تابناک باتو ــ پژوهشگران با استفاده از چاپگر سه‌بعدی برای نخستین بار با موفقیت، یک دست رباتیک با استخوان، رباط و زردپی تولید کردند. تیمی از موسسه فناوری فدرال زوریخ در سوییس با استفاده از فناوری جدیدی که چاپ سه‌بعدی را با اسکنر لیزری و سازوکار بازخوردی ترکیب می‌کند، توانستند [تولید] این ساختار پیچیده را […]
تابناک باتو ــ پژوهشگران با استفاده از چاپگر سه‌بعدی برای نخستین بار با موفقیت، یک دست رباتیک با استخوان، رباط و زردپی تولید کردند.
تیمی از موسسه فناوری فدرال زوریخ در سوییس با استفاده از فناوری جدیدی که چاپ سه‌بعدی را با اسکنر لیزری و سازوکار بازخوردی ترکیب می‌کند، توانستند [تولید] این ساختار پیچیده را عملی کنند.
به گفته پژوهشگران، این روش در آینده امکان ساخت ربات‌های پیچیده‌تر و بادوام‌تر را فراهم می‌کند.
رابرت کاتسشمان، استاد رباتیک موسسه فناوری فدرال زوریخ و سرپرست تحقیقات پیشرفته این دست رباتیک، گفت: «ما قادر نبودیم این دست را با پلی‌اکریلات‌های فوری که تاکنون در پرینت سه‌بعدی استفاده می‌کردیم، بسازیم.»
این کارــ چاپ تمامی اجزای دست به طور هم‌زمان و نه مونتاژ [اجزا به صورت] جداگانه‌ــ نشان‌‌دهنده پیشرفت در زمینه چاپ سه‌بعدی و در زمینه رباتیک نرم است که در آن از [به‌کارگیری] موادی همچون فلز که معمولا در ساخت ربات استفاده می‌شود، پرهیز می‌کند.
پروفسور کاتسشمان گفت: «ربات‌های ساخته‌شده از مواد نرم مانند دستی که ما ساختیم، در مقایسه با ربات‌های معمولی که از فلز ساخته شده‌اند، مزایایی دارند.»
«از آنجایی که این ربات‌ها نرم‌اند، هنگام کار با انسان خطر آسیب کمتری وجود دارد و آنها برای جابه‌جایی کالاهای شکننده مناسب‌ترند.»
با وجود پیشرفت‌های قابل‌‌توجهی که طی دهه گذشته در ربات‌های صنعتی صورت گرفته است، آنها هنوز هم برای انسان‌هایی که کنارشان کار می‌کنند، خطراتی جدی به همراه دارند.
اوایل ماه جاری، یک دستگاه [ربات] مردی اهل کره جنوبی را با جعبه سبزیجات اشتباه گرفت و او را له کرد و کشت.
جزئیات این دست رباتیک نرم جدید در مقاله‌ای با عنوان «فرایند وی‌سی‌جی برای دستگاه‌های کامپوزیتی و ربات‌ها» که روز چهارشنبه در مجله علمی نیچر منتشر شد، شرح داده شد.
این مقاله یادآور می‌شود: «بازآفرینی ساختارها و عملکردهای پیچیده موجودات طبیعی به شکل مصنوعی برای بشر هدفی دیرینه است.»
«روش ما امکان [راه‌اندازی یک] فرایند مکانیزه اتوماتیک، توسعه‌پذیر و قابل ارتقا را فراهم می‌کند تا سیستم‌های چندماده‌ای کاربردی با قدرت تفکیک بالا تولید شوند.»
منبع: ایندیپندنت فارسی
