به گزارش «اطلاعات آنلاین»، یکی از مواردی که در حاشیه سفر تیم ملی فوتبال ایران به قطر برای شرکت در جام ملت‌های آسیا خبرساز و حاشیه ساز شد به افرادی مرتبط می‌شود که تحت عنوان رییس هیات و با هزینه فدراسیون در دوحه حاضر شدند و حالا این انتقاد به فدراسیون فوتبال وارد است که […]
به گزارش «اطلاعات آنلاین»، یکی از مواردی که در حاشیه سفر تیم ملی فوتبال ایران به قطر برای شرکت در جام ملت‌های آسیا خبرساز و حاشیه ساز شد به افرادی مرتبط می‌شود که تحت عنوان رییس هیات و با هزینه فدراسیون در دوحه حاضر شدند و حالا این انتقاد به فدراسیون فوتبال وارد است که این افراد برای چه منظوری همواره پای ثابت چنین سفر‌هایی هستند.
افرادی که در جام جهانی نیز حاضر بودند و در مواجهه با پیشنهاد سفر آنقدر ذوق زده می‌شوند که حاضر نیستند یکبار «نه» بگویند و یا یکی از نیرو‌های جوان خود را راهی سفر کنند.
انتقاداتی که به این اعزام‌های عجیب وارد شده، اما با پاسخ این افراد روبرو نشده است و سکوت عجیبی را اختیار کرده اند.
از سوی دیگر مهدی تاج و همکارانش در فدراسیون فوتبال نیز به این نقد جدی پاسخی نمی‌دهند تا مشخص شود که سکوت را بهترین تاکتیک می‌دانند.
عمق این فاجعه جایی است که خبر می‌رسد برخی از این روسای هیات‌ها در اعزام لیدر‌هایی از شهر خود به قطر دست داشته اند، آنهم شهر‌هایی که سالهاست باشگاه‌های ریشه دارشان با مشکل روبرو بوده و یا منحل شده اند و یا در رده‌های پایین دست و پا می‌زنند.
اعزام برخی مشوقین رشته‌های غیر فوتبالی نیز یکی از دیگر از شاهکار‌های این افراد در قطر بود.
با برخی از این افراد تماس گرفتیم، اما به خبرنگار ما گفتند که از آنها خواسته شده تا پاسخ این انتقادات را ندهند، چون چنین نقد‌هایی اهمیت ندارد و تنها فضای فوتبال را بدتر می‌کند.
نکته عجیب‌تر آنکه برخی از این افراد معتقدند، چون در تیم ملی ایران بازیکنانی از استان هایشان حضور دارد برای چنین اعزام‌هایی محق هستند.این در حالیست که نفرات یاد شده هرگز در آن استان‌ها پرورش پیدا نکرده اند و اتفاقا یکی از شانس هایشان این بوده که در باشگاه‌های دیگر استان‌ها و یا دیگر کشور‌ها توپ زدند و چهره شدند.
موضوع چنین اعزام‌های عجیبی به امروز بر نمی‌گردد و برخی از این روسای هیات که بیش از ۲۰ سال است در آن مسئولیت هستند به دفعات راهی چنین مسابقات مهمی شده اند و یکبار هم نشده که یک نفر از آنها بخواهد دستاورد سفرهایشان را ارائه کنند؛ البته اگر دستاوردی بوده است.
در این میان نقش نهاد‌های نظارتی باید پررنگ‌تر باشد و اجازه ندهند مدیران ورزشی با رفیق بازی و برای کسب رای در مجامع از جیب فوتبال برای چنین اعزام‌های بی حاصل و پر هزینه‌ای خرج کنند.
