شهید بهشتی از آن خانم خواست زمان دیگری مراجعه کند. سپس از اتاقش بیرون آمد، دست مرا گرفت و داخل اتاق برد. به او گفتم: «ما از طرف شورای ارکستر سمفونیک اومدیم.» گفت: «به به چقدر خوب، چقدر خوب.» گفتم: «می‌شه این «چقدر خوب، چقدر خوب» رو شما بگید تا مردم بفهمند که موسیقی بد […]
شهید بهشتی از آن خانم خواست زمان دیگری مراجعه کند. سپس از اتاقش بیرون آمد، دست مرا گرفت و داخل اتاق برد. به او گفتم: «ما از طرف شورای ارکستر سمفونیک اومدیم.»
گفت: «به به چقدر خوب، چقدر خوب.»
گفتم: «می‌شه این «چقدر خوب، چقدر خوب» رو شما بگید تا مردم بفهمند که موسیقی بد نیست؟ موسیقی خوب، خوب است. توش علم خوابیده، ریاضی خوابیده.»
با تعجب نگاه کرد و گفت: «مگه برای باخ و بهتوون کسی اومد فتوا داد؟ شما اگر به حقید، برید حقتونو بگیرید. اگه ناحقید، له می‌شید.»
انتظامی در ادامه سخنانش می‌گوید: «هر فردی که برای مملکت تلاش کرد، چه نویسنده باشد، چه شاعر و … من دستش را می‌بوسم؛ ولی رزمنده‌های ما در ۸ سال دفاع مقدس کاری کردند که هیچ شخصی نکرده. هیچ جای دنیا همچین چیزی رخ نداده که بدون اینکه آماده باشند و حتی بدون اینکه بدانند قرار است جنگ شود، جنگ شود و تقریباً دست خالی بروند بجنگند و دست خالی جایی را که گرفته شده بود، یعنی خرمشهر را پس بگیرند. ما باید به این موضوع ببالیم.»
سیدمحمد حسینی بهشتی مشهور به آیت‌الله بهشتی از روحانیون مؤثر در انقلاب اسلامی ایران بود. او سیاستمدار، فقیه و دومین رئیس دیوان عالی کشور و عالی‌ترین مقام قضایی کشور پس از انقلاب اسلامی و همچنین نخستین دبیرکل حزب جمهوری اسلامی و نایب رئیس مجلس خبرگان قانون اساسی بود که ۷ تیرماه سال ۱۳۶۰ همراه با ۷۰ نفر دیگر در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی توسط منافقین ترور شده و به شهادت رسید.
