به گزارش زیرنویس به نقل از تجارت‌نیوز، در حالی که دولت مدعی تسهیل شرایط تولید مسکن برای اقشار کم‌درآمد و خانه‌اولی‌هاست، بررسی‌ها از پروانه‌های ساخت صادرشده در سال جاری نشان می‌دهد، بیشترین میزان پروانه‌های صادرشده متعلق به خانه‌های بزرگ‌متراژ بوده است. دست خانه‌اولی‌ها خالی ماند آن طور که بررسی‌های آماری نشان می‌دهد، پروانه‌های ساخت صادرشده […]
به گزارش زیرنویس به نقل از تجارت‌نیوز، در حالی که دولت مدعی تسهیل شرایط تولید مسکن برای اقشار کم‌درآمد و خانه‌اولی‌هاست، بررسی‌ها از پروانه‌های ساخت صادرشده در سال جاری نشان می‌دهد، بیشترین میزان پروانه‌های صادرشده متعلق به خانه‌های بزرگ‌متراژ بوده است.
دست خانه‌اولی‌ها خالی ماند
آن طور که بررسی‌های آماری نشان می‌دهد، پروانه‌های ساخت صادرشده در سال جاری عموما بر خانه‌های با متراژ بالا متمرکز بوده است در حالی که میانگین متراژ مورد تقاضا از سوی خانه‌اولی‌ها و اقشار کم‌درآمد فاقد مسکن، ۵۰ متر است. به این ترتیب به نظر می‌رسد دست خانه‌اولی‌ها این بار هم از مسکن خالی مانده است.
در این میان باید اشاره داشت که بر اساس اسناد بالادستی، سالانه یک میلیون واحد مسکونی به نیاز بازار مسکن افزوده می‌شود که عموما نیز تقاضا برای این میزان خانه، در میان اقشار متوسط به پایین جامعه متمرکز است. با این حال اما آن طور که بررسی‌های دنیای اقتصاد نشان می‌دهد عمده مجوزهای صادرشده برای ساخت مسکن طی ماه‌های اخیر، نیاز این قشر را پاسخ نداده است؛ زیرا میانگین متراژ این پروانه‌های ساخت ۱۵۰ متر بوده است.
بر اساس گزارشی که یک مقام رسمی در شهرداری تهران به تازگی ارائه کرده است، در ۶ماهه نخست امسال نزدیک ۶هزار پروانه ساختمانی در پایتخت صادر شده که زیربنای ناخالص این تعداد پروانه بیش از ۴میلیون و ۲۵۰هزار مترمربع بوده است. همچنین بر اساس این گزارش در مدت زمان ۶ماهه نخست سال ۱۴۰۲ در مجموع برای ۲۳هزار و ۵۶۰ واحد مسکونی پروانه ساختمانی صادر شده است. بنابراین متراژ ناخالص هر واحد مسکونی که امسال برای آن جواز ساخت صادر شده است که از نسبت بین زیربنای کل به تعداد واحد مسکونی به دست می‌آید، معادل ۱۸۰ مترمربع بوده است.
از طرفی به طور متوسط معادل ۲۰ درصد از متراژ زیربنا در ساخت و سازهای شهری به مشاعات اختصاص دارد و به این ترتیب با کسر این مقدار از زیربنای کل، میانگین متراژ خالص واحدهای مسکونی که در نیمه نخست سال جاری برای آنها جواز صادر شده است، معادل ۱۴۵ مترمربع برآورد می‌شود.
تقاضای واقعی از بازار خارج شد
اگر در خوش‌بینانه‌ترین حالت، متوسط قیمت هر متر واحد مسکونی در شهر تهران را ۷۰ میلیون تومان هم در نظر بگیریم، یک واحد ۱۴۵ متری، قیمتی معادل ۱۰ میلیارد و ۱۵۰ میلیون تومان خواهد داشت که البته این عدد بسته به امکانات اضافی واحد و منطقه جغرافیایی آن، دستخوش افزایش خواهد بود. این در حالی است که وام مسکن زوجین حتی به یک میلیارد تومان هم نمی‌رسد! به این ترتیب عملا بخش بزرگی از تقاضای مسکن همچنان بدون پاسخ مانده است.
در این میان باید اشاره داشت که دولت نیز در حوزه مسکن کاری از پیش نبرده و وعده ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی در قالب طرح‌های حمایتی و خودمالکی در حد حرف و شعار باقی مانده و به سقفی بالای سر خانوارهای فاقد مسکن تبدیل نشده است!
