پرسپولیس به توافق با خرید جدیدش رسید

در شرایطی که ایران با تهدیدات و چالش‌های بزرگی روبروست، پرونده‌هایی مانند «باغ ازگل» و نحوه برخورد با آنها و بازگشت عجیب حجت‌الاسلام صدیقی به تریبون نماز جمعه تهران؛ بیش از پیش اعتماد عمومی و انسجام ملی را نشانه می‌رود. آیا می‌توان با بی‌توجهی به مطالبات جامعه و نادیده‌گرفتن شفافیت و عدالت، انتظار حفظ سرمایه اجتماعی را داشت؟

شاید همان‌ها که زمین خوردند، در این گیرودار سکوی پرشی شدند برای علیرضاها، مبیناها و علی‌هایی که آن‌ور آب نشسته‌اند و پول‌هایی که بذرش خون‌بهای ایران و ایرانی است را درو می‌کنند.

آگهی‌ها فقط ابزاری برای تبلیغ کالا نیستند، بلکه بنا به جایگاه تأثیرگذار تلویزیون، نقش اساسی در بازتعریف و تحول فرهنگ عمومی، هویت اجتماعی و حتی نقش‌های درون خانواده دارند. لازم است در سیاست‌گذاری و صدور مجوز برای آگهی‌ها، به الزامات نظری و پیامدهای فرهنگی نیز توجه ویژه شود تا از پیامدهای ناخواسته و مخرب پیشگیری شود.

بهزیستی، بیش از هر چیز نیازمند عملیاتی شدن واقعی و پیوسته در خدمت‌رسانی به اقشار آسیب‌پذیر جامعه است؛ نه صرفاً یک شعار یا عنوان تبلیغاتی. سازمان بهزیستی با هدف ارتقای سلامت روان و توانمندسازی افراد نیازمند تأسیس شد که امید داشتیم با برنامه‌ها و طرح‌های مختلف، زندگی این افراد بهبود یابد. اما با گذشت زمان، چالش‌ها و نواقص فراوانی آشکار شده که ضرورت بازنگری و اصلاح ساختارها و سیاست‌ها را بیش از پیش نمایان می‌کند.

این روزها عبارتی در فضای مجازی زیاد دیده می‌شود: «مردم ایران دچار سندروم استکهلم شده‌اند.» اما آیا این ادعا درست است؟ در این مقاله با نگاهی علمی و اجتماعی، به بررسی این موضوع می‌پردازیم و نشان می‌دهیم که این تعبیر تا چه حد نادرست و تحقیرآمیز است.

موزیک ویدئوی «بوم بوم تل‌آویو» تنها یک قطعه هنری نبود؛ با رکورد بازدید خیره‌کننده‌اش، نشان داد که چگونه یک ایده ساده، وقتی با هوش مصنوعی و درک درست از نبض جامعه گره می‌خورد، می‌تواند طوفانی رسانه‌ای به پا کند. این پدیده، نه تنها فضای مجازی را تحت تأثیر قرار داد، بلکه درس‌هایی مهم برای صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در پی دارد که نیازمند توجه جدی است.

نوای پسر رسول خدا از ایران زمین به گوش می‌رسد: «هل من ناصر ینصرنی؟» و چه نیک پاسخ داده‌اند نوای ولی‌شان، علی زمان را، صف‌آراسته برای براندازی کفر و انتقام خون به ناحق ریخته.

در شرایطی که کشور در وضعیت جنگ یا تهدید امنیتی قرار می‌گیرد، احساسات ما پیچیده، عمیق و گاهی متناقض می‌شوند. خشم، ترس، اندوه، بی‌اعتمادی و حتی بی‌حسی عاطفی، واکنش‌های طبیعی در برابر فشارهای روانی و بحران‌های جمعی هستند.

رهبر معظم انقلاب در پی تهاجم رژیم صهیونیستی به خاک کشورمان سومین پیام خویش را خطاب به ملت ایران به صورت تلویزیونی ابلاغ کردند.

در پی جنایت سحرگاه امروز رژیم صهیونیستی علیه کشور عزیزمان، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی خطاب به ملت بزرگ ایران پیامی صادر کردند.

