کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا (FCC) اولین جریمه خود را برای شرکتی که قانون «ضد زباله‌های فضایی» را نقض کرده بود، صادر کرد. حالا دیش نتورک باید ۱۵۰,۰۰۰ دلار جریمه، به دلیل عدم موفقیت در خارج کردن و کنترل ماهواره EchoStar-7 خود که بیش از دو دهه در فضا بوده است، به کمیسیون بپردازد. دیش به‌جای […]
کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا (FCC) اولین جریمه خود را برای شرکتی که قانون «ضد زباله‌های فضایی» را نقض کرده بود، صادر کرد.
حالا دیش نتورک باید ۱۵۰,۰۰۰ دلار جریمه، به دلیل عدم موفقیت در خارج کردن و کنترل ماهواره EchoStar-7 خود که بیش از دو دهه در فضا بوده است، به کمیسیون بپردازد.
دیش به‌جای اینکه ماهواره را به‌درستی از مدار خارج کند، آن را به «مدار دفع» فرستاد. جایی که به اندازه کافی پایین است تا خطر زباله‌های مداری را ایجاد کند.
رئیس دفتر اجرای این برنامه، در بیانیه‌ای گفت: «با شیوع بیشتر عملیات‌های ماهواره‌ای و سرعت گرفتن اقتصاد فضایی، ما باید مطمئن باشیم که اپراتورها به تعهدات خود عمل می‌کنند. این تسویه حساب موفقیت آمیز به‌وضوح نشان می‌دهد که FCC دارای اختیارات اجرایی قوی است. همچنین توانایی اجرای قوانین حیاتی و مهم خود درباره زباله‌های فضایی را دارد.»
در سال ۲۰۰۲، دیش نتورک ماهواره خود را به مدار «زمین ثابت» پرتاب کرد. در سال ۲۰۱۲ نیز در یک طرح کاهش زباله مداری، موافقت کرد که پس از اتمام مأموریت خود، EchoStar-7 را ۳۰۰ کیلومتر بالاتر از جایی که در آن مستقر بود، بفرستد. جایی به‌نام «مدار گورستان» که در آن خطری برای سایر ماهواره‌های فعال ایجاد نخواهد شد.
اما در سال ۲۰۲۲، دیش متوجه شد که پیشرانه ماهواره کم است و برای ارسال به مقصد مورد نظر خود کافی نیست. بدین ترتیب این ماهواره تنها ۱۲۲ کیلومتر بالای مدار زمین ثابت قرار گرفت که حدود ۱۷۸ کیلومتر دورتر از هدف بود.
زباله‌های فضایی می‌توانند فرصت ماهواره‌های جدید را بگیرند.
زباله‌های فضایی، اجسام مصنوعی در حال گردش به دور زمین که دیگر کاربردی نیستند، تعریف شده است و همواره نگرانی فزاینده‌ای برای FCC محسوب می‌شود.
جسیکا روزنورسل، رئیس FCC، در بیانیه‌ای در سال ۲۰۲۲ که با اعلام این قانون همراه بود، گفت: «در حال حاضر هزاران تن زباله مداری در مدار زمین وجود دارد و درحال افزایش است. ما باید به آن رسیدگی کنیم. زیرا اگر این کار را نکنیم، این زباله‌های فضایی می توانند فرصت‌های جدید را محدود کنند.»
آنها می‌گویند که هر چه مواد قدیمی بیشتر در مدار باقی بماند، شروع و تکمیل مأموریت‌های جدید برای ماهواره‌های ورودی سخت‌تر می‌شود. به همین دلیل هم در سال ۲۰۲۲، آنها قانونی را به تصویب رساندند که اپراتورهای ماهواره را ملزم می‌کرد تا ماهواره‌های خود را در عرض پنج سال پس از اتمام مأموریت، از بین ببرند.
