پیروزی ۴-۱ ملوان در رفسنجان مقابل مس اتفاق کوچکی نیست. دو تیمی که هر چقدر به لحاظ پیشینه و میزان هوادار در تاریخ فوتبال ایران با یکدیگر فاصله دارند، به لحاظ امکانات و سطح مالی فاصله آنها بیشتر است! مس از مجموعه تیم‌های صنعتی و ثروتمند فوتبال ماست که همیشه بازیکنان گران قیمتی را به […]
پیروزی ۴-۱ ملوان در رفسنجان مقابل مس اتفاق کوچکی نیست. دو تیمی که هر چقدر به لحاظ پیشینه و میزان هوادار در تاریخ فوتبال ایران با یکدیگر فاصله دارند، به لحاظ امکانات و سطح مالی فاصله آنها بیشتر است!
مس از مجموعه تیم‌های صنعتی و ثروتمند فوتبال ماست که همیشه بازیکنان گران قیمتی را به خدمت می‌گیرد. این تیم در سه فصل گذشته جایگاه خوبی در جدول داشت و حالا صاحب وجاهت و شخصیت تیمی هم شده که انتظار می‌رفت با ساکت الهامی – که یک مربی کارنامه دار است – این فصل بتواند شرایط بهتری را تجربه کنداما …
شکست ۴-۱ مس در خانه مقابل ملوان به تنهایی هم یک زنگ خطر بزرگ بود، چه رسد به اینکه کنار نتایج اخیر این تیم قرار بگیرد. چهارمین باخت متوالی، دومین شکست ۴-۱ متوالی، هفتمین شکست تنها در ۱۳ بازی همه و همه مشکلاتی بزرگ را هشدار می‌دهد. چرا مس به چنین روزی افتاده و چرا هرچه زودتر مسئولان ارشد شرکت مس و فوتبال کرمان فکری به حال این تیم نمی‌کنند؟
زمانی در لیگ برتر شرکت مس سه نماینده داشت و حالا فقط مس رفسنجان مانده و این نتایج می‌تواند خیلی خطرناک‌تر از همیشه قلمداد شود. ساکت الهامی بعد از مسابقه گفت که تیمش چه مشکلاتی دارد و اگر قرار است این مشکلات حل شود، باید همین حالا اتفاق بیفتد چرا که چند هفته دیگر خیلی دیر خواهد شد…
اما از آن طرف ملوان هم به نتایج درخشان خود ادامه داد. بعد از شکست خانگی هفته قبل برابر شمس آذر ملوان، دوباره قوی سپید به نوار موفقیت برگشت و دوباره چهار گل زد. آن هم در خانه حریف، دوباره یک مدافع این تیم گلزنی کرد، آن هم دوبار و خلاصه اینکه مهدی تارتار این فصل شاهکار کرده اما….
شاید مهمترین اتفاق این مسابقه اصلاً ربطی به جریان بازی در ۹۰ دقیقه و حوادث بعد از آن نداشته باشد، ربطی به شرایط دو تیم در جدول و بازی‌های قبلی هم ندارد، مهمترین اتفاق قبل از بازی افتاد!
همه از پیشینه ساکت الهامی و مهدی تارتار در فوتبال ایران باخبریم. دو شاگرد مکتب «فیروز کریمی» با دو کارنامه قابل احترام در سطح اول فوتبال کشور که فصل قبل در یک برنامه تلویزیونی جملاتی نسبت به هم گفتند که سرمنشا یک اختلاف و شکایت شد که هنوز پابرجاست.
یکی از بزرگترین مشکلات فوتبال ما به لحاظ فرهنگی این است که آدم‌ها در ظاهر یک کار می‌کنند و در خفا کار دیگری! ساکت الهامی و مهدی تارتار از معدود استثناهایی هستند که رفتارشان در ظاهر و باطن یکی بود. آنها ابتدای بازی به سمت هم نرفتند و برای عکاسان ژست نگرفتند، کسی را فریب ندادند که با هم اختلافی ندارند و همانی بودند که از قبل می‌دانستیم.
ورزش محلی برای دوستی‌ها و صلح است اما این رفتار صادقانه که دو مربی اختلافات را پنهان نکردند، جای تقدیر دارد و از آن مهمتر اینکه چه جایی بهتر از میدان ورزش برای حل اختلافات؟
ساکت الهامی و مهدی تارتار درون مستطیل سبز زورآزمایی کردند و مهمان، مچ میزبان را خواباند، آن هم با چهار گل که می‌تواند دستمایه کری‌خوانی‌های بعدی باشد! امیدواریم به حل اختلاف این دو مربی اما کاش همه مربیان ما بجای حمله کلامی در رسانه‌ها به یکدیگر، درون زمین چمن و با بار فنی خود با یکدیگر تسویه حساب کنند. اینطوری هم فوتبال استفاده می‌برد و هم تماشاگران لذت!
فوتبال 
پرسپولیس
استقلال
