منشور بهشتی/ بازی فریب خلیج‌ فارس/ متهم طلبکار

باشگاه خبرنگاران جوان؛ محمد امیرحسینی – سرمقاله‌ها و یادداشت‌های سیاسی روزنامه‌های امروز به موضوعاتی مثل پیام رهبر معظم انقلاب به همایش یکصدمین سال بازتاسیس حوزه علمیه قم و اقدام ترامپ درخصوص استفاده از یک نام جعلی برای خلیج فارس، درخواست آمریکا برای توقف غنی‌سازی در ایران و برخی مسائل دیگر پرداخته‌اند.

آرمان امروز

عبدالرضا فرجی‌راد در یاداشتی با عنوان «بازی فریب خلیج‌فارس» در روزنامه آرمان امروز نوشته است: اظهارات اخیر در مورد نام مکان‌ها نشان از سطحی بودن ترامپ است. باید توجه داشت که در آستانه سفر به سه کشور مهم خلیج فارس او می‌خواهد امتیازی بدهد که امتیاز بزرگ تری بگیرد. مثل هزار میلیارد سرمایه گداری عربستان در امریکا.

قبل‌تر هم ترامپ اعلام کرد که قبل از سفر به عربستان مساله خیلی مهم و مثبتی را اعلام می‌کند که شاید طرح ابراهیم باشد.

همه این موارد بده بستان است. ما نباید بخاطر این بی عقلی رابطه خود را با کشور‌های عربی تضعیف کنیم و اجازه دهیم در مذاکرات با امریکا خللی ایجاد شود.
مگر خلیج مکزیک شد خلیج امریکا؟ البته با توجه به اینکه امریکا از نام خلیج فارس استفاده می‌کند یک مقدار جالب نباشد ولی بعید است رسانه‌های امریکایی و دموکرات‌ها و صاحبان اندیشه از ترامپ دنباله‌روی کنند.

البته ممکن است این طرح یک طرح اسراییلی باشد و آن‌هایی که از بهبود رابطه ایران و عربستان ناراحتند چنین غلطی را یاد ترامپ داده باشند.

اعتماد

معصومه ابتکار در یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان «قانونی برای تامین امنیت زنان و خانواده» نوشته است: لایحه مهم و کلیدی «تامین امنیت زنان در برابر خشونت» که سال ۱۳۹۹ بعد از ۱۰ سال بالاخره با امضای دو رییس قوه توسط دکتر روحانی به مجلس ارسال شد، پس از معطلی‌های زیاد از جمله ۵ ماه عدم اعلام وصول، حالا چنان دچار اعمال تغییرات گسترده در کمیسیون اجتماعی مجلس و از دست دادن روح ماهوی خود شده که با تقاضای استرداد لایحه از سوی دولت آقای دکتر پزشکیان مواجه شد.

متاسفانه یک اقلیت تندرو و پر سر و صدا همیشه مانع حصول نتیجه و رسیدن به رویکردی منطقی و متعادل در این موضوع بوده‌اند. انتظار می‌رود و امید است دولت دکتر پزشکیان با پیگیری و جدیت بیشتر خواست و مطالبه عمومی زنان ایران را در تامین امنیت در خانواده و جامعه برآورده کند.

کیهان

سید محمدعماد اعرابی در سرمقاله روزنامه کیهان با عنوان متهم طلبکار نوشته است: انرژی هسته‌ای حتی در غنی‌سازی‌های سطح بالای اورانیوم مانند ۶۰ تا ۹۰ درصد هم مصارف غیرنظامی دارد. تولید رادیودارو‌های خاص، توسعه نسل جدید راکتور‌های کوچک (SMRs) در نیروگاه‌ها و ساخت پیشران‌های هسته‌ای از جمله این مصارف است. بر این اساس چرا باید یک کشور با چشم پوشی از انرژی هسته‌ای این دریچه فوق‌العاده را به روی خود ببندد و نسل‌های آینده‌اش را از گستره وسیعی از فناوری‌ها و توانایی‌ها محروم و یا به دیگران وابسته کند؟! این سؤالی است که رئیس‌جمهور و وزیر خارجه آمریکا باید پاسخ آن را به ما بدهند.

