خریدهای خارجی همیشه در فوتبال ما محل بحث و مناقشه است. ما معمولاً بازیکنان و مربیان خوبی را به خدمت نمی‌گیریم و دستمزدی به مراتب بیشتر از عرف رایج در فوتبال به آنها می‌دهیم. پس همیشه شایعه دخالت موارد غیر فوتبالی در خریدهای خارجی وجود داشته و مربیان به مراتب بیشتر از نتایج و جام‌ها […]

- مقایسه خریدهای خارجی دو قطب بزرگ، اینجا زمان و صبر وجود ندارد/ جواد ایستاد، یحیی تسلیم شد/ خوشبختی استقلال، نارضایتی پرسپولیس

خریدهای خارجی همیشه در فوتبال ما محل بحث و مناقشه است. ما معمولاً بازیکنان و مربیان خوبی را به خدمت نمی‌گیریم و دستمزدی به مراتب بیشتر از عرف رایج در فوتبال به آنها می‌دهیم. پس همیشه شایعه دخالت موارد غیر فوتبالی در خریدهای خارجی وجود داشته و مربیان به مراتب بیشتر از نتایج و جام‌ها بابت خریدهایشان مورد نقد قرار می‌گیرند.

هر چقدر تیم بزرگتر باشد و طرفداران بیشتری داشته باشد، بطور طبیعی بیشتر زیر ذره‌بین رسانه‌هاست. در فوتبال ما همه بازیکنان آرزو دارند برای استقلال و پرسپولیس بازی کنند، پس وقتی یک بازیکن خارجی با رقمی چند برابر ستاره‌های ملی‌پوش وارد لیست این دو تیم می‌شود بالقوه جای یک استعداد ایرانی را هم پر کرده و حساسیت‌ها روی او مضاعف می‌شود.

در ابتدای این فصل جواد نکونام و یحیی گل محمدی بر سر خرید خارجی وارد چالش با مدیران خود شدند. یحیی گل محمدی بازیکنانی را می‌خواست که باشگاه نتوانست آنها را جذب کند. پس وقتی «نبیل باهویی» مهاجم مراکشی الاصل سوئدی جذب شد، یحیی و اعضای کادر فنی اش به صورت رسمی مخالفت خود را با این انتخاب درویش اعلام کردند.

البته که مدیرعامل پرسپولیس هم مشکلات و موانع خودش را داشت و زیر فشار شدیدی برای خرید خارجی بود. معمولاً بازیکنان خارجی وقتی به کشور ما می‌آیند مدتی زمان لازم دارند تا خود را با فرهنگ جدید و تیم جدید وفق بدهند و زمان و صبر همان چیزیست که در استقلال و پرسپولیس وجود ندارد!

این روزها که گل محمدی در پرسپولیس به خرید جدید خارجیش میدان می‌دهد، یک شایعه شدیداً پررنگ شده که می‌گویند سرمربی برای نشان دادن ضعف این بازیکن به همه او را در ترکیب اصلی می‌گذارد تا فشار بابت این خرید را روی دوش مدیرعامل بگذارد!

اینجا قرار نیست درستی یک شایعه را مورد سنجش قرار دهیم. از پرسپولیس می رسیم به استقلال، جواد نکونام بعد از رفتن حجت کریمی و آمدن علی خطیر جنگی علنی با مدیرعامل تازه وارد داشت. جنگی که مهمترین بهانه‌اش همین خرید خارجی بود!

به یاد داریم که منتظر محمد چطور از طرف نکونام اخراج شد و نکونام بارها در مصاحبه علنی خطاب به همه خبرنگاران گفت که «یا بازیکن خارجی مد نظر او باید خریداری شود و یا اصلاً بازیکن خارجی نمی‌خواهد» نکونام در قبال بازیکنان داخلی هم همین سختگیری را داشت و دیدیم که محمد جواد کیا تا مدت‌ها اجازه تمرین نداشت.

پس وقتی بلانکو به ایران آمد، همه منتظر نتیجه کار نکونام بودند. این مهاجم آرژانتینی بعد از دو بازی که از روی نیمکت به ترکیب تیمش آمد، در اولین حضور در ترکیب اصلی گل زد. درست همان انتظاری که از بازیکنان خارجی در همه جای دنیا می‌رود.

این درست که بازیکنان و مربیان برای آداپته شدن با شرایط فوتبال ما زمان لازم دارند اما همه جای دنیا بازیکن خارجی می‌آید تا علاوه بر نتیجه‌گیری در کوتاه مدت، به هدف بلند مدت که همان پیشرفت فوتبال است نیز کمک کند.

سطح بازیکن خارجی باید خیلی بالاتر از بازیکنان داخلی باشد وگرنه در حالت مساوی یا حتی اختلاف ۱۰- ۲۰ درصد معمولاً به بازیکن بومی میدان می‌دهند. ماجرای بایرن مونیخ و رقابت علی دایی با کارستن یانکر هنوز در ذهن ما هست که چطور آلمانی‌ها به بازیکن خودی میدان می‌دادند.

پس گلزنی بلانکو خیلی فراتر از یک اتفاق عادی است و درست به همین دلیل جواد نکونام خرق عادت کرد و در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی دقایقی در مورد این بازیکن صحبت کرد. نکونام وعده داد که او کیفیت به مراتب بالاتری دارد و بعد از این درخشش بیشتری خواهیم دید و البته منتظریم که این اتفاق بیفتد.

و حالا بازار مقایسه بین خریدهای خارجی یحیی گل محمدی با جواد نکونام در استقلال و پرسپولیس داغ داغ است، چه در رسانه‌ها و چه روی سکوهای هواداری!

منبع: خبـر ورزشی