«Nicrophorus americanus» سوسک گوشتخواری است که با زوج خود همکاری می‌کنند تا درون بدن جانوران را خالی کنند تا کوکان خود را درون بدن آنها قرار دهند. آنها به کمک یکدیگر حیوان مرده‌ای را پیدا می‌کنند و دفن می‌کنند تا نسل بعد آنها پس از تولد مصرف کند. سوسک چکش یا حشرات دفن «Nicrophorus americanus» […]
«Nicrophorus americanus» سوسک گوشتخواری است که با زوج خود همکاری می‌کنند تا درون بدن جانوران را خالی کنند تا کوکان خود را درون بدن آنها قرار دهند. آنها به کمک یکدیگر حیوان مرده‌ای را پیدا می‌کنند و دفن می‌کنند تا نسل بعد آنها پس از تولد مصرف کند.
سوسک چکش یا حشرات دفن «Nicrophorus americanus» که در ایالات متحده و کانادا زنذگی می‌کنند، از حیوانات مرده تغذیه می‌کنند. این سوسک رفتاری نادر در نوع خودشان نشان می‌دهند، مراقبت از فرزندان! و جالب‌تر این است که جنس نر و ماده درگیر این وظیفه هستند.
پس از خروج از خواب زمستانی در اواخر بهار، نرها و ماده‌ها به دنبال جفت و مهم‌تر از همه، یک مهره‌دار مرده می‌گردند. یافتن لاشه با اندازه مناسب بین ۲.۸ تا ۷.۱ اونس یعنی چیزی حدود ۸۰ تا ۲۰۰ گرم برای آنچه پیش رو دارند همانند یک ماموریت است. هنگامی که سوسک‌ها جفت گیری کردند و رقبا کنار رفتند، نر و ماده دست به کار می‌شوند و تلاش می‌کنند تا لاشه مناسبی پیدا کنند؛ حتی اگر هنوز جفتگیری نکرده باشند، با همکاری یکدیگر لاشه را در زیر زمین دفن می‌کنند.
پس از اتمام این مرحله، آنها در نهایت می‌توانند جفت گیری کنند و بعد یک اتاق برای بچه‌ها ایجاد کنند. این دو، خز یا پرهای حیوان مرده را از بین می‌برند و سپس آن را به شکل توپ در می‌آورند و سپس آن را با ترکیبی از ترشحات مقعدی و دهانی می‌پوشانند که پوسیدگی را کاهش می‌دهد. آنها تخم‌ها را در خاک کنار لاشه می‌گذارند و پس از بیرون آمدن از تخم، تا قبل از اینکه بچه‌ها مستقیماً از لاشه تغذیه کنند، والدین به آنها غذا می‌دهند.
به طور کلی یک ماده با لاشه بزرگتر تخم‌های بیشتری تولید می‌کند، اما گاهی اوقات اوضاع غیرقابل کنترل پیش می‌رود. اگر والدین لاشه به اندازه کافی بزرگ برای تعداد بچه‌ها انتخاب نکنند، برخی از نوزادان را همنوع‌خوار می‌کنند، روشی وحشیانه اما موثر برای بهبود بقای بچه‌های بازمانده آنها.
این سوسک بزرگترین سوسک مردار است. طول آن تا ۴.۵ سانتی متر است و دارای نوک شاخک‌های متمایز نارنجی-قرمز و علامت نارنجی-قرمز بزرگی بر روی بخش پشت سر آن است. این سوسک توسط اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت در فهرست قرمز گونه‌های در معرض خطر قرار دارد، زیرا در بسیاری از محدوده طبیعی خود منقرض شده است. اکنون دانشمندان در حال کار برای پرورش مجدد این گونه هستند و در سال ۲۰۱۵ به عنوان حشره ایالتی رود آیلند انتخاب شد.
خبرانلاین
