ایسنا نوشت: احمد امین زاده با اشاره به کسب مدال طلا در پاراآسیایی هانگژو در سنگین وزن وزنه برداری با اشاره به اینکه هنوز مشکل شغل دارد، گفت: حقیقتا از طریق استانداری، فرمانداری گتوند و اداره کل ورش و جوانان خوزستان پیگیر حل این موضوع بودم و همه به من می‌گویند که درست می‌شود اما […]
ایسنا نوشت: احمد امین زاده با اشاره به کسب مدال طلا در پاراآسیایی هانگژو در سنگین وزن وزنه برداری با اشاره به اینکه هنوز مشکل شغل دارد، گفت: حقیقتا از طریق استانداری، فرمانداری گتوند و اداره کل ورش و جوانان خوزستان پیگیر حل این موضوع بودم و همه به من می‌گویند که درست می‌شود اما هنوز اتفاقی نیفتاده است. من متاهل و صاحب دو فرزند هستم و با توجه به این که هزینه‌های زندگی بالا است نیاز دارم برای کار بدون دغدغه در ورزش در ارگانی استخدام شوم. اکنون بزرگ‌ترین دغدغه من مساله اشتغال است.
ملی‌پوش وزنه‌برداری ایران با بیان اینکه همچنان روی زمین کشاورزی کار می‌کنم، عنوان کرد: این موضوع شرایط را برای من سخت می‌کند اما چاره‌ای جز همین کار برای گذران زندگی ندارم. حقوقی که از تیم ملی دریافت می‌کنم به صورتی است که حتی جوابگوی خرید مکمل‌های من نیست.
وی با گله‌مندی از تبعیض در اختصاص پاداش مدال‌آوری بین ورزشکاران آسیای و پاراآسیایی، گفت: مدال طلای ورزشکاران بازی‌های آسیایی ۷۵۰ میلیون تومان و پاداش مدال طلای ورزشکاران بازی‌های پاراآسیایی ۵۰۰ میلیون تومان بود. نمی‌دانم چه فرقی بین ورزشکاران بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی است و آیا رنگ طلای مدال‌های آسیایی‌ها با پاراآسیایی‌ها فرق دارد و آیا ما ورزشکاران جانباز و معلول برای کسب مدال زحمت نمی‌کشیم؟ وقتی هم علت را می‌پرسیم به ما می‌گویند چون ورزشکاران معلول زیاد مدال می‌گیرند به همین دلیل مبلغ پاداش‌ها متفاوت است.
این ملی‌پوش پاراوزنه‌برداری ایران گفت: خوشبختانه در شهرستانی زندگی می‌کنم که مردم خیلی به من لطف دارند. بعد از مسابقات جهانی که به خوزستان برگشتم هیچ استقبالی از من صورت نگرفت و مسئولان حتی با من تماس نگرفتند. در صورتی که مسابقات جهانی یکی از مهم‌ترین رقابت‌های کسب سهمیه پاراالمپیک بود اما مردم با پیام‌هایشان به من روحیه و انگیزه دادند و توانستم در بازی‌های پاراآسیایی هانگژو مدال طلا بگیرم و شرمنده نشوم.
