همشهری نوشت: بالاخره یکسال پس از برنامهریزی اورژانس تهران و وزارت بهداشت برای انتقال عضو اهدایی پیوند با موتورلانسها، این طرح با انتقال یک کلیه از بیمارستانی در جنوب تهران به شمال پایتخت محقق شد؛ ماموریتی که در یکی از شلوغترین ساعتهای یکشنبه، ۲۹ بهمن۱۴۰۲، حوالی ساعت ۱۵ و تقریبا در پیک ترافیک تهران، از […]
همشهری نوشت: بالاخره یکسال پس از برنامهریزی اورژانس تهران و وزارت بهداشت برای انتقال عضو اهدایی پیوند با موتورلانسها، این طرح با انتقال یک کلیه از بیمارستانی در جنوب تهران به شمال پایتخت محقق شد؛ ماموریتی که در یکی از شلوغترین ساعتهای یکشنبه، ۲۹ بهمن۱۴۰۲، حوالی ساعت ۱۵ و تقریبا در پیک ترافیک تهران، از بیمارستانی در خیابان امام (ره)به بیمارستانی حوالی میدان ونک شروع شد و در کمتر از ۱۷دقیقه به مقصد رسید. بهگفته علی نوریساعد، سرپرست موتورلانس ناحیه غرب تهران که نخستین ماموریت اجرای پایلوت اهدای عضو با موتورلانس در کشور به نام او ثبت شده «طی شدن این فاصله ۸کیلومتری در کوتاهترین زمان هر چند که استرس زیادی داشت، اما در نهایت موفقیتآمیز بودن آن، هم مسئولان اورژانس تهران را خوشحال کرد و هم کادر اتاق عمل بیمارستان هاشمینژاد را ذوقزده. یک روز بعد از آن هم ۲کلیه دیگر بهصورت همزمان به ۲بیمارستان مختلف شهر توسط موتورلانسها منتقل شد و با موفقیت و در کوتاهترین زمان به مقصد رسید.» حالا بهنظر میرسد که خیال مسئولان اورژانس برای جایگزین کردن موتورلانس به جای آمبولانس راحتتر شده باشد و بتواند درباره دیگر اعضای اهدایی هم اجرایی شود؛ حتی درباره قلب که کوتاهترین زمان طلایی برای پیوند را دارد. سرپرست موتورلانس ناحیه غرب تهران هم در اینباره میگوید: «قطعا برای انجام این ماموریتها در داخل شهر بهترین گزینه موتورلانس است.»
چه عاملی باعث شد که مسئولان اورژانس استان تهران تصمیم به انتقال عضو اهدایی با موتور بگیرند؟
پیش از این، انتقال عضو در تهران به وسیله آمبولانس یا در برخی موارد آژانس انجام میشد و زمان آن چیزی حدود یک تا ۲ساعت بود. ترافیک تهران اجازه نمیدهد که این زمان کاهش پیدا کند. نباید زمان طلایی پیوند از بین برود؛ چون احتمال موفقیت را کاهش میدهد؛ به همین دلیل از سال گذشته رئیس اورژانس تهران بهدنبال اجرای طرحی بود که این جابهجایی توسط موتورلانسها انجام شود که پس از یکسال محقق شد و در نخستین گام یکشنبه هفته گذشته عضو کلیه از بیمارستان مبدا (سینا) در بازه زمانی ۱۶دقیقهو۳۲ثانیه به اتاق عمل مقصد (هاشمینژاد) رسید. یک روز بعد هم ۲انتقال دیگر کلیه از یک فرد اهداکننده از طریق موتورلانسها به بیمارستان لبافینژاد و رسول اکرم(ص) انجام شد و آنها هم موفقیت زمانی خوبی داشتند.
چرا اجرای این طرح یکسال طول کشید؟
از همان ابتدا تأکید اورژانس تهران این بود که موتورلانسها از چرخه عملیات امدادرسانی وخدمت به بیماران برای انجام مأموریت انتقال عضو خارج نشوند. قرار شد داوطلب بگیریم که از تکنیسینهای اورژانس در زمان شیفت نباشند. ما در سطح تهران ۲۵۰موتور عملیاتی و ۳۳۰نفر نیروی انسانی داریم. زمانی که فراخوان زدیم تا این کار خداپسندانه انجام شود، ۳۰۸نفر داوطلب شدند که خارج از شیفت این کار را انجام دهند؛ بدون اینکه انتظار هیچ پاداش و پولی داشته باشند. در نهایت این برنامهریزی محقق و اجرای پایلوت طرح به خوبی اجرا شد.
چرا طرح اول با انتقال کلیه آغاز شد؟
زمانهایی که برای پیوند یک عضو وجود دارد متفاوت است و کلیه بیشترین زمان را دارد؛ چیزی حدود ۷ساعت. این عضو بهعنوان پایلوت درنظر گرفته شد که درصورت بروز خطا یا مشکل زمان از دست نرود و جان یک بیمار بهدلیل تأخیر به خطر نیفتد.
از این به بعد اعضای اهدایی با موتورلانس منتقل خواهد شد؟
این زمان کوتاه آنقدر خوب بود که حتی ریاست اورژانس تهران هم اعلام کرد که از این پس چنین ماموریتهایی را موتورلانسها انجام دهند.