به گزارش خبرنگار اجتماعی زیرنویس، ایران برنامه کاشت یک میلیارد نهال در چهار سال را در برنامه خود دارد. حال اگر هر ایرانی سه درخت بکارد، حیات و نفس کشورش را نجات می دهدو امروز روز درختکاری است. حال چرا روز درختکاری بسیار مهم است . شاید این سوال برای مخاطبان ایجاد شود که چرا […]
به گزارش خبرنگار اجتماعی زیرنویس، ایران برنامه کاشت یک میلیارد نهال در چهار سال را در برنامه خود دارد. حال اگر هر ایرانی سه درخت بکارد، حیات و نفس کشورش را نجات می دهدو
امروز روز درختکاری است. حال چرا روز درختکاری بسیار مهم است . شاید این سوال برای مخاطبان ایجاد شود که چرا کاشت درخت حائز اهمیت است.
درختکاری اهمیت زیادی به خاطر اثرات مثبت زیست‌محیطی و اقتصادی دارد. این فعالیت باعث کاهش انباشته‌ی گازهای گلخانه‌ای در هوا می‌شود و به تعادل اکولوژیک کمک می‌کند.
همچنین درختکاری باعث افزایش تولید اکسیژن و کاهش آلودگی هوا می‌شود.
علاوه بر این، درختکاری می‌تواند به حفظ خاک و آب و تنوع زیستی منطقه کمک کند و به بهبود شرایط زندگی محلی افراد کمک کند. از این رو، درختکاری به عنوان یک فعالیت مهم و ضروری در حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار شناخته می‌شود.
تاثیر درختکاری بر اقتصاد
داشتن درختان در یک کشور تاثیرات اقتصادی مهمی دارد. این تاثیرات شامل موارد زیر می‌شود:
۱. صنایع چوبی: درختان به عنوان منبع اصلی تولید چوب و محصولات چوبی مانند مبلمان، کاغذ، تخته‌های فشرده، و غیره، در صنایع چوبی استفاده می‌شوند. این صنایع می‌توانند به اشتغالزایی و رشد اقتصادی کشور کمک کنند.
۲. توریسم و صنعت سبز: درختان و جنگل‌ها جذابیت‌های گردشگری بسیاری را برای گردشگران ایجاد می‌کنند. این مناطق طبیعی می‌توانند به توسعه صنعت گردشگری و افزایش درآمد ارزی کشور کمک کنند.
۳. کنترل آب و هوا: درختان با جذب دی‌اکسید کربن و تولید اکسیژن، به تعادل آب و هوای منطقه کمک می‌کنند. این موضوع می‌تواند به کاهش هزینه‌های مربوط به تغییرات آب و هوایی و پایدارسازی منابع آب کمک کند.
۴. کشاورزی و دامپروری: درختان می‌توانند به بهبود خاک و افزایش عملکرد محصولات کشاورزی کمک کنند. همچنین، درختان به عنوان منبع خوراک برای دام‌ها نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
۵. تأمین منابع طبیعی: درختان به عنوان منبع اصلی چوب، مواد غذایی، داروها، و سایر منابع طبیعی برای انسان‌ها و سایر موجودات زنده مورد استفاده قرار می‌گیرند.
از این رو، داشتن درختان در یک کشور نقش مهمی در توسعه اقتصادی، حفظ محیط زیست، و بهبود شرایط زندگی جامعه دارد.
جغرافیای درختان ایران
جنگل‌های ایران بخشی از منابع طبیعی ایران هستند. بیشتر جنگل‌های کشور، در نواحی شمالی، در حاشیه جنوب دریای کاسپین جای دارند.
این مناطق جنگلی دارای آب‌وهوای معتدل مرطوب هستند و از شرق استان اردبیل تا استان خراسان شمالی کشیده شده‌اند و در این امتداد، سه استان گیلان، مازندران و گلستان را دربر می‌گیرند. رشته کوه البرز که بلندترین رشته کوه خاورمیانه است، همچون دیواری در مقابل رطوبت ناشی از دریای کاسپین ایستاده و مانع نفوذ آنها به نواحی مرکزی ایران می‌شود؛ بنابراین این ابرها مجبور به بارش در نواحی شمالی می‌شوند. درصورت از بین رفتن این سد رطوبت منطقه از بین می‌رود و این منطقه هم به مانند بقیه مناطق ایران خشک و بیابانی خواهد شد.
جنگل‌های ایران بر روی هم ۳٬۴۰۰٬۰۰۰ یا سه میلیون و چهارصدهزار هکتار جنگل در دامنه‌های شمالی کوه‌های البرز و استان‌های ساحلی دریای خزر وجود دارند. مساحت جنگل‌های دیگر که پراکنده درسایر نقاط کشور است تا سه میلیون هکتار است. از این جنگل‌ها تنها ۱، ۳ میلیون هکتار برای بهره‌برداری صنعتی قابل استفاده‌است، بقیه جنگل‌ها به سبب کمبود در نگهداری درست یا آسیب‌های طبیعی مورد بهره‌برداری نیستند. براساس اسناد و مدارک موجود، ایران از زمان باستان تا آغاز قرن هیجدهم دارای جنگل‌های بسیار و گوناگون بود. پهنه جنگل‌های موجود در ایران با مرزهای کنونی در زمان هخامنشیان به بیش از ۱۶ میلیون هکتار می‌رسید.
از بین بردن جنگل‌های ایران از زمان حمله مغول آغاز گشت و به ویژه در سه قرن گذشته به بالاترین مرتبه خود رسید.
در زمان قاجار بین سال‌های ۱۲۸۱ و ۱۲۹۱ نزدیک به ۱۳۰ هزار تن زغال چوب از بریدن درختان جنگلی ایران تولید شد و به خارج از کشور صادر شد.