جمهوری اسلامی

در بخشی از سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی آمده است:، چهارمین دور مذاکرات ایران و آمریکا که بنا بود روز شنبه در عمان برگزار شود، به دلیل مشکلات و سنگ‌اندازی‌های افراطیون آمریکا و سردمداران رژیم صهیونیستی، به تعویق افتاد. برخی محافل احتمال دادند شاید این کارشکنی به دلیل کنار گذاشتن مشاور امنیت ملی آمریکا از سوی ترامپ بوده باشد که خشم لابی صهیونیسم را برانگیخت. واکنش‌های بعدی رئیس جمهور آمریکا نشان داد کاخ سفید همچنان به دنبال تداوم مذاکره و رسیدن به راه‌حل است، امّا صهیونیست‌ها مثل همیشه درصدد سنگ‌اندازی در این مسیر بوده و هستند چرا که همواره ماهی مقصود خود را از آب‌های گل‌آلود صید کرده‌اند.

البته اتحادیه اروپا به‌ویژه فرانسه که همواره نقش مخالف ثبات و آرامش در خاورمیانه و تفاهم هسته‌ای با ایران را ایفا می‌کرده، این‌بار نیز دست به کار شده و با همراه کردن مدیرکل آژانس بین‌المللی اتمی، از اینکه از مسیر مذاکره کنار گذاشته شده‌اند، نگرانی خود را از این عقب‌ماندگی با ایجاد مانع در مسیر دستیابی به توافق به نمایش گذاشتند.

جوان

عبدالله گنجی در سرمقاله رونامه جوان با عنوان «چرا حوزه به قم آمد؟» نوشته است: وح حاکم بر پیام رهبر معظم انقلاب به مناسبت صدمین سالروز تأسیس حوزه علمیه قم در دو بعد برجسته‌تر است. اول اینکه حوزه فقط محل تحصیل و تدریس نیست و مسئول گره‌گشایی از مسائل مختلف اجتماعی و فرهنگی جامعه است و دوم اینکه حوزه باید در حکمرانی نقش بی‌بدیلی ایفا کند تا تمدن‌سازی دچار التقاط و سکون نگردد.

آنچه رهبری می‌خواهند تولید نرم‌افزار حکمرانی توسط این حوزه است. روزآمد شدن در عین غربی نشدن معادله‌ای است که برای تمدن‌سازی متوجه حوزه است. البته در حوزه هستند نحله‌هایی که روزآمدی را سازگاری با غرب و در قطب دیگر دین را جدا از سیاست می‌دانند که امام نیز از آنها آزرده بود. اما آنچه مهم است به میدان آوردن دین در عرصه اجتماعی است به صورتی که هم از اصول تخطی نشود، هم نسخه بومی آن مؤید جامعیت اسلام و حل مسائل آن در همه ابعاد باشد. جامعیت از خصایص اسلام است که کلید باورپذیری برای حل مسائل است.

رسالت

محمدکاظم انبارلویی در سرمقاله روزنامه رسالت با عنوان «مرکز تولید قدرت ملی» نوشته است: امروز سفره قدرت سخت و نرم انقلاب اسلامی در ۵ قاره جهان پهن شده و حتی در دانشگاه‌های اروپا و آمریکا صدای این قدرت در صحنه‌سرای آنها شنیده می‌شود.

امروز مکانیزم تولید قدرت ملی در ایران و جهان طوری است که رئیس‌جمهور آمریکا وقتی در رسانه ظاهر می‌شود حرف پرتکرار آن حمله نظامی به ایران است. اما جرئت نمی‌کند یک فشنگ به سوی سرزمین ایران شلیک کند.

امروز توانایی سخت‌افزار نظامی ایران در شهر‌های موشکی و پهپادی به گونه‌ای است که اگر دشمن دست از پا خطا کند تمام پایگاه‌های آنها در کسری از ثانیه نابود خواهد شد.

دنیای اقتصاد

نوید رئیسی در سرمقاله روزنامه دنیای اقتصاد با عناون «در دفاع از هویت ایرانی» نوشته است: در نخستین ساعات کاری روز گذشته خبری با این مضمون منتشر شد که دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات‌متحده بنا دارد در سفر پیش روی خود به عربستان، به طور رسمی نامی جعلی را جایگزین نام خلیج‌فارس کند.

اغلب از ترامپ به عنوان یک معامله گر یاد شده و فراموش می‌شود در نقطه مقابل تاجران خوش‌نامی که نمونه‌های فراوانی در فرهنگ و تاریخ ما دارند، تاجران بدنام حاضرند بر سر هر چیز معامله کنند. چنانچه خبر منتشر شده در رسانه‌ها در مورد تغییر نام خلیج‌فارس در اسناد رسمی ایالات‌متحده صحت داشته باشد، دونالد ترامپ تنها چیزی را که از نگاه او هزینه بالایی برای منافع ملی آمریکا نداشته، به بهایی احتمالا گران به مشتریان منطقه‌ای آن فروخته است.

