حجت الاسلام مجتبی ذوالنوری نماینده قم و نائب رئیس مجلس شورای اسلامی، در جلسه ماهانه جمعیت قمی‌های مقیم تهران، در پاسخ به این سؤال که مهمترین کار‌های شما برای قم چه بوده است؟ اظهار داشت: بنده سعی کردم بیشتر بر امور مجلس متمرکز شوم تا اینکه به کار‌های کوچک و نمایشی بپردازم. به نقل […]
حجت الاسلام مجتبی ذوالنوری نماینده قم و نائب رئیس مجلس شورای اسلامی، در جلسه ماهانه جمعیت قمی‌های مقیم تهران، در پاسخ به این سؤال که مهمترین کار‌های شما برای قم چه بوده است؟ اظهار داشت: بنده سعی کردم بیشتر بر امور مجلس متمرکز شوم تا اینکه به کار‌های کوچک و نمایشی بپردازم. به نقل از هفته نامه قم بزرگ، وی افزود: وقتی ما نماینده مجلس هستیم جای مجلس مشخص و در صحن بهارستان است و وظایف نمایندگی که قانون گذاری است نیز مشخص بوده و باید روی آن تمرکز داشته باشیم.
من سعی کردم خود را اسیر کار‌های ریز نکنم و سرگرم روبان پاره کردن با قیچی و کلنگ زدن فلان زمین نباشم؛ اگر روبان را هم ما مسئولین پاره نکنیم، پروژه باید مورد استفاده مردم قرار گیرد؛ باید به فکر کار‌های کلان در رفع مشکلات مردم باشیم و کار نمایشی نکنیم.
کار نماینده حضور در کوچه و خیابان و مثلا گفتن این که فلان دکل برق کنارتر برود نیست؛ گاهی جایگاه نمایندگی این قدر سقوط می‌کند که بسیاری از بزرگانی که می‌توانند برای کشور مفید باشند رغبتی برای این کار ندارند، چون احساس می‌کنند نمی‌توانند اینگونه باشند که مسائل مهم مجلس را رها کرده و به مسائل نمایشی و کوچک مشغول باشند؛ یعنی این گونه جایگاه و تراز نماینده پایین می‌آید.
اگر نمایندگان مجلس فقط به ۵۰درصد وظایف نمایندگی خود عمل کنند، به فاطمه زهرا (س) قسم که هیچ کوچه بی آسفالت و هیچ نوسان برق و هیچ مشکلات آب شرب و کشاوری باقی نمی‌ماند.
دلیل بسیاری از مشکلات این است که نماینده کار نمایندگی خود را انجام نمی‌دهد و به کار‌های دیگری می‌پردازد و این، ریشه بدبختی است.
اینکه کار‌های کلان مجلس و نماینده مردم بودن را رها کنیم و بگوییم نماینده خوب منم که یک نفر را من معرفی کنم تا ۵ میلیون تومان، صندوق موسی بن جعفر نیروگاه قرض الحسنه بدهد؛ یعنی مردم را گدا کنیم و منت سرشان بگذاریم که مثلا وام ۵ میلیونی به تو دادم؛ این کار‌ها صحیح نیست.
در برهه‌ای رؤسای بانک‌های خصوصی را در قم جمع کردیم و پرسیدیم چرا منابع قمی‌ها را جذب می‌کنید و پولشان را در پروژه‌های پرسود در شهر‌های دیگر می‌برید؟ آخرش ما فشار آوردیم در حضور آقای شاهچراغی استاندار سابق، و به مدیرعامل یکی از بانک‌ها گفتیم چرا تسهیلات واگذاری شما به تولید کنندگان قمی صفر است؟ آخرش مجبور شد گفت من ۱۵۰۰ میلیارد تومان به فلان فروشگاه سرای ایرانی پول داده ام؛ این مبلغ می‌توانست چند صنعت را در قم زنده کند؟
چرا باید پول به سمتی برود که پول پارو می‌کند و مانند جاروبرقی همه منابع را جذب کند و این گونه تولید کنندگان و صنعت گران و کارآفرینان ریز را نابود می‌کند؟ بعد پاسخ می‌دهند که نه! آنها می‌روند محصول را پیش خرید می‌کند؛ بله. فرش را پیش خرید می‌کند امروز که قرار داد می‌بندد تا زمان تحویل کلی ارزش افزوده برای خودش ایجاد می‌کند و یعنی ثمره کار تولید کننده را یکجا می‌مکد؛ خب چرا این تسهیلات را ندهیم به تولید کننده که زنده شود و جان بگیرد؟ این اتفاقات متأسفانه می‌افتد.
