برخی رفتارها در تمام دنیا در هر جغرافیا و برای هر فرهنگی معنا و مفهوم مشخصی دارند. هیچ ربطی به این ندارد که شما در کدام کشور دنیا باشید، چه جایگاه اجتماعی و چه جنسیت یا سوادی دارید، با دیدن این رفتارها همه به یک نتیجه مشخص می‌رسند. فوتبال ما حرفهای نیست و کشور ما […]
برخی رفتارها در تمام دنیا در هر جغرافیا و برای هر فرهنگی معنا و مفهوم مشخصی دارند. هیچ ربطی به این ندارد که شما در کدام کشور دنیا باشید، چه جایگاه اجتماعی و چه جنسیت یا سوادی دارید، با دیدن این رفتارها همه به یک نتیجه مشخص می‌رسند. فوتبال ما حرفهای نیست و کشور ما از سطح اول فوتبال دنیا فاصله دارد. همین تعریف در دل خود مفهومی دارد و آن اینکه ما به لحاظ امکانات و شرایط اصول حرفه‌گری فاصله معناداری با دنیا داریم. اصلاً وقتی به سراغ مربیان خارجی می‌رویم به همین دلیل است که از آنها بیاموزیم و مشکلاتمان را کم کنیم، گرفتن جام و پیروزی در یک مسابقه یا یک فصل هدف کوتاه مدت است.
پس وقتی یک مربی خارجی به فوتبال کشوری مثل ما می‌آید، این فرض را پذیرفته که قرار نیست همه چیز در اینجا مثل فوتبال حرفهای روز دنیا باشد. بعد از مدت کوتاهی حضور در کشورمان متوجه می‌شود که مشکلات در اینجا به مراتب بیشتر از هر جای دیگر است! چطور می‌شود یک مربی حرفهای و با تجربه بعد از گذشت بیش از یک سال در کشور ما متوجه این مشکلات ریشه‌دار نشود؟ اصلاً این فرض را دنبال نکنیم بهتر است. حال برسیم به همان رفتارها در همه جای دنیا، همه می‌دانند که در مواجهه با یک مشکل ابتدا سعی می‌کنید آن را حل کنید. سپس از دیگران کمک می‌گیرید و به سراغ مسئولان مربوطه می‌روید و در نهایت اگر باز هم نشد، موضوع را رسانه‌ای و لااقل موضع خود را مشخص می‌کنید. امابعدش چه؟ یا می مانید وبا همین شرایط می پذیریدکار کنیدیا می روید دیگر!
پاکو خمس مربی بسیار خوبی است و تاثیر خود را در این یک سال در فوتبال ایران و تراکتور نشان داده و هیچ کس در توانمندی او شکی ندارد. برای سرمربی ۵۳ ساله که سابقه هدایت تیم‌های لاس‌پالماس، گرانادا و ایبزا را هم در فوتبال اسپانیا در کارنامه دارد، اصلاً عجیب نیست که پیشنهادات جدیدی برسد. پس این خبر که باشگاه آلمریا به دنبال خمس آمده اصلاً تعجبی ندارد، صرفاً یک خبر است و وظیفه رسانه‌ها انتشار اخبار؛ پاکو خمس پس از پیروزی برابر پیکان در انتقاد از بی‌توجهی باشگاه اعلام کرد خسته شده و احتمالا به اسپانیا برگردد. یک روز بعد از این اظهار نظر، یک رسانه اسپانیایی از علاقه مالک باشگاه آلمریا به استخدام سرمربی تراکتور برای فرار از سقوط از لالیگا خبر داد. در گزارش ال‌گُل آمده مالک باشگاه آلمریا که این روزها تیمش در آخرین رتبه لالیگا قرار دارد، از مدیرعامل باشگاه خواسته مقدمات مذاکره و استخدام پاکو خمس، سرمربی سابق رایووائکانو رو مهیا کند. آلمریا با ۵ امتیاز قعرنشین جدول لالیگاست و تا منطقه امن جدول، ۹ امتیاز فاصله دارد.
وقتی غرولندها و حرفهای مربی اسپانیایی تراکتور مدام تکرار می‌شود باید به چه نتیجه‌ای برسیم؟ او که قبلاً همه راه‌ها را رفته و می‌داند قرار نیست از این طریق مشکلی حل شود، همین حالا بازیکنان تراکتور مثل شجاع پشت زنوزی درآمدند و به نوعی فرضیه کمبود امکانات در تراکتور را که مربی اسپانیایی مطرح کرد رد کردند! ادامه این وضع به کجا می‌رسد؟ جز اینکه این دوگانگی به تیم محبوب تراکتور ضربه خواهد زد؟ تیم دو پاره نمی‌تواند در زمین موفق باشد، پس چرا مربی اسپانیایی ساده‌ترین کار ممکن را انجام نمی‌دهد؟ او یا باید همین وضعیت را بپذیرد و با همین شرایط به کارش ادامه دهد یا اینکه رها کند و برود. ماندن با این شرایط و سوهان روح شدن نه به نفع خود اوست و نه به نفع تراکتور، پس چرا یک مربی حرفهای و با تجربه این اصل ساده را رعایت نمی‌کند؟
و اما مسئولان تراکتور که مثل مسئولان سایر تیم‌های ما از فدراسیون یاد می‌گیرند و به جای حل مسئله صورت آن را پاک می‌کنند! مظفری‌زاده گفته: «هفته‌ای یکبار از این خبرها می‌شنویم. در مورد پیشنهاد آلمریا چیزی نشینیدم، قطعاً اگر با خود خمز هم صحبت کنیم این موضوع را رد می‌کند. صحت و سقمش را نمی‌دانم اما اگر پیشنهادی باشد، همانگونه که خمز گفت ابتدا باید خودش در جریان قرار بگیرد. هر وقت تراکتور روی دور می‌افتد، از این خبرها بیرون می‌آید اما توجهی به آنها نداریم. خمز با تراکتور قرارداد داشته و فردی حرفهای و متعهد است.»
اگر این نادیده گرفتن حقیقت تاکنون مشکلی از فوتبال ما حل کرده بعد از این هم از تراکتور حل خواهد کرد!
فوتبال 
پرسپولیس
استقلال
