*خوش بین نیستم، اما حتما ناامید هم نیستم. همان قدر که به وضعِ موجود اعتراض دارم، به آینده و اصلاحِ اوضاع امید دارم. فقط می دانم که نمی شود دست روی دست گذاشت و نالید.این انتخابات به غلبه یا عدم غلبه نیروهای معقول و میانه رو و طرفدار مشارکت حداکثری در درون نهادهای حاکمیتی بر […]
*خوش بین نیستم، اما حتما ناامید هم نیستم. همان قدر که به وضعِ موجود اعتراض دارم، به آینده و اصلاحِ اوضاع امید دارم. فقط می دانم که نمی شود دست روی دست گذاشت و نالید.این انتخابات به غلبه یا عدم غلبه نیروهای معقول و میانه رو و طرفدار مشارکت حداکثری در درون نهادهای حاکمیتی بر نیروهای تندرو و افراطیِ خالص ساز بستگی دارد.
* اگر همچنان که امروز متاسفانه نهادهای تصمیم گیر تحت تاثیر افراطیون و طرفدارانِ شبه علم قرار دارند، تغییری اتفاق نیفتد، ما در بهترین حالت شاهد مشارکتی نزدیک به انتخابات مجلس گذشته و حفظ قدرت در دست تندروهایی خواهیم بود که از درون به جمهوری اسلامی و منافع ملی آسیب می زنند.
*مردم اگر اطمینان پیدا کنند که به رای شأن تمکین می شود و در تغییر رویه ها اثر گذار خواهند بود، وارد انتخابات خواهند شد. اما اگر قرار باشد درِ دستگاهِ حکمرانی بر همین پاشنه بچرخد، و کشور عرصه جولانِ نیروهای تندرو و منازعاتِ بیهوده باشد، اگر همه اصلاح طلبان هم تایید شوند در فضای مشارکتِ اکثریت تغییرِ معناداری نخواهیم دید.
*خبرِ ویژه ای ندارم. اما امیدوارم بزرگان کشور یک بار برای همیشه بین مردم و چهره های تندروی خودبراندازِ درون جمهوری اسلامی، طرف مردم را بگیرند. همان طور که تا به حال این نیروهای غیر معقول و حامی پَرور سودی برای کشور و مردم و ایران نداشتند، از این به بعد هم نخواهند داشت و صرفا راه را برای بدخواهان ایران در خارج از کشور بیش از پیش هموار می کنند.
*جریان اصولگرا تقریبا سالهاست حرفی برای گفتن ندارد. ایده های ملال آورشان هم اغلب تاکید و تکیه بر محدودسازی و تحدید آزادی های اجتماعی دارد. اکثر آنهایی هم که عاقل ترند از ترسِ تندروها سکوت را ترجیح داده اند.
*با فضایی که الان وجود دارد و شرایطِ امروز، میزان مشارکت در خوشبینانه ترین حالت چیزی شبیه انتخابات مجلس گذشته خواهد بود. اما اگر به دنبال تحقق مشارکت حداکثری مورد نظر رهبری هستند، باید تضمین و اطمینانِ عملی به مردم داده شود که رای شان در تغییر رویکردها و رویه ها موثر خواهد بود.
