خبرآنلاین به نقل از سیدعبدالجواد موسوی نوشت: آقای پناهیان سخنرانی کرده و گفته مشکلاتی مثل حجاب اصلا مشکل نیستند و با ساخت دو سریال کل این ماجرا تمام می‌شود. سعی می‌کنم با نهایت خوش بینی به این حرف‌ها نگاه کنم. واقعا آقای پناهیان ماجرا را این قدر ساده فرض کرده؟ یعنی می‌شود؟ اگر قبل از […]
خبرآنلاین به نقل از سیدعبدالجواد موسوی نوشت: آقای پناهیان سخنرانی کرده و گفته مشکلاتی مثل حجاب اصلا مشکل نیستند و با ساخت دو سریال کل این ماجرا تمام می‌شود. سعی می‌کنم با نهایت خوش بینی به این حرف‌ها نگاه کنم. واقعا آقای پناهیان ماجرا را این قدر ساده فرض کرده؟ یعنی می‌شود؟ اگر قبل از سال ۵۷ بود فهم سخنان آقای پناهیان خیلی سخت نبود. می‌گفتیم هنوز با واقعیت مواجه نشده. می‌گفتیم رسانه را نمی‌شناسد. می‌گفتیم تا حالا تجربه‌ای در این زمینه‌ها نداشته و گمان می‌کند رسانه چیزی است از جنس منبر. اما حالا که قریب به چهل و پنج سال از انقلاب می‌گذرد آیا باز هم می‌توان چنین قضاوتی درباره حرف‌هایی از این دست داشت؟
در بخشی دیگر از این یادداشت آمده است.
می‌دانید قسمت هولناک ماجرا کجاست؟ این که آقای پناهیان واقعا به این حرفی که گفته معتقد باشد. فاجعه بار است. اگر صرفا این حرف‌ها را برای دل خوش کنک مخاطبانش زده باشد ایرادی ندارد. اگر برای تصویب یکی دو سریال از سمت دوستانش گفته باشد بازهم طوری نیست. این همه سریال آبکی و شعاری ساخته می‌شود این دوتا هم روش. اصلا مهم نیست. آن هم وقتی روز بروز دارد از مخاطبان تلویزیون کاسته می‌شود، اما اگر آقای پناهیان جدی جدی آن هم بعد از این همه سال فکر کند مقوله‌ای مثل حجاب با ساخت دو سریال کلا تکلیفش مشخص می‌شود و دیگر اصلا کسی درباره این مسئله چند و، چون نمی‌کند چه باید کرد؟ ماجرا را خیلی جدی گرفته ام؟ بله، جدی گرفته ام، چون آن را آقای پناهیان بر زبان آورده و نه هیچ کاره حسنی مثل من. آقای پناهیان حرفش تعیین کننده است و خیلی‌ها که در مصدر امور نشسته اند حتی اگر حرفش را قبول هم نداشته باشند خودشان را ملزم می‌دانند بر اساس آن طرح و برنامه بریزند و منویات ایشان را تحقق بخشند.
