل شایع در مرگ‌ومیر ناشی از سرطان است و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۳۰ به جایگاه دوم صعود کند. درمان سرطان پانکراس دشوار است، به این خاطر که در بیشتر مواقع پس از انتشار در خارج از غده پانکراس (لوزالمعده) تشخیص داده می‌شود. تومور سرطان پانکراس در یک لایه ضخیم از بافت پیوندی که به آن «استروما» می‌گویند رشد می‌کند. این لایه نه فقط مانعی برای شیمی‌درمانی مؤثر است بلکه با تومور تعامل برقرار می‌کند و موجب رشد بیشتر آن می‌شود.
پژوهشگرهای «دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی» در ایالات متحده نشان داده‌اند که پروتئینی به نام SFRP2 به‌وفور در سرطان پانکراس وجود دارد و هرچه بیشتر نمایان شود، پیامد آن برای بیمار وخیم‌تر است.
اگر چه مقدار زیادی از این پروتئین در تومور متمرکز شده‌اند اما مقدار بسیار کمی از آن در بافت‌های سالم اطراف یافت می‌شود. این می‌تواند آن را به یک هدف درمانی بالقوه تبدیل کند.
پژوهشگرها تلاش کرده‌اند به این لایه یا استرومای بافت پیوندی حمله کنند. ازآنجاکه پروتئین SFRP2از یک سو در تشکیل استروما نقش دارد و از سوی دیگر اجازه نمی‌دهد سلول‌های ایمنی وارد عمل شوند، هدف‌گیری آن ممکن است چندین اثر روی ریزمحیط تومور بگذارد. ریزمحیط تومور، محیط پیرامون تومور است و از رگ‌های خونی، سلول‌های ایمنی، فیبروبلاست ها و مولکول‌های پیام‌رسان سلولی تشکیل شده‌است.
اگر یک چشم به بیان ژن در تمامی انواع سرطان‌هایی انسانی بنگرد و چشم دیگر به بررسی پروتئین SFRP2بپردازد، تردیدی باقی نمی‌ماند که سرطان پانکراس بیشترین بیان ژن را دارد. احتمال نجات از مرگ در بیمارانی که سطح این پروتئین در آن‌ها بالا است کمتر است.
پژوهشگرها قصد دارند در گام بعدی مطمئن شوند که مسدود کردن پروتئین SFRP2 چه تأثیری بر رشد تومور دارد. با این کار ممکن است بتوانند بر فیبروز یا فساد الیاف در تومور تغییری ایجاد کنند. آن‌ها همچنین به روش‌هایی مثل از بین بردن سلول‌های تومور، تأثیرگذاری بر فرایند رگ‌زایی و نیز اثرگذاری روی دستگاه ایمنی از طریق ایمنی درمانی فکر می‌کنند.
علاوه‌بر این‌ها، روی رابطه بین پروتئین SFRP2و ژن KRASکه وقتی جهش می‌یابد به‌شدت در سرطان پانکراس دخالت دارد مطالعه کرده‌اند و پی برده‌اند که اگر این ژن خاموش شود، به میزان زیادی بیان پروتئین سرطان‌زا را کاهش می‌دهد. این بدان معنا است که ژن KRASکه یکی از عاملین اصلی ابتلا به سرطان پانکراس است باعث بیان پروتئین SFRP2 می‌شود.
