سیر خواص بسیار خوبی دارد و در ایران می‌دانیم که خوردن آن طرفداران بسیار دارد. اما مشکل این ساعت که تا ساعات مدید بوی دهان را بسیار بد می‌کند و حتی شخصی که سیر خورده یک اتاق بزرگ را هم می‌تواند برای بقیه غیر قابل تحمل کند و بعضی این کار را مظهر مردم‌آزاری و […]
سیر خواص بسیار خوبی دارد و در ایران می‌دانیم که خوردن آن طرفداران بسیار دارد. اما مشکل این ساعت که تا ساعات مدید بوی دهان را بسیار بد می‌کند و حتی شخصی که سیر خورده یک اتاق بزرگ را هم می‌تواند برای بقیه غیر قابل تحمل کند و بعضی این کار را مظهر مردم‌آزاری و پایین بودن کلاس اجتماعی هم تلقی می‌کنند. حتی یک مسواک درست و حسابی هم نمی‌تواند بوی سیر را از میان ببرد.
اما یک دانشمند مواد غذایی در دانشگاه ایالتی اوهایو، به نام شریل بارینگر، چندین راه حل علمی برای کم کردن بوی سیر ارائه کرده است، از جمله مواد شبه‌اسیدی موجود در سیب و نعناع، و چربی موجود در شیر. یک نامزد احتمالی دیگر هم ماست است.
بارینگر و همکارش، دانشجوی دکترا، Manpreet Kaur، با افزودن ماست به شیشه سیر خام در آزمایش‌ها، دریافتند که گاز‌های گوگرد داخل ظرف تا ۹۹ درصد کاهش یافته است.
حتی زمانی که این جفت از سیری که در روغن سرخ شده بود استفاده کردند، ماست همچنان بوی بدترین ترکیبات را تا ۹۴ درصد کاهش می‌داد.
این تفاوت جزئی در اثرگذاری احتمالاً به این دلیل است که سرخ کردن سیر از قبل غلظت تقریباً تمام ترکیبات فرار اصلی تولید بو را کاهش می‌دهد.
برای اینکه پیدا کردن چگونگی تاثیر ماست، برینگر و کاور تصمیم گرفتند این محصول لبنی را به اجزای اصلی آن تجزیه کنند.
در آزمایش‌های بیشتر، هم چربی کره و هم پروتئین شیر نسبت به آب تنها، مواد فرار بدبو سیر را کاهش می‌دادند. ظاهراً هر دو ماده راه حل عالی برای این ترکیبات بدبو هستند.
حتی بر اساس یافته‌های دیگر شیر پرچرب بوی بوی سیر را بیشتر از شیر بدون چربی کاهش می‌دهد.
اما از آنجا که مردم طالب خوردن چیز پرچرب نیستند، دانستن اینکه پروتئین هم موثر هستند، خوشحال‌کننده بود.
pH ماست هم موثر است و ماست اسیدی‌تر در کاهش مواد فرار بدبو موجود در سیر خام و سرخ شده بهتر است.
پس پروتئین‌ها واقعاً نقش مهمی در قطع تنفس سیر بازی می‌کنند و این بخشی از چیزی است که ماست را بسیار مؤثر می‌کند.
