به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری زیرنویس، با فرارسیدن فصل درس و مشق همواره یکی از بازار نوشت‌افزار رونق می‌گیرد، در این بازار مکاره که مملو از رنگ و طرح و زیبایی است، اما یک نکته بسیار مهم نهفته است. نکته‌ای که شاید در پس پرده همه این رنگ و لعاب‌ها از نگاه والدین دور […]
به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری زیرنویس، با فرارسیدن فصل درس و مشق همواره یکی از بازار نوشت‌افزار رونق می‌گیرد، در این بازار مکاره که مملو از رنگ و طرح و زیبایی است، اما یک نکته بسیار مهم نهفته است.
نکته‌ای که شاید در پس پرده همه این رنگ و لعاب‌ها از نگاه والدین دور افتاده و تنها دودوتای اقتصادی تعیین کننده رنگا‌رنگ شدن سبد خریدشان برای دوران مدرسه فرزندشان می‌شود. دودوتایی که شاید این‌بار نباید زیاد به چهارتا شدنش روی کاغذ یا حتی در ذهنمان توجه کنیم؛ چون موضوع فراتر از این اعداد و ارقام است.
بسیاری از کارشناسان و فعالان عرصه فرهنگی بخصوص آنهایی که با دنیای کودکانه سروکار دارند براین باورند که یکی از کارکردهای مهم نوشت‌افزار یا به‌طور کلی تجهیزات مرتبط به کودکان و نوجوان از پوشاک گرفته تا لوازم اتاق‌خواب یا حتی دفتر و جامدادی مدرسه؛ فرهنگسازی در ذهن مصرف‌کنندگان است.
فرهنگی که ناخودآگاه با استفاده از رنگ‌ها و تصاویر ثبت شده روی نوشت‌افزار در ذهن کودکان برای همیشه حک می‌شود و پاک‌کردن یا تغییر آن در سال‌های بعد تقریباً کار غیرممکنی است.
به گفته این گروه برهمین اساس و با توجه به کارکردی که از آن یاد شده اتاق‌فکرها یا همان سیاستگذاران با استفاده از خلق کاراکترهای مختلف در عرصه‌های مختلف فرهنگی تلاش می‌کنند تا نوعی سبک زندگی یا حتی تفکر را از دوران کودکی در ذهن آینده‌سازان مملکتی داخل یا حتی کیلومتر‌ها دورتر از محل تولید برای همیشه نهادینه کنند.
کارشناسان تاکید دارند، مرحله اول کار خلق یک شخصیت و بعد همه‌گیرکردنش با استفاده از انواع محتوای فرهنگی است به صورتی که وقتی از یک کاراکتر انیمیشنی می‌بینیم پوشاک، کیف و کفش، دفتر و مداد یا حتی لوازم اتاق خواب کودک تولید می‌شود کاملا مشخص است که درحال هدایت و ثبت یک نوع سبک زندگی در ذهن کودکان همان دوران هستند و اینجا مهمترین نکته یعنی استفاده از کاراکترهای بومی خودنمایی می‌کند.
نکته‌ای که شاید در کشورمان کمتر به آن توجه می‌شد که خوشبختانه اخیراً با درنظر گرفتن اهمیت مقابله با تهاجم فرهنگی که اتفاقاً یکی از راه‌های آن همین طرح روی قلم و خودکار در دست دانش آموزان است، دنیای پررنگ و لعاب تولید نوشت افزار با استفاده از کاراکترهای وطنی رنگ و بوی دیگری به خود گرفته است.
به‌صورتی که سال‌های گذشته که «کلاه قرمزی و پسرخاله» به عنوان دو کاراکتر پرماجرا در قاب تلویزیون خودنمایی می‌کردند؛ خبری آنچنانی از ساخت لوازم‌التحریر یا سایر لوازم مربوط به مخاطبان این کاراکترها در کلان بازار نبود. درحالی که امروز خبر خوشحال‌کننده اینکه رفته رفته شاهد پررنگ‌شدن کاراکترهای انیمیشن‌های وطنی روی نوشت‌افزارها و سایر اقلام مرتبط با کودکان هستیم و شاهد مثال آنهم نمایشگاه نوشت افزار اخیر که امروز به نقطه پایان فعالیتش در مهرماه ۱۴۰۲ می‌رسد.