در واقع، جدل بر سر نام خلیج‌فارس موضوعی تازه نیست و ایرانیان در مقاطع مختلف حساسیت خود به هرگونه تغییر در این نام را به نمایش گذاشته‌اند. آنچه از دیدگاه منافع ملی اهمیت دارد بحث و گفت‌و‌گو در مورد نگرش‌ها و روند‌های حکمرانی در دهه‌های پیشین است که ایران را تا بدین حد به انزوا کشانده است.

وطن امروز

محمدعلی صمدی در یادداشت روزنامه وطن امروز با عنوان «قلق‌گیری صبورانه، نقطه‌زنی دردناک» نوشته است: ۳۵ روز پس از عملیات «وعده صادق ۲»، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، پس از یک سال کشتار و جنایت در فلسطین و لبنان، به دلیل اختلاف با نتانیاهو برکنار شد و رسماً به صف اپوزیسیون دولت او پیوست. وی که ظاهراً نیم‌نگاهی هم به انتخابات آینده داشت، وارد نبرد روایت‌ها با نتانیاهو شد و گهگاه در مصاحبه‌های خود برخی دروغ‌سازی‌های رسانه‌ای اسرائیل را افشا می‌کرد. از جمله در مصاحبه‌ای در نیمه اردیبهشت (۷ ماه پس از عملیات «وعده صادق ۲») اظهاراتی مطرح کرد که بسیار مورد توجه قرار گرفت: «در حمله اکتبر، ایران بیش از ۲۰۰ موشک بالستیک به سمت اسرائیل شلیک کرد که برخی از آنها حامل ۵۰۰ تا ۹۰۰ کیلوگرم مواد منفجره بود. بسیاری از این موشک‌ها در داخل اسرائیل منفجر شد و ما موفق به رهگیری آنها نشدیم. این موشک‌ها به اهدافی اصابت کرد و خسارات سنگینی به جا گذاشت. اسرائیل در رهگیری بسیاری از این موشک‌ها شکست خورد». به این ترتیب، با اعتراف صریح عالی‌ترین و مطلع‌ترین مقام نظامی رژیم صهیونیستی در زمان عملیات‌های «وعده صادق ۱ و ۲» مشخص شد دستاورد‌های این جهاد بزرگ ملت ایران چه بوده است. برای دشمنان تاریخی این سرزمین نیز روشن شد رزمندگان ایرانی، با صبوری مثال‌زدنی، پس از هر «قلق‌گیری در میدان تیر»، دشمن را با نقطه‌زنی‌هایی دردناک و ویرانگر غافلگیر خواهند کرد.

فرهیختگان

محمد زعیم‌زاده در یادداشتی با عنوان «منشور بهشتی» در روزنامه فرهیختگان نوشته است: پیام راهبردی رهبر انقلاب اسلامی به اهالی حوزه از چند جهت حائز اهمیت است، متنی که در آن هم مسیر طی شده توسط حوزه علمیه به‌مثابه دستگاه تولید نرم‌افزار حاکمیت دینی مورد تحلیل قرار گرفته و هم بیم و امید‌های چشم‌انداز پیش رو بررسی شده و هم به آسیب‌شناسی و تحلیل نقاط ضعف و قوت و فرصت و تهدید حوزه فعلی در آن توجه شده است.

تفصیل و تحلیل این بخش‌ها و صورت‌بندی نتایج تحلیل آن برای تبدیل به راهبرد‌هایی برای ارتقای نرم‌افزار حکمرانی دینی خود نیاز به فضایی تخصصی‌تر و تفصیلی دارد؛ اما در سطح نمادین اگر بخواهیم بگوییم آنچه در این متن به‌عنوان حوزوی مطلوب به ذهن متبادر می‌شود؛ مصداق کیست؟ به یک اسم می‌رسیم؛ سید محمدحسین بهشتی.

درواقع از روح حاکم بر متن چند ویژگی مهم برای یک روحانی حوزوی تراز استخراج می‌شود که این این‌همانی را ساده می‌کند، پیام رهبری یک فرصت کم‌نظیر در اختیار حوزه‌های علمیه قرار می‌دهد که سازوکار‌های علمی، آموزشی و پژوهشی را به‌گونه‌ای تنظیم کند که خروجی حوزه یک روحانی در این تراز باشد.