در این نوشتار، هدف ما نه جانب‌داری از فیلترینگ و فیلتر شکن است و نه مخالفت؛ بلکه واقعیت را بیان خواهیم کرد و پس از تحلیل آن، برداشت آزاد را به مخاطب و خواننده محترم واگذار می‌کنیم.

از همین آغاز پیداست طرح تغییر ساعت کاری باعث برهم‌خوردن نظم عمومی در بخش‌های مختلف جامعه شده است؛ حتی خانواده به‌عنوان اولین نهاد اجتماعی در این طرح دیده نشده است.

یکی از ساده‌ترین و مهم‌ترین مسئله در تناسب مبلمان شهری با کودک تفکیک سواره رو و پیاده‌رو است؛ بدین صورت که با ایجاد لبه‌های مسدودکننده در نقاط پر خطر با محدود کردن سواره رو محیط امنی برای تردد کودکان فراهم شود.

“آمار و ارقام” در سازوکارهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی هم، چنین اثری دارد و به عنوان حلقه‌ی تکمیل‌کننده بر کمیت و کیفیت یک سازوکار اثرِ مستقیم می‌گذارد. بنابراین کسی نمی‌تواند نقش تعیین‌کننده آن را نادیده بگیرد.

همین قوانین که در جامعه و برای مردم موجب چالش و سنگ‌اندازی و حتی به‌هم‌خوردن نظم طبیعی زندگی آنها شده، به‌سادگی برای این عزیزان دل، پشت‌پا زده و به فراموشی سپرده می‌شود و بر سفره رافت و مهربانی نشسته و با کم‌ترین برخورد مورد ملاطفت قرار گرفته‌اند.

در چنین شرایطی، اینترنت به ابزاری برای توسعه و پیشرفت، کنترل و رخوت و یا احیاناً مسخ‌کننده و وحشت تبدیل شده است که اجرای دقیق و اثربخش هر گزینه‌ی نام برده شده، نیاز به وجود یک سازوکار قدرتمند و توانا در سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای آن دارد.

 والدین دانش‌آموزان که از دهه ۵۰ و ۶۰ هستند، به دلیل آن که خودشان زیر بار فشار کنکور و فشارهای جامعه برای پزشک و مهندس شدن جنگیدند، هنوز هم معتقد هستند که تنها راه خوشبختی فرزندشان از همین راهِ سخت، عجیب و نابرابر است.

اگر تنها بیست درصد از افراد مرگ‌ مغزی‌ شده اهدای عضو شوند دیگر صف انتظاری وجود نخواهد داشت، ولی این رقم به هزار هم نمی‌رسد.

آمارها نشان می‌دهد بحرانِ هویت، نارضایتی جنسی، افسردگی و فرار از خانه در دختران روبه‌افزایش است که علت آن تنها به خانواده‌ها بر نمی‌گردد و حاکی از کم‌کاری متولیان اجتماعی است که فرهنگ را کلان ندیده و مسائل اصلی و زیربنایی را قربانی گزارش‌نویسی و رزومه‌سازی کرده‌اند.