ارمغان زمان فشمی در ضمیمه جامعه امروز روزنامه اطلاعات نوشت:به احتمال قوی شما هم با دیدن سوژه این هفته، ابرو درهم کشیده و حس بدی پیدا خواهید کرد. دلیلش آن است که ما ایرانی‌ها جزو ۳۸ درصد مردم خوشبخت دنیا هستیم که به توالت بهداشتی استاندارد دسترسی داریم و از آنجا که در آیین و […]
ارمغان زمان فشمی در ضمیمه جامعه امروز روزنامه اطلاعات نوشت:به احتمال قوی شما هم با دیدن سوژه این هفته، ابرو درهم کشیده و حس بدی پیدا خواهید کرد. دلیلش آن است که ما ایرانی‌ها جزو ۳۸ درصد مردم خوشبخت دنیا هستیم که به توالت بهداشتی استاندارد دسترسی داریم و از آنجا که در آیین و فرهنگمان روی مسأله نظافت و بهداشت بسیار تأکید شده، حتی تصورش هم برایمان سخت است که حدود یکسوم مردم دنیا از چنین امکانی محروم باشند.
در واقع یک میلیارد نفر در جهان هنوز به فضایی محصور به عنوان توالت دسترسی ندارند و حدود چهار و نیم میلیارد نفر در منزل شخصی خود توالت ندارند.
طبیعی است که آلودگیهای ناشی از این موضوع، می‌تواند سلامت انسانها را به شدت در معرض خطر قرار بدهد؛ چنان‌که تنها در هند، سالانه ۷۰ هزار کودک، جان خود را به دلیل بیماریهای ناشی از این آلودگی‌ها از دست می‌دهند. همچنین توالت‌های غیراستاندارد و آلوده هنوز در بسیاری از مناطق دنیا قربانی میگیرند، چنان‌که در آفریقای جنوبی، کودکی در چاه توالت دستشویی سقوط کرد و غرق شد.
توالت در فرهنگ ما از قدیم، دور از محل زندگی و در حیاط ساخته میشد و حتی وقتی به دلیل تغییر سبک زندگی، وارد ساختمان شد صحبت از آن همچنان تابوست و موضوعی ناخوشایند و پنهان تلقی می‌شود، اما باید بدانیم موضوع دسترسی به توالت بهداشتی آن‌قدر مهم به شمار می‌آید که روز ۱۹ نوامبر مصادف با ۲۸ آبان ماه را روز جهانی توالت نامیده‌اند و هدف از آن، افزایش اطلاعات جامعه جهانی درمورد این معضل و ارائه راهکارهایی برای رفع آن است.
همچنین بد نیست در نظر داشته باشیم با وجود این که تقریبا همه ما ایرانیان در خانه هایمان توالت داریم و از جهت نوع استفاده از آن نیز جزو ملت‌های پیشتاز دنیا به حساب می آییم (مردم بسیاری از کشورهای به اصطلاح پیشرفته بعد از استفاده از دستشویی، خود را با آب نمی شویند و به دستمال اکتفا می کنند)، اما وضعیت بهداشت توالت‌های عمومی و بین راهیمان عموما اسفبار است. یعنی آن‌طورها هم نیست که در مورد این موضوع نیازی به صحبت و فرهنگسازی نداشته باشیم.