روز جهانی «مبارزه با کار کودکان» را می توان بهانه‌ای قرار داد برای تلنگر به دولت‌ها و نهادهای ذی‌ربط جهت توجه به این نکته مهم و اساسی که «کودکان کار» فقط در خیابان‌ها یا کارگاه‌ها نیستند؛ کودک مظلومی که باید برای جذب فالوئر دیالوگ بگوید، جلوی دوربین برقصد یا بگرید، نیز مصداق «کودک کار» است که مورد غفلت واقع شده است.

جامعه نوپای اسلامی، در فراز و فرودهای خود و در سایه جاهلیت آن روزگار، ابتر می‌ماند اگر علی(ع) و ولایت علی(ع) نبود.

چگونه سینمای روستایی، ناخواسته یا آگاهانه، درگیر نوعی "دلالیِ درد" شده است؛ فرآیندی که در آن رنج مردم، به سکه‌ی رایج جشنواره‌ها تبدیل می‌شود و سکوت عجیب برخی اهالی سینما و روشنفکران، این پرسش را پررنگ‌تر می‌کند که آیا در پس این موفقیت‌ها، چیزی جز تجارت با رنج نهفته است؟

ورزشکاران، به دلیل جایگاه ویژه خود در جامعه و تأثیری که بر جوانان دارند، باید بیش از پیش به اخلاقیات پایبند باشند. آنچه رخ داده، نشان از ضعف اخلاقی فردی، بی توجهی به ارزش ها و نقص در سیستم تربیتی و فرهنگی ورزش کشور است.

در پی توقیف سریال «سووشون» و حواشی پرشمار آن، واکنش نرگس آبیار و عملکرد نهادهای نظارتی زیر سوال رفته است. این اتفاق بار دیگر بحث بر سر رعایت خط قرمزها، مسئولیت‌پذیری هنرمندان و چرخه معیوب توقیف و بازگشت آثار جنجالی را داغ کرده است. آیا توقیف کامل این سریال و جریمه سنگین پلتفرم «نماوا» می‌تواند به الگویی برای برخورد قاطع با آثار خلاف شئونات اسلامی تبدیل شود؟

در حالی که فروشگاه‌های اسباب‌بازی باید محلی برای رشد خلاقیت و بازی‌های بی‌دغدغه کودکان باشند، شیوع بی‌رویه لوازم آرایشی ناسالم و سرب‌دار، سلامت جسم و روان نسل نو را به خطر انداخته است. این محصولات که بدون نظارت کافی و در غفلت مسئولان به دست کودکان می‌رسند، سرزمین رویای آن‌ها را به پرتگاهی خطرناک تبدیل کرده‌اند.

«جهنم مصنوعی» در فومن، چه عمدی باشد و چه سهوی، می‌تواند به عنوان یک ضد تبلیغ برای دین عمل کند. این رویداد، بار دیگر ضرورت بازنگری جدی در مدیریت بودجه‌های فرهنگی و اولویت‌بندی صحیح هزینه‌های عمومی را بیش از پیش نمایان می‌کند.

بیست و هفتمین نشست استانی طرح "ایران جوان" در مازندران، که خود رکورددار پایین‌ترین نرخ رشد جمعیت پس از گیلان است، نه تنها راهگشا نبود بلکه با بی‌برنامگی، سخنرانی‌های تکراری و اتلاف منابع، نشان داد که گویی تلاش‌ها برای جوان‌سازی جمعیت، در مسیری پر از "سیاهچاله‌های" مدیریتی و اجرایی گرفتار شده‌اند.

سکوت و انفعال متولیان فرهنگی در برابر موج حاشیه‌سازی‌ها و برنامه‌های غیراخلاقی و مغایر با ارزش‌های جامعه در سریال‌های نمایش خانگی، همچون پهن کردن فرش قرمز برای هنجارشکنانی است که با سودای جذب مخاطب بیشتر، به تدریج بنیان‌های فرهنگی را سست می‌کنند. سریال‌های «تاسیان» و «جوکر» بارزترین مصادیق این بی‌توجهی هستند.

نارضایتی گسترده ناشران از نحوه تخصیص غرفه‌ها و کمرنگ شدن نقش فرهنگی، از جمله مهم‌ترین انتقادات وارد شده به سی و ششمین نمایشگاه کتاب تهران است. این وضعیت، چه پیامدهایی برای صنعت نشر و فرهنگ کتابخوانی خواهد داشت؟