اطلاعات نوشت: حسینی‌مونس افزود: برای تحقق پرتاب‌های مداری، رسیدن پرتابگر به مدارات نزدیک زمین یا «مدار لئو» در ارتفاع ۲۰۰کیلومتر تا نزدیک به ۲۰۰۰کیلومتر و رسیدن به سرعت بسیار بالا و حدود ۷۶۰۰متر بر ثانیه ضروری است تا بشود ماهواره را در مدار قرار داد. سخنگوی فضایی وزارت دفاع درباره پرتابگر‌های درحال توسعه گفت: پرتابگر […]
اطلاعات نوشت: حسینی‌مونس افزود: برای تحقق پرتاب‌های مداری، رسیدن پرتابگر به مدارات نزدیک زمین یا «مدار لئو» در ارتفاع ۲۰۰کیلومتر تا نزدیک به ۲۰۰۰کیلومتر و رسیدن به سرعت بسیار بالا و حدود ۷۶۰۰متر بر ثانیه ضروری است تا بشود ماهواره را در مدار قرار داد.
سخنگوی فضایی وزارت دفاع درباره پرتابگر‌های درحال توسعه گفت: پرتابگر سیمرغ در آینده نزدیک تثبیت خواهد شد و پرتاب‌های متعدد خواهد داشت و طراحی ماهواره‌بر «سریر» به عنوان گام اول برای رسیدن به مدار ژئو تمام شده و مراحل ساخت زیرسامانه‌های آن شروع شده است.
وی با یاد آوری موفقیت ماهواره بر «سفیر ۴ » در قرار دادن ماهواره بومی در ارتفاع ۲۵۰تا ۴۵۰کیلومتری افزود:ماهواره بر سیمرغ توانمندی قرار دادن ماهواره ۲۵۰کیلوگرمی در ارتفاع ۵۰۰کیلومتری و ماهواره بر ذوالجناح توانایی قرار دادن ماهواره۲۰۰کیلوگرمی در ۵۰۰کیلومتری زمین را دارد.
سخنگوی گروه فضایی وزارت دفاع درباره ارتفاع مداری ژئو و مئو گفت: ماهواره‌بر سریر قدم اول برای رسیدن به مدار ژئو است، سریر بر مبنای سیمرغ توسعه داده می‌شود و می‌تواند ۱۵۰۰کیلوگرم محموله را در مدار ۲۰۰کیلومتری قرار دهد. با استفاده از بلوک‌های انتقال مداری که در حال توسعه در کشور است می‌توانیم از مدار لئو به ژئو برویم و می‌توانیم ماهواره ۱۰۰کیلویی را به مدار ژئو ببریم.
فناوری پرتابگر در۹ کشور
حسینی مونس با بیان این که کلیدی‌ترین عنصر در چرخه فضایی، پرتابگر است وفقط ۹کشور این فناوری را در اختیار دارند. اضافه کرد: در کنار پرتابگر، پایگاه‌های پرتاب هم بسیار مهم است که فقط ۷کشور دارای این فناوری هستند. پایگاه امام خمینی را در وزارت دفاع توسعه داده‌ایم که ماهواره‌بر‌های سفیر، سیمرغ، ذوالجناح و سلمان از آن پرتاب شدند. پایگاه بعدی در چابهار است و ویژگی‌آن این است که در کنار اقیانوس هند قراردارد و می‌توانیم در این منطقه بدون نگرانی از سقوط پرتابگر و خطرات ناشی از آن پرتاب داشته باشیم.
سخنگوی گروه فضایی وزارت دفاع ،پرتاب کاوشگر سلمان را یک پرتاب زیر مدار اعلام کرد گفت: در این پرتاب چیزی در مدار قرار نگرفت و فقط در مسیر خروج از جو، طی ۲۰۰ثانیه محموله‌ای در شرایط فضایی قرار گرفت، دوباره بازیابی شد و داده‌برداری‌های لازم انجام شد.
حسینی مونس ادامه داد: ویژگی پرتابگر سلمان این بود که واحد بود یعنی بابت یک مأموریت خاص، یک کپسول ۵۰۰کیلویی از ما خواسته شد که آن را با شرایط و الزامات تعریف شده در ارتفاع ۱۳۰کیلومتری قرار بدهیم. در یک بازه خیلی کم تیم متخصصان و دانشمندان ما توانستند این طراحی را انجام بدهند و به نقطه‌ای برسند که با نخستین پرواز و با مطابق طراحی این پرتابگر کار خود را انجام دهد و کپسول را در جایی که ملاک بود قرار دهد، بازیابی انجام شده و اهدافی که برای کپسول مد نظر بود تا حد زیادی حاصل شده است.
سخنگوی گروه فضایی وزارت دفاع درباره پرتاب موفق کپسول زیستی کاووس هم اظهار داشت:در واقع اتفاقاتی که در اینجا رخ می‌دهد لبه تکنولوژی و لبه فناوری دنیاست. مثلاً در حوزه هدایت کنترل، کامپیوتر پرواز، نرم‌افزار و سخت‌افزار همه این موارد به صورت بومی توسعه داده شده‌اند.
در کار فضایی ما اجازه هیچ‌گونه خطایی را نداریم، هزاران قطعه در مجموعه پرتابگر استفاده می‌شود، اگر یک قطعه عملکردش دچار مشکل شود این منجر به شکست کل ماموریت می‌شود پس این کار یک کار پیچیده و به خاطر همین می‌گوییم که منحصر به فرد می‌شود.
