همیشه گفته‌ایم که چرا در فوتبال ما فقط تنبیه وجود دارد و خبری از تشویق نیست؟ چه برای بازیکنان و مربیان و تیم‌ها و چه برای داوران.
امیرسامان سلطانی داور بازی استقلال و پیکان بود. یک داور جوان که تازه در شروع راه قضاوت در بالاترین سطح فوتبال است. سلطانی هنوز ۲۸ ساله نشده و در هر مسابقه که سوت می‌زند، تعدادی بازیکن از دو تیم هستند که به از نظر سنی از او بزرگتر هستند!
بازی استقلال و پیکان به سود آبی‌ها تمام شد. هیاهوی اعتراض به داوری جز لاینفک از مسابقات فوتبال ماست، انگار هیچ مسابقه‌ای برگزار نمی‌شود مگر اینکه دو تیم برنده و بازنده از داوری شاکی باشند!
از آن طرف همه می‌دانند که داوران در پایین‌ترین سطح چرخه فوتبال از نظر دستمزد و امکانات هستند. داوران برخلاف مربیان و بازیکنان، در طول یک مسابقه حق کوچکترین اشتباهی ندارند و با وجود این همه کمبود، پیشرفت در کار آنها سخت‌تر از سایر ارکان فوتبال است.
فوتبال ما علیرضا فغانی را از دست داده ولی زندگی ادامه دارد. پس باید به جوانان اعتماد کرد و امیر سامان سلطانی یکی از همین جوانان است که در صورت حمایت و کمک می‌تواند افتخار فوتبال ما در عرصه‌های قاره‌ای و جهانی باشد و جای خالی فغانی را پر کند.
با توجه به سن کم او، ارزش و اهمیت این حمایت و تشویق بیشتر می‌شود. نه فقط از سوی مسئولان فدراسیون و کمیته داوران، بلکه از سوی مربیان و بازیکنان که اینجا مستقیم خطاب ما هستند. آقای نکونام! آقای عنایتی!
قضاوت سلطانی در دیدار استقلال و پیکان تاثیری در نتیجه مسابقه نداشت. حتی اگر فکر می‌کنید که در یک یا دو صحنه اشتباه کرده آیا بهتر نیست به سن او نگاه کنید؟ همه باید کمک کنند تا یک داور خوب ساخته شود، تجربه کسب کند و آب دیده شود.
اگر داوری اشتباه تاثیرگذار در نتیجه ندارد چرا نباید با تشویق روبرو شود؟ جواد نکونام و رضا عنایتی می‌توانستند بعد از مسابقه از داوری تعریف کنند و با این کار به رشد یک استعداد کمک کرده بودند. تعریف آنها خیلی به اعتماد به نفس و پیشرفت داور کمک می کرد…
تنبیه و تشویق دو بال پیشرفت است که ما از هیچ کدام به درستی استفاده نمی‌کنیم. وقتی این همه حمله به قضاوت‌ها نتیجه معکوس داشته و روز به روز بر اشتباهات داوری افزوده می‌شود چرا یک بار خود فوتبالی‌ها مسیر دیگری را برای امتحان، انتخاب نمی‌کنند؟
امیر سامان سلطانی فقط یک مثال است که با توجه به سن کمش انتخاب شد. ما در این فوتبال داوران دیگری همچون امیر عرب براقی را هم داریم که در عین جوانی جا برای پیشرفت بسیار دارند. سوال اینجاست که سهم خود خانواده فوتبال در بهتر شدن داوری این افراد چقدر است؟
فوتبال 
پرسپولیس
استقلال
