دبل‌سیو بی‌نظیر کنعانی‌زادگان؛ ستاره ای که قدر جایگاه و استعدادش را نمی‌داند

کم نیستند کسانی که محمدحسین کنعانی زادگان را بهترین مدافع میانی حال حاضر ایران می‌دانند. او برای این پست تمام ویژگی‌های لازم را یکجا در اختیار دارد، در زمین و هوا به یک اندازه عالی است، در دفاع و حمله به یک اندازه به کار تیم می‌آید. کنعانی زادگان در دفاع همه سرهای اول را می‌زند و در حمله، روی ضربات ایستگاهی یک گلزن بالفطره و خطری همیشگی است. او در دفاع نبردهای تن به تن را به هیچ مهاجمی نمی‌بازد و در طول یک مسابقه تمام تکل‌هایش ۱۰۰ است، یعنی پنالتی نمی‌دهد و خیلی کم بعد از تکل توپ او به اوت می‌رود.

کنعانی زادگان قدرت بازی‌سازی با هر دو پا را دارد، برخلاف شجاع خلیل‌زاده و حالا پس از این همه سال بازی در لیگ قطر و پرسپولیس و تیم ملی، به اوج تجربه و پختگی رسیده و تنها نقطه ضعفش – یعنی سرعت – را هم با تجربه پوشش می‌دهد. او مدافعی نیست که راحت دریبل بخورد و خلاصه تمام فاکتورهای لازم برای یک دفاع میانی ایده آل را دارد. اما همین مدافع بی‌نظیر از نظر فنی، متاسفانه بیرون زمین با رفتارهای مبتدیانه بیشترین لطمه را به خود و تیمش می‌زند.

از کنعانی زادگان حاشیه‌های زیادی به یاد داریم؛ از داستان معروف اتوبوس گرفته تا نیمه نهایی جام ملت‌های قبل و آن گل برابر ژاپن، از اخراج فینال جام کافا برابر ازبکستان و آن رفتار کودکانه در زمین تا حاشیه‌های مربوط به مجوز واردات خودرو برای ملی‌پوشان! فشار هجمه ماه اخیر روی کنعانی‌زادگان به حدی رسید که او دو بازی پرسپولیس را هم از دست داد و روی نیمکت نشست. بار دیگر ثابت شد که یک بازیکن با وجود تمام توانایی‌های فنی اگر حرفه‌ای رفتار نکند، چقدر آسیب پذیر است. اما قلعه نویی پای او ایستاد و او را به جام ملت‌ها برد. خیلی‌ها فکر می‌کردند او خط می‌خورد و در بازی برابر فلسطین کنعانی مزد اعتماد سرمربی‌اش را داد. بعد از مصدومیت پورعلی گنجی ما فقط سه مدافع میانی بین‌المللی داشتیم و زوج کنعانی و شجاع که در قطر هم همبازی بودند، با سابقه این سال‌ها در تیم ملی اولین انتخاب قلعه نویی شدند.

پست دفاع میانی آنقدر حساس است که کمتر مربی در دنیا ریسک تغییر در این منطقه را به جان می‌خرد. اما دیدیم که شجاع خلیل‌زاده هم مصدوم شد و به اجبار از زمین بیرون رفت. تا قبل از آن کنعانی هم مصدوم شده بود و دنده‌اش آسیب دید، اما بعد از خروج شجاع ارزش‌های کنعانی بیشتر دیده شد. شاهکار او در آن صحنه دبل سیو بود که در نیمه دوم با دو تکل دروازه ایران را نجات داد. علاوه بر آن کنعانی با قطع توپ‌های عالی و بی‌نظیر فشار فلسطین روی دروازه خودی را تبدیل به ضد حمله می‌کرد. تمام پاس‌های او سالم بود و به مقصد رسید و در ضربات ایستگاهی هم بهترین پوشش برای مهدی طارمی شد که بارها در صحنه تلویزیونی دیدیم.

این محمدحسین کنعانی زادگان درون زمین و از نظر فنی بی‌نظیر است و یک نعمت برای تیم ملی و امیدواریم بیرون زمین و با رفتارهای حاشیه‌ای ارزش خود را زیر سوال نبرد. کنعانی باید بهتر از هر کسی قدر خودش را بداند، او دیگر فرصت اشتباه کردن ندارد….