مناقشه بزرگ تیم ملی که جرقه آن را خداداد عزیزی زد و حتی پادرمیانی علیرضا بیرانوند را در یک برنامه زنده تلویزیونی نپذیرفت، همچنان با سکوت امیر قلعه نویی مواجه شده است. چندی پیش توصیه ها به قلعه نویی، حول این محور بود که او هم از لاک دفاعی بیرون بیاید و از چراییِ جدایی […]
مناقشه بزرگ تیم ملی که جرقه آن را خداداد عزیزی زد و حتی پادرمیانی علیرضا بیرانوند را در یک برنامه زنده تلویزیونی نپذیرفت، همچنان با سکوت امیر قلعه نویی مواجه شده است.
چندی پیش توصیه ها به قلعه نویی، حول این محور بود که او هم از لاک دفاعی بیرون بیاید و از چراییِ جدایی عزیزی از تیم ملی سخن بگوید! امیر اما ترجیح داد سکوت کند و کلامی در انظار عمومی و مقابل رسانه ها بر زبان نیاورد.
به نظر می رسد قلعه نویی تصمیم عاقلانه ای گرفت؛ چرا که با توجه به روحیات خاص خداداد، امیر هر چه می گفت به او پاسخ داده می شد و احتمال داشت عزیزی قبل از جام ملت های آسیا، تعارفات مرسوم را با قلعه نویی هم کنار بگذارد. او پیشتر با کی روش و بسیاری از مربیان تیم ملی، همین رفتار را کرده بود.
در حال حاضر آنچه برای فوتبال ایران اهمیت دارد موفقیت تیم ملی در جام ملت های آسیا است و مناقشه هایی از این سیاق، نباید همه ما را از مسیر اصلی پرت کند. این نکته مهم را بازیکنان تیم ملی هم می دانند ما زمانی می توانیم ادعای موفقیت در جام ملت های آسیا را داشته باشیم که به بازی فینال راه پیدا کرده ایم. غیر از این هر چه بگوییم، بدون تعارف «شکست» است.
ماجرای خداداد عزیزی و تیم ملی هم بهتر است همین جا فیصله پیدا کند که پس از پایان جام ملت ها، فرصت برای رسیدگی به این موضوع وجود دارد. آن روز حتی خداداد هم می تواند پشت پرده جدایی اش را افشا کند؛ در واقع همان اتفاقی که او از بر ملا کردن آن تا امروز طفره رفته است.
در همین ارتباط: پاسخ جنجالی قلعه‌نویی به خداداد عزیزی واقعیت داشت؟
فوتبال 
پرسپولیس
استقلال