نمایشگاهی که شاید در نکاه اولیه قرار است برای مدیریت هزینه‌های خانواده‌ها در فصل درس و مشق فرزندانشان باشد و به نوعی هم تنظیم‌گر بازار نوشت‌افزار اما واقعیت اینجاست همان نیمه پنهانی که در ابتدا به آن اشاره کردیم، یعنی موضوع فرهنگسازی برای آینده‌سازان کشورمان در اینگونه نمایشگاه‌ها بسیار پررنگ‌تر است. چون نقش و نگارهای ثبت شده روی این کالاها و حس قوی همذات پنداری کودکان و نوجوانان با آنها می‌تواند علاوه بر حفظ و تقویت فرهنگ غنی کشورمان زمینه خودباوری و اعتماد به نفس را هم در ذهنشان تقویت کند.
بله؛ اگر روزی نقش کاراکترهای غربی و نامتناجس با فرهنگ غنی کشورمان روی جلد دفتر و کتاب دانش‌آموزان ایران زمین پررنگ بود؛ چندسالی است که ورود کاراکترهای وطنی، رنگ و لعاب کاراکترهای وارداتی را تحت تاثیرقرار داده و به نوعی کمرنگ کرده است که بازهم در همین نمایشگاه دیدیم اسطوره‌های ایرانی چطور کاراکترهای خارجی را از میدان به درکردند.
به‌این ترتیب که تلألو درخشش انیمیشن‌های ایرانی در سراسر جهان از جمله “پسردلفینی”، “لوپتو” و “بچه‌زرنگ” اکنون نه تنها در پرده نقره‌ای بلکه روی دفتر و کتاب یا حتی کیف و کفش مدرسه دانش‌آموزان ایرانی و کشورهای همسایه نیز دیده می‌شود و در کنار آن استقبال از تصاویر اسطوره‌های مقاومت ایران در این بازار ثابت کرد که فرهنگ غنی ایران با اسطوره‌هایش قابلیت جهانی شدن دارد.
به‌هرحال امسال نمایشگاه نوشت افزار نشان داد که اگر بتوانیم زنجیره تولید تجهیزات از کاراکترهای وطنی را در بخش‌های مختلف ایجاد کنیم نه تنها هموطنان بلکه خریداران خارجی نیز از آنها استقبال می‌کنند، نکته‌ای حداقل بسیاری از تولیدکنندگان نوشت‌افزار در نمایشگاه نوشت افزار تهران به آن اشاره کردند و به قول معروف خستگی از تن غرفه‌دارانشان بیرون شده است.
چون در طول دوره برگزاری اغلب والدین به دنبال محصولاتی بودند که تصاویر کاراکترهای انیمیشن‌های ایرانی بر روی‌آنها باشد. غرفه‌داران و البته تولیدکنندگان به این نکته تاکید داشتند که امسال در دوره برگزاری وقتی در محل برگزاری بودیم مرتب والدین می‌آمدند و سؤال می‌کردند دفترهای «ببعی ببعو» کجاست؟ کوله‌پشتی‌های «پسر دلفینی» را کدام قسمت پیدا کنم؟ مداد رنگی‌های طرح «بچه زرنگ» را دارید؟ مجموعه کامل کتاب‌های «ایلیا» را آوردید؟
البته ناگفته پیداست که علی‌رغم تمام این اخبار خوش، همچنان در تولید محتوای ایرانی و کاراکتر بومی، فاصله زیادی با رقبای خارجی داریم، اما همین‌که سهم بازار کاراکترهای ایرانی طی ۱۰ ساله گذشته از حدود صفر به حدود ۲۰ درصد رسیده و سهم بازار محصولات نوشت‌افزار ایرانی از کمتر از ۲۰ به حدود ۶۰درصد رسیده نشان می‌دهد که در آغاز این راه تا حد زیادی موفق بودیم.
مهمتر از آن مردم ایران واقعاً منتظر ظهور و بروز کاراکترهای ایرانی جذاب و با کیفیت هستند و حاضرند با افتخار برای آن هزینه کنند و از طریق کاراکتر ایرانی و بومی، سبک زندگی ایرانی اسلامی را به کودکان و نسل آینده کشور معرفی کنند.
البته این پایان راه نیست چون در کنار خلق کاراکترهای وطنی لازم است در زمینه فناوری‌های نوین و استفاده از نوآوری‌های مختلف این عرصه نیز کوشا باشیم تا بتوانیم زنجیره تولید کاملی از ایجاد یک کاراکتر روی کاغذ برای ساخت انیمیشن تا نقش بستن همان کاراکتر روی دیوار اتاق خواب کودکان یا حتی تخت و کمد آنها نیز برنامه‌ریزی کنیم؛ فرآیندی که غربی‌ها به خوبی از آن استفاده می‌کنند تا در سایر کشورها فرهنگ خودشان را در ذهن نسل جوان ثبت کنند و سبک زندگی تازه‌ای برای آنها غیر از سبک زندگی بومی خودشان ایجاد کنند.
انتهای پیام/
