فست فود ماقبل تاریخ/ آخرین وعده غذایی دایناسور ترسناک

فسیلی که به تازگی در کانادا کشف شده است، آخرین وعده یک غذایی یک تیرانوسوروس «tyrannosaurs» را نشان می‌دهد که ظاهرا برای او نوعی فست فود ماقبل تاریخ بوده است. تیرانوسوروس‌ها، با بدن‌های عظیم، سرهای بزرگ با پاهای بلند و لاغر، دندان‌های تیغه مانند و جمجمه های باریک، از ترسناک‌ترین دایناسورهایی بودند که روی زمین پرسه می‌زدند. البته که تیرانوسوروس‌های جوان کمی ضعیف‌تر از بزرگسالان خود بودند.

مدت‌ها تصور می‌شد که این دگرگونی با تغییر رژیم غذایی همراه است زیرا تیرانوسوروس‌ها بالغ می‌شوند و به انرژی بیشتری نیاز دارند. در حالی که شواهدی از جمله آثار گاز گرفتن روی استخوان‌ها نشان می‌دهد که بزرگسالان به شکار علف‌خواران عظیمی مانند دایناسورهای منقار اردکی و شاخدار، می‌پردازند و تیرانوزور جوان، امکان مقابله با این طعمه‌ها را نداشت.

اکنون یک فسیل دیدنی که حاوی محتویات معده حفظ شده یک تیرانوسوروس جوان است، بینشی نادر از رژیم غذایی آنها ارائه کرده است. به گفته یکی از نویسندگان این مطالعه، این واقعاً اولین شواهد محکمی است که نشان می‌دهد رژیم غذایی یا رفتار تغذیه در یک تیرانوسوروس جوان چگونه بوده است. فسیل جوان «Gorgosaurus libratus» در سال ۲۰۰۹ توسط دارن تانکه، تکنسین شاغل در موزه دیرینه شناسی سلطنتی تایرل، در مناطق «badlands» در کانادا کشف شد.

به گفته تیم محققان، این تیرانوسوروس جوان حدود ۳۵۰ کیلوگرم وزن داشته است و تجزیه و تحلیل حلقه‌های رشد در استخوان‌های فسیل‌شده نشان می‌دهد که در سنین پایین و در سن ۵ تا ۷ سالگی مرده است، با این حال، گرسنه نمرده است.

به گفته متصدی بخش دیرینه اکولوژی دایناسورها در موزه سلطنتی تایرل و یکی از نویسندگان این تحقیق، زمانی که در اواخر سال ۲۰۱۰ در طول فرآیند آماده‌سازی بودند، متوجه شدند که استخوان‌های بند انگشتی‌ای از قفسه سینه تیرانوسوروس بیرون زده است.

این تیم بیان کرد که در داخل قفسه سینه بقایای موجوداتی به نام سیتیپس«citipes» که به اندازه بوقلمون با سر طوطی‌مانندی که می‌توانستند به سرعت روی پاهایشان حرکت کنند را کشف کردند. آنچه جالب است، این است که تفاوت در میزان آسیب توسط اسید معده نشان می‌دهد که سیتیپس، در دو وعده جداگانه مصرف شده است.

یک اسکلت فسیل شده از یک تیرانوزور جوان، با نمای سمت چپ که محل محتویات معده، اندام‌های عقبی یک سیتیپس را نشان می‌دهد.

با این حال، بقایای آن تا حد زیادی به پاهای عقب محدود شده بود، که نشان می‌دهد تیرانوزور جوان تمام طعمه خود را نخورده است؛ به نظر می‌رسد این تیرانوزور جوان اشتهای زیادی به خوردن ران سیتیپس‌ها داشته است و یک احتمال این است که پاها گوشتی‌ترین قسمت طعمه بوده و جمجمه این جوان توانایی جویدن آن را داشته است.

در حالی که مشخص نیست این تیرانوزور چگونه مرده است، به نظر می‌رسد که در عرض یک هفته پس از آخرین وعده غذایی خود از بین رفته است. اولین بار است که فسیل یک تیرانوزور با محتویات معده‌اش پیدا می شود و یک امتیاز دیگر برای این کشف وجود دارد: پاهای موجود در معده کامل‌ترین اسکلت یافت شده از سیتیپس‌ها را نشان می‌دهد.

پروفسور استفن بروسات، دیرینه شناس دانشگاه ادینبورگ، که در یافته دخالتی نداشت، گفت که این فسیل شواهد مستقیمی از آنچه یک تیرانوسوروس می‌خورد است، نه حدس و گمان یا یک سری فرضیات مبتنی بر تفسیر آثار گزش یا کوپرولیت‌ها؛ بلکه شواهد واقعی مستقیم در روده. این آخرین وعده غذایی یک تیرانوسوروس است که در سنگ نگهداری شده است.

این فسیل از این ایده که تیرانوسوروس‌ها با افزایش سن رژیم غذایی خود را تغییر داده و از طعمه کوچک به طعمه بزرگ تغییر عادت می‌دهند، حمایت می‌کند. اگرچه به گفته این دانشمند، بینش‌ها حس شهودی دارند، اما با این حال، اشاره کرد که یک احتمال جایگزین این است که تیرانوسوروس‌های جوان به سادگی با طعمه‌هایی که توسط بزرگسالان کشته می‌شوند، وعده‌های غذایی خود را سپری می‌کنند.

این پروفسور بر این باور است که نظریه جایگزین احتمال کمی دارد، تیرانوسوروس‌های کوچک طعمه‌های کمی می‌خوردند، بنابراین احتمالاً به طور فعال غذای خود را شکار می‌کردند و طعمه‌ای را که هدف قرار می‌دادند و با بزرگ‌تر شدن نیز آن را تغییر می‌دادند. این بدان معناست که تیرانوسوروس‌ها نقش‌های مختلفی را در شبکه غذایی به هنگام بزرگ شدن ایفا می‌کردند، که بسیار منظم است.

خبرآنلاین