اعتماد نوشت: در همین میان، شکاف میان فرانسه و آلمان در قبال کمک به اوکراین بیشتر شده است. اصطکاک اخیر ناشی از امتناع مداوم شولز از ارایه موشک‌های کروز دوربرد تاروس به اوکراین و اطلاعیه بسیار بحث‌برانگیز ماکرون در ۲۶ فوریه است مبنی بر اینکه استقرار نیروهای ناتو در اوکراین نباید کنار گذاشته شود. روز […]
اعتماد نوشت: در همین میان، شکاف میان فرانسه و آلمان در قبال کمک به اوکراین بیشتر شده است. اصطکاک اخیر ناشی از امتناع مداوم شولز از ارایه موشک‌های کروز دوربرد تاروس به اوکراین و اطلاعیه بسیار بحث‌برانگیز ماکرون در ۲۶ فوریه است مبنی بر اینکه استقرار نیروهای ناتو در اوکراین نباید کنار گذاشته شود. روز بعد، شولز قاطعانه هرگونه استقرار نیروهای آلمانی یا ناتو در اوکراین را رد کرد.
در طول دو سال جنگ اوکراین، آلمان با صعود به مقام دوم پس از ایالات متحده به عنوان تامین‌کننده تسلیحات برای اوکراین، منتقدان را شگفت‌زده کرده است.
با این حال، در هفته‌های اخیر، آلمان به وضعیت احتیاط بازگشته است، زیرا شولز از اجابت درخواست طولانی‌مدت اوکراین برای موشک‌های تاروس خودداری کرده است. علاوه بر آن درخواست‌های سال ۲۰۲۲ یعنی تامین تانک‌های لئوپارد آلمانی نیز تکرار شده، اما چشم‌انداز امیدوار‌کننده آن زمان برای پیروزی نهایی اوکراین به‌طور قابل توجهی محو شده است. مخالفت شولز با ارایه موشک‌های تاروس در داخل ائتلاف حکومتی او (که شامل احزاب سبزها و دموکرات‌های آزاد لیبرال و همچنین سوسیال دموکرات‌های خودش می‌شود) مورد اعتراض است. شولز اخیرا در ۴ مارس اظهار داشت که شرط اصلی او این است که موشک تاروس نمی‌تواند توسط اوکراین استفاده شود مگر با کمک و حضور برخی پرسنل نظامی آلمان در خاک اوکراین.
نظرسنجی عمومی منتشر شده در ۲۷ فوریه نشان داد که ۵۶ درصد از آلمانی‌ها با ارسال موشک تاروس به اوکراین مخالف بودند. تعداد زیادی از حامیان SPD با این استقرار مخالفت کردند (۴۶درصد در مقابل ۴۱درصد)، در حالی که تعداد زیادی از FDP از آن حمایت کردند (۴۸درصد تا ۴۶درصد) . در میان احزاب حاکم، سبزها تنها حامیان حزبی بودند که با اکثریت (۵۲درصد به ۳۴درصد) از ارسال موشک‌ها حمایت کردند. با کمال تعجب، تعداد بیشتری از پاسخ‌دهندگانی که با اپوزیسیون راست میانه اصلی، دموکرات مسیحی، مخالف بودند نسبت به آنکه از آن حمایت کردند (۴۸درصد در مقابل ۴۵ درصد)، به‌رغم حمایت هیات پارلمانی آنها از تهیه موشک‌ها مخالفت کردند. در نهایت، اکثریت عظیمی (۸۷درصد) با استقرار سامانه پیشنهادی مخالفت کردند که با حزب راست افراطی پوپولیستی AFD همذات‌پنداری می‌کنند.
در شرایطی که آلمان از رویکرد محتاطانه پیروی می‌کند، ماکرون، رییس‌جمهور فرانسه، تلاشی را برای بسیج یک حرکت اروپایی متحد برای احیای مجدد حمایت از اوکراین با تشکیل یک نشست سازمان یافته شتاب‌زده از رهبران اروپایی در مورد دفاع از کی‌یف در ۲۶ فوریه در پاریس آغاز کرد. این امر به دنبال جو نسبتا ضعیفی در مورد چشم‌انداز احیای ثروت نظامی اوکراین که در کنفرانس امنیتی سالانه مونیخ در هفته قبل حاکم شد، رخ داد. در کنفرانس مطبوعاتی پایانی نشست پاریس، ماکرون با طرح ادعای غافلگیرکننده خود مبنی بر اینکه استقرار نیروهای ناتو نباید منتفی شود، اذعان کرد که هنوز «هیچ اجماعی» پیرامون این ایده شکل نگرفته است. به نظر می‌رسد ماکرون استقرار نیروهای فرانسوی یا ناتو در نقش‌های غیرنظامی مانند مین‌زدایی را در نظر داشته باشد. این ایده با این وجود مورد انتقاد بسیاری از مخالفان سیاسی در فرانسه قرار گرفته است. رهبران در کنفرانس تصمیم گرفتند پیشنهاد جمهوری چک را برای افزایش بودجه دوجانبه اروپا برای خرید ۸۰۰ هزار گلوله توپخانه برای اوکراین از کشورهای غیراتحادیه اروپا دنبال کنند تا کمبود گلوله در اروپا جبران شود. ماکرون در ۵ مارس به پراگ سفر کرد تا این ایده را بیشتر بررسی کند و اصرار داشت که استقرار نهایی نیروهای ناتو نباید منتفی شود و متحدان نباید «بزدل» باشند.
برای آلمانی‌ها ناراحت‌کننده است که فرانسه به مراتب کمتر از آلمان از اوکراین حمایت نظامی کرده است، باید دیگران را به خاطر ترسو بودن سرزنش کند. ارزیابی بخش امور پشتیبانی از اوکراین در موسسه کیل در آلمان تعهدات کمک نظامی آلمان را ۷/۱۷ میلیارد دلار و ایالات متحده را ۲/۴۲ میلیارد دلار اعلام کرده، در حالی که فرانسه با ۶/۰ میلیارد دلار در این فهرست بسیار پایین‌تر است. پاریس روش موسسه کیل را به چالش کشیده است و آن را نادرست می‌داند.
اخیرا راجر کوهن در روزنامه نیویورک‌تایمز خاطرنشان کرده است که ماکرون بدون هیچ تلاش آشکاری برای حمایت از ابتکار خود، به دنبال بازگرداندن اعتماد در میان حامیان اروپایی اوکراین و ایجاد «ابهام راهبردی» برای متزلزل کردن اعتماد روسیه بوده است. در عوض، او اختلافات میان متحدان را در مورد اینکه تا چه حد می‌خواهند برای دفاع از اوکراین پیش بروند، آشکار کرد و باعث ایجاد شکافی آشکار با آلمان شد. مسیر بغرنج خود ماکرون به سمت جدیدترین تجسم جنگ‌طلبی از خود، اعتبار او را برای بسیج کردن اروپا در پشت سر خود محدود می‌کند. مقاومت آلمان در ارایه موشک‌های تاروس مستقیما با هشدار آن در مورد موضع بی‌ملاحظه ماکرون در مورد استقرار احتمالی ناتو در اوکراین مرتبط است. آلمان ظاهرا مصمم است که از مرز بین کمک به اوکراین در دفاع از خود و تبدیل شدن به یکی از طرف‌های درگیری عبور نکند. مخالفت با استقرار سامانه تاروس از طرف مردم آلمان در سراسر طیف سیاسی (به استثنای سبزها به عنوان استثنای قابل توجه) موضع شولز را تقویت می‌کند.
