یک گورستان محل دفن هزاران نفری است که شهر «گالاتین» و نواحی اطراف آن را در ایالت تنسی خانه خود می‌نامیدند. با این حال، گورستان شهر «گالاتین» دارای بیش از ۵۰۰ گور بی‌نشان متعلق به افراد سیاه‌پوست است. به‌تازگی و در اقدامی الهام‌بخش، شهر «گالاتین» برای ادای احترام به این افراد فراموش‌شده گرد هم آمده […]
یک گورستان محل دفن هزاران نفری است که شهر «گالاتین» و نواحی اطراف آن را در ایالت تنسی خانه خود می‌نامیدند. با این حال، گورستان شهر «گالاتین» دارای بیش از ۵۰۰ گور بی‌نشان متعلق به افراد سیاه‌پوست است.
به‌تازگی و در اقدامی الهام‌بخش، شهر «گالاتین» برای ادای احترام به این افراد فراموش‌شده گرد هم آمده و از مشارکت و بی‌عدالتی‌هایی که آنها متحمل شده‌اند قدردانی کرده است.
گورستان شهر «گالاتین» که در سال ۱۸۱۴ تأسیس شد، بازتابی از جامعه جدا شده آن زمان بود؛ ساکنان سیاه‌پوست به محلی در پشت این گورستان منتقل شدند و به تازگی مشخص شده که بیش از ۵۰۰ نفر از آنها در گور‌های بی‌نشان دفن شده‌اند و هویت آنها در تاریخ گم شده است.
«پیتر اودوم»، یکی از ساکنان محلی، که دارای چندین عضو خانواده خود در گورستان «گالاتین» است، ارتباط خود را با این مکان به اشتراک گذاشت.
به گفته «اودوم»، آشکار شدن این گور‌های بی‌نشان، تاریخ گسترده‌تر مبارزات آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار را برجسته می‌کند، زیرا بسیاری از آنها حتی در هنگام مرگ نیز از این امتیاز برخوردار نبودند که به رسمیت شناخته شوند.
به رسمیت شناخته نشدن بردگان حتی در هنگام مرگ
«ولما برینکلی»، یک مورخ محلی، می‌گوید: ما می‌دانیم که آنها در این گورستان دفن هستند، اما شناخته شده نیستند و به رسمیت شناخته نشده‌اند.
با درک اهمیت این گور‌های بی‌نشان، او همراه با شهردار «گالاتین» و دیگر مقامات، تلاش برای رونمایی از یک بنای یادبود به افتخار این افراد فراموش شده را مدیریت کردند.
این بنای یادبود به‌عنوان شاهدی بر زندگی بیش از ۵۰۰ ساکن سیاه‌پوست دفن شده در گور‌های بی‌نشان در گورستان شهر «گالاتین» است.
در حالی که نام آنها ممکن است هرگز بازیابی نشود، این بنا نمادی از تصدیق شهر از وجود آنها و کمک‌هایی است که آنها به جامعه کرده‌اند؛ این افراد فراتر از پاورقی‌های تاریخی بودند؛ آنها مادر، پدر، پسر و برادری بودند که نقش حیاتی در شکل دادن گالاتین به شهری که امروز است ایفا کردند.
این گور‌های بی‌نشان محل دفن بردگان فراموش شده‌ای هستند که زندگی آنها سرشار از انواع نابرابری، ظلم و تبعیض بوده و حتی در زمان مرگ نیز آنها را در کنار دیگر افراد دفن نکرده و در پشت گورستان دفن شده‌اند.
ایالت تنسی رسما همه اشکال برده‌داری را ممنوع کرده است؛ رأی‌دهندگان طرحی را در این ایالت آمریکا تصویب کردند که زبانی را که اجازه برده‌داری غیرارادی را حذف می‌کند.
این اقدام، بخش ۳۳ قانون اساسی تنسی را اصلاح و بیان می‌کند «بردگی غیرارادی در این ایالت برای همیشه ممنوع است مگر به عنوان مجازات برای شخصی که به طور مقتضی به جرم محکوم شده است.»
سیزدهمین متمم قانون اساسی آمریکا، برده‌داری را در سال ۱۸۶۵ لغو کرد، اما شامل زبانی مشابه است که اجازه می‌دهد بندگی غیرارادی به‌عنوان مجازات برای جنایت اعمال شود.
با این وجود برده‌داری هنوز تحت قانون تنسی وجود دارد؛ وقتی از بیشتر مردم در این باره پرسیده می‌شود اولین پاسخ آنها معمولا این است که چگونه متمم سیزدهم قانون اساسی آمریکا به برده‌داری پایان داده است؟
منبع: میزان
